به گزارش خبرگزاری دفاع‌ مقدس، موشک «ذوالفقار» نامی جدید است که لرزه بر اندام رژیم صهیونیستی و هم‌پیمانانش می‌اندازد؛ موشکی که فرودگاه‌های رژیم صهیونیستی را در روز‌های اخیر به‌صورت جدی از کار انداخته و حلقه محاصره هواییِ این رژیم جنایتکار را کامل‌تر کرده است.

جنبش انصارالله بار‌ها اعلام کرده که آماده است تا برای دفاع از ملت مظلوم فلسطین از همه امکانات خود استفاده کند و در این زمینه هم حقیقتاً ثابت‌قدم بوده و اقدامات مهمی را انجام داده است. پرتاب موشک «ذوالفقار» یکی از تاکتیک‌های مهم جنبش انصارالله برای مقابله جدی با رژیم صهیونیستی و حصر فرودگاه‌های سرزمین‌های اشغالی برای تحت فشار قراردادن این رژیم برای توقف تجاوزات به غزه است.

این موشک در کنار موشک «فلسطین ۲» که مدت‌هاست علیه رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی استفاده می‌شود، می‌تواند در درازمدت ضربات سهمگینی بر دشمن صهیونیستی وارد آورَد؛ هرچند که تاکنون نیز رژیم صهیونیستی در برابر شلیک این موشک‌ها دچار استیصال شده است. 

«فابیان هاینز» ستون‌نویس «انستیتو مطالعات بین‌الملل» در مقاله‌ای تحت عنوان «ساخت یمن؛ بررسی ظرفیت‌های حوثی‌ها» نوشت: حوثی‌ها (جنبش انصارالله) در توسعه تولید تسلیحات بومی گام برداشته‌اند. از تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۲۵ ارتش آمریکا دور تازه‌ای از حملات را به یمن استارت زد و در این حملات به دنبال آزادسازی مسیر کشتیرانی در خلیج عدن و دریای سرخ بود.

هینز با اشاره به توانمندی موشکی جنبش انصارالله در جلوگیری از تردد کشتی‌های رژیم صهیونیستی، مدعی شد: ساختار‌های فرماندهی و تصمیم‌گیری حوثی‌ها (جنبش انصارالله) مبهم باقی مانده و ارزیابی میزان نفوذ سیاسی و عملیاتی ایران را دشوار می‌کند. با این حال، ماهیت نسبتاً مستند موشک حوثی‌ها (جنبش انصارالله) و زرادخانه‌های موشکی و پهپادی آن‌ها که در حملات علیه اسرائیل و در کارزار ضد کشتیرانی در «دریای سرخ» و «خلیج عدن» به کار می‌رود، بینشی از بُعد مادی روابط ایران و حوثی‌ها را ارائه می‌دهد. 

موشک‌هایی که رسانه‌های خارجی تحت عنوان موشک‌های یمنی برای شلیک به سرزمین‌های اشغالی عنوان می‌کنند، موشک‌های «فلسطین ۱ و ۲» و «ذوالفقار» است که بردی بیش از دو هزار کیلومتر دارند. منابع میدانی خارجی مدعی هستند که موشک «ذوالفقار» نمونه بهینه‌سازی شده موشک «خیبرشکن» یا «رضوان» است که این موشک بردی بیش از هزار و ۴۰۰ کیلومتر و سرعتی بیش از چهار ماخ دارد.

اطلاعات زیادی از موشک «ذوالفقار» وجود ندارد؛ اما اگر بخواهیم فرض را بر شبیه بودن موشک «خیبرشکن» نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران و موشک «ذوالفقار» ارتش و نیرو‌های مردمی یمن بگذاریم، می‌توانیم به این نکات از دو موشک برسیم:

۱- موشک بردی بیش از هزار و ۴۰۰ کیلومتر دارد

۲- توانایی مانورپذیری در مقابل سپر‌های دفاع موشکی را داراست

۳- موشک از نوع بالستیک و سرعت آن چیزی حدود پنج ماخ است که اگر هر ماخ را هزار و ۲۲۵ کیلومتر بر ساعت در نظر بگیریم، شش هزار و ۱۲۵ کیلومتر بر ساعت خواهد بود.

انواع موشک‌های یمن که اندیشکده مطالعات بین‌الملل مدعی است ایران برای ساخت موشک‌های مذکور به یمن کمک کرده است (منبع: IISS)

البته تفاوتی که بین موشک «ذوالفقار» و «خیبرشکن» یا «رضوان» وجود دارد، نوع سوختی است که در این موشک‌ها به کار رفته است؛ سوخت موشک «ذوالفقار» بر اساس گفته‌های «هینز» سوخت مایع بوده، اما سوخت موشک خیبرشکن جامد است؛ سرجنگی موشک «خیبرشکن» وزنی معادل نیم تن دارد و وزن کل موشک حدود چهار و نیم تن است که با توجه به اینکه وزن موشک «ذوالفقار» هنوز مشخص نیست، اما می‌تواند در حدود همین رقم باشد؛ همچنین منابع میدانی معتقدند که موشک «ذوالفقار» شباهت‌هایی نیز از نظر ساختاری با موشک «رضوان» ایرانی دارد که مدل بهینه‌شده موشک بالستیک «قیام» است.

تحلیلگران غربی مدعی هستند که ایران فناوری و نحوه سرهم‌بندی موشک‌های مختلف از جمله موشک ذوالفقار را به کشور‌های حوزه محور مقاومت آموخته است. ستون‌نویس «انستیتو مطالعات بین الملل» در این زمینه با ادعای حمایت مستقیم لجستیکی ایران از یمن، می‌گوید: ایران الگوی دیرینه‌ای برای انتقال کامل سامانه‌های موشکی و راکتی به شرکای غیردولتی و همچنین امکان تولید بومی در میان این گروه‌ها را در اختیار دارد. حداقل از اواخر سال ۲۰۰۰ میلادی، تهران با طراحی سیستم‌های متناسب با مونتاژ محلی و ارائه آموزش‌های فنی، ماشین‌آلات تولید و اجزای کلیدی مانند کیت‌های راهنمایی و قطعات تخصصی، از تولید داخلی (در مسیر خودکفایی محور مقاومت) حمایت کرده است؛ این‌ها در غزه، عراق، لبنان و سوریه مستند شده است.

ادعای میزان شباهت موشک‌های یمنی به سامانه‌های تسلیحاتی ایرانی (منبع: IISS)

همان‌طور که گفته شد، اطلاعات زیادی از موشک «ذوالفقار» در دسترس نیست؛ اما به نظر می‌رسد برد این موشک هم از هزار و ۴۰۰ کیلومتر در نسخه‌های جدید ارتش و نیرو‌های مردمی یمن فراتر رفته؛ چرا که فاصله سواحل یمن تا سرزمین‌های اشغالی بیش از هزار و ۴۰۰ کیلومتر است.