به گزارش خبرنگار مهر، سال گذشته قیمت محصولاتی مانند گوجه‌فرنگی، هویج و در ادامه خیار، کلم، سیب‌زمینی و بیشتر سبزیجات روند صعودی داشت. رئیس پیشین اتحادیه بار فروشان در پاسخ به چرایی گرانی سبزیجات از جمله سیب‌زمینی در بازار داخل به مهر گفته بود، سال ۱۴۰۲ حدود ۵ میلیون تن سیب‌زمینی در کشور کشت و تولید شد. این عدد سال ۱۴۰۳ با یک میلیون تن کاهش به ۴ میلیون تن رسید.
وی یکی از دلیل‌های این امر را بیش‌بود تولید در سال ۱۴۰۲ و ضرر کشاورزان عنوان کرد.
همچنین در همایشی وزیر جهاد کشاورزی دولت سیزدهم اعلام کرده بود «وزارت جهاد کشاورزی نابیناست» چون هیچ آماری از میزان تولید انواع محصولات کشاورزی موجود در کشور در اختیار ندارد.
این نابینایی وزارت جهاد کشاورزی سال به سال به منابع پایه کشور و سرمایه‌های ملی آسیب زده و با وجود مصرف بالای آب در کشاورزی هر ساله با کمبود و بیش‌بود انواع محصولات رو به رو هستیم. یک بار سیب زمینی تولیدش صعودی می‌شود، یک بار پیاز و سال دیگر محصولی دیگر.
سال ۱۴۰۲ یکی از گلایه باغدارهای استان‌های شمالی کشور در گفتگو با وزیر جهاد کشاورزی وقت این بود که پرتقال آنها از سوی واسطه‌ها هر کیلو گرم ۳ هزار تومان قیمت گذاری شده در حالی که سال ۱۴۰۱ این عدد هر کیلو گرم ۹ هزار تومان بود.
امسال این تراژدی در حال تکرار برای پیاز است. واسطه‌ها برای خرید، قیمت پایینی پیشنهاد می‌دهند که حتی هزینه تولید کشاورز هم در نمی‌آید؛ بنابراین حتی برداشت هم انجام نمی‌شود.
امروز در بازار این محصول هر کیلو گرم پیاز در میوه فروشی‌های سطح شهر تهران بین ۲۲ هزار تومان تا ۲۹ هزار تومان در حال عرضه است.
خبرنگار استان هرمزگان خبرگزاری مهر در بخشی از گزارش مفصل خود از وضعیت بازار این محصول نوشت «در حالی‌که قیمت هر کیلو پیاز در بازار بندرعباس به حدود ۲۰ هزار تومان رسیده، ده‌ها تن از این محصول در دل مزارع توکهور و هشت‌بندی خاک می‌خورد؛ نه کسی برای برداشت آمده، نه خریداری پیدا می‌شود. دلیل ساده است، قیمت خرید در مزرعه چنان پایین است که حتی هزینه کارگر برای برداشت هم به کشاورز برنمی‌گردد».
خبرنگار حوزه کشاورزی بیش از دو هفته است که موضوع را از طریق سازمان مرکزی تعاون روستایی کشور پیگیری می‌کند اما کسی پاسخگو نیست.
وزارت جهاد کشاورزی باید در خصوص عملکرد ضعیف خود در ترویج و آموزش کشاورزان پاسخگو باشد. چرا همچنان کشت به شکل سنتی انجام می‌شود و با این هزینه‌های بالا در بخش آب و انرژی و ناتراژی‌های موجود باید محصولی بیش از نیاز بازار داخل تولید شود در حالی که بازار صادراتی هم ندارد.
اگر وزارت جهاد کشاورزی از کاهش آب بخش کشاورزی از سوی وزارت نیرو گلایه مند است باید پاسخ دهد که چقدر از آب تخصیص یافته به بخش کشاورزی در حال هرز رفتن به دلیل ضایعات محصولات کشاورزی در بخش تولید است.
