پژوهش جدیدی نشان داده، پسرانی که اوایل نوجوانی دچار اضافه وزن می‌شوند، ممکن است به ژن‌های فرزندان آینده خود آسیب بزنند و احتمال ابتلا به آسم، چاقی و عملکرد ضعیف ریه را در آنها افزایش بدهند. این پژوهش اولین مطالعه انسانی است که تأثیر بیولوژیکی چاقی پدران در اوایل نوجوانی را بر فرزندان آینده آنها آشکار می‌کند.
براساس گزارش Medical News، محققان دانشگاه ساوت‌همپتون انگلیس و دانشگاه برگن نروژ در پژوهش جدید خود داده‌های اپی‌ژنتیکی 339 نفر 7 تا 51 ساله را بررسی کردند. محققان برای بررسی میزان چاقی پدران از تصاویر آنها در نوجوانی استفاده کردند تا میزان چربی بدنشان محاسبه شود.
محققان دریافتند تغییرات اپی‌ژنتیکی در بیش از 2 هزار محل در 1962 ژن مرتبط با فرایند آدیپوژنز (تشکیل سلول‌های چربی) و متابولیسم لیپید (چربی) در فرزندان پدرانی که در نوجوانی اضافه‌وزن داشتند، ایجاد می‌شود. این امر نحوه متیلاسیون DNA سلول‌ها و بیان ژن‌ها را تغییر می‌دهد و با آسم، چاقی و عملکرد ضعیف ریه مرتبط است. این تأثیر در فرزندان دختر بیشتر از پسران بود.
پروفسور «جان هالووی» (John Holloway) از دانشگاه ساوت‌همپتون می‌گوید: «چاقی دوران کودکی در سطح جهانی روبه‌افزایش است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد این موضوع نه‌فقط برای سلامت جمعیت فعلی، بلکه برای نسل‌های آینده نیز نگران‌کننده است.»
محققان می‌گویند وضعیت اضافه وزن پسران در دوران بلوغ بسیار مهم است و می‌تواند روی DNA فرزندانشان در آینده تأثیر بگذارد و احتمال چاقی را در فرزند آنها افرایش دهد. همچنین فرزندان این افراد ممکن است بیشتر در معرض بیماری‌های مختلف مانند آسم و عملکرد ضعیف ریه قرار بگیرند. پروفسور «سیسیلی اسوانز» (Cecilie Svanes) از دانشگاه برگن می‌گوید: «یافته‌های جدید پیامدهای قابل‌توجهی برای سلامت عمومی دارد و ممکن است در پیشبرد مسائل سلامت عمومی، تعیین‌کننده باشند.»
یافته‌های این پژوهش در ژورنال Communications Biology منتشر شده است.
