به گزارش خبرورزشی، زین‌الدین زیدان که همواره چهره‌ای متمایز در فوتبال فرانسه بوده، بار دیگر با سخنانی صریح، از آرزویی دیرینه پرده برداشت؛ نشستن روی نیمکت تیم ملی فرانسه، هدفی که حالا بیش از هر زمان دیگری به واقعیت نزدیک شده است.
زیدان، که بسیاری از او به‌عنوان گزینه‌ای طبیعی برای جانشینی دیدیه دشان پس از جام جهانی ۲۰۲۶ یاد می‌کنند، این‌بار بی‌پرده از اشتیاق خود سخن گفته است.
زیدان، با همان وقار آشنا و سکوت اسطوره‌ای‌اش، اخیراً در دو نوبت به‌طور علنی لب به سخن گشود و نشان داد که حتی آرام‌ترین کلماتش، پژواکی عمیق دارند.
نخستین‌بار، در یکشنبه‌ای که گرند پری موناکو برگزار می‌شد، کانال+ از او خواست درباره فینال لیگ قهرمانان اروپا بین پاری‌سن‌ژرمن و اینتر میلان نظر دهد. پاسخی که داد، از مرزهای باشگاهی فراتر رفت: «مطمئناً فینال را تماشا خواهم کرد. حتی من که اهل مارسی هستم... تیم فرانسوی باید برنده شود.»
چنین نگاهی، بیشتر برازنده سرمربی تیم ملی است؛ کسی که اولویت را به پرچم کشورش می‌دهد، نه رنگ پیراهن باشگاه.
همین دیدگاه، روز دوشنبه و در حاشیه مراسمی که با حمایت آدیداس — شریک دیرینه زیدان — برگزار شد، نیز بار دیگر نمایان شد.
زیدان همواره رویای هدایت تیم ملی کشورش را در دل داشته، اما این بار با صراحت بیشتری گفت که هنوز این رویا را زنده نگه داشته — به‌ویژه پس از آنکه دیدیه دشان در ژانویه اعلام کرد پس از جام جهانی ۲۰۲۶ کنار خواهد رفت. او با اطمینان گفت: «در تیم ملی فرانسه، جایی که سال‌ها (از ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۶ در رده بزرگسالان) بازی کرده‌ام، احساس شایستگی می‌کنم. بی‌تردید این یک رؤیاست، و بی‌صبرانه منتظرم.»
با اینکه آن مراسم بدون حضور خبرنگاران برگزار شد و گفته‌های زیدان خیلی زود از سایت منتشرکننده حذف شد، اما روز سه‌شنبه، آدیداس صحت آن را تأیید کرد. سخنانی حساب‌شده که بدون کوچک‌ترین بی‌احترامی به دشان، مطرح شد؛ مربی‌ای که در حال حاضر تمام تمرکزش را بر نیمه‌نهایی لیگ ملت‌های اروپا در تاریخ ۵ ژوئن، مقابل اسپانیا در اشتوتگارت معطوف کرده است.
چندی پیش، در ماه فوریه، دیدیه دشان در گفت‌وگویی با نشریه معتبر «اکیپ»، درباره هم‌تیمی سابقش چنین گفت: «زیزو یک گزینه بسیار خوب، طبیعی و باید بگویم مورد انتظار است. اما نمی‌دانم که آیا خودش چنین تمایلی دارد یا نه.» به‌نظر می‌رسد امروز این تردید برطرف شده، هرچند زیدان بدون شتاب‌زدگی، آرام و متین سخن گفت. او افزود: «در حال حاضر مربی‌ای بر سر کار است، تیمی وجود دارد، باید به همه این‌ها احترام گذاشت، و من همین کار را می‌کنم. همیشه به فوتبال و آدم‌هایش احترام گذاشته‌ام، بنابراین اکنون زمان مناسبی نیست. اما وقتی زمانش برسد، اگر فرصت فراهم شود، افتخار بزرگی خواهد بود. مدتی است که حرفه‌ام را کنار گذاشته‌ام، اما کاملاً خود را مربی می‌دانم.»
از زمان پایان دوره دوم هدایت رئال مادرید در سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱، زیدان روی نیمکت تیمی ننشسته و این وقفه، کاملاً هدف‌دار بوده است — برای رسیدن به همان هدف والایی که حالا بیش از پیش درباره‌اش سخن می‌گوید: هدایت تیم ملی فرانسه. هدفی که صبر و تأمل را به او آموخت. پس از اعلام برنامه کناره‌گیری دشان، فیلیپ دیالو، رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه، نیز به‌درستی عجله‌ای به خرج نداد و با آرامش گفت: «نمی‌خواهم خیلی زود وارد بحث جانشینی شوم که هنوز در دستور کار نیست. این موضوع فقط پس از جام جهانی ۲۰۲۶ مطرح خواهد شد. من وقت کافی دارم تا با آرامش درباره جانشینی دیدیه تصمیم بگیرم.»
و آیا آرامشی فراتر از این وجود دارد که جانشین احتمالی، از همین حالا چهره‌ای شناخته‌شده و پذیرفته‌شده باشد؟ سخنان اخیر زیدان، این گمانه را یک گام دیگر به سوی قطعیت نزدیک کرده است.
