بهرام زارع درباره حادثه تلخ کشته شدن یک عکاس ورزشی در پیست اتومبیلرانی آزادی، اظهار کرد: بی‌توجهی به ایمنی کامل پیست آزادی باعث بروز چنین فاجعه‌ای شد. در حاشیه پیست آزادی لاستیک‌های تریلی کار گذاشته شده است در حالی که باید به لاستیک سواری تبدیل شوند. استاندارد روز جهان این است که ابتدا نیوجرسی قرار گیرد، بعد ۳ ردیف لاستیک سواری بگذارند و بعد از آن هم تشک ضربه گیر قرار دهند اما در پیست آزادی فقط گاردریل گذاشتند و هیچ خبری از رعایت ایمنی کامل نبود.
وضعیت پیست آزادی به مراتب برای موتورسواران کشنده‌تر است
وی افزود: وضعیت پیست آزادی به مراتب برای موتورسواران کشنده‌تر است و اگر تا به امروز اتفاق بدی رخ نداده واقعا خدا رحم کرده است. در زمان ریاست حمیدرضا مهرعلی بر فدراسیون، هزینه میلیاردی صورت گرفت و پیست با روکش SMA که یک روکش پلیمری و مخصوص پیست است آسفالت شد که من هم جزو تیم ناظر پیست بودم. برای اولین‌بار نیز در آن زمان تشک‌های ضربه‌گیر بر روی گاردریل‌ها نصب شد که یکی از آن‌ها ۵۰ متری خط استارت بود که این اتفاق تلخ در همان نقطه رخ داد و قطعا اگر این تشک‌ها در این نقطه نصب بود شدت برخورد بسیار کم‌تر می‌شد. سال ۹۴ این تشک‌ها نصب شد و ما بعدها خیلی تلاش کردیم که آن را برندارند اما نمی‌دانم به چه دلیلی این تشک‌ها از روی گاردریل‌ها برداشته شد.
با ۵۰۰ میلیون تومان می‌شد تشک ضربه‌گیر در نقاط خطرناک پیست نصب کرد
این کارشناس با بیان اینکه می‌شد با حداقل هزینه پیست را ایمن کرد، گفت: با هزینه‌ای حدود ۵۰۰ میلیون تومان می‌شد ۱۰۰ متر تشک ضربه‌گیر در نقاط خطرناک پیست از جمله خط استارت یا ۴۰۰ متر نهایی و... نصب کرد تا جلوی این اتفاق تلخ که منجر به کشته شدن یک عکاس شد را گرفت. باید پاسخ بدهند چرا توجهی به ایمنی حداقلی پیست نکردند.
زارع خاطرنشان کرد: تشک ضربه‌گیر از ضخامت ۴۰ سانتی‌متری برخوردار است و در داخل آن لوله‌های پلاستیکی قرار دارد که نصب آن‌ها بر روی گاردریل می‌تواند تا ۸۰ کیلومتر بر ساعت سرعت اتومبیل را مهار کند و جلوی شدت ضربه را بگیرد. این تشک‌ها توسط بنده طراحی و ساخته و نصب شد اما در دوره‌های قبلی این تشک‌ها برچیده شدند. اگر در این چند سال حداقل با اندکی هزینه روی گاردریل تشک ضربه گیر نصب می‌کردند قطعا شدت ضربه تا این حد نبود و گاردریل به این صورت متلاشی نمی‌شد و خودرو با این شدت به عکاس برخورد نمی‌کرد.
یک قهرمان شاخص بدون حضور در دور تعیین خط در مسابقه شرکت کرد
زارع در ادامه به یک موضوع که در قوانین بین‌المللی تخلف است، اشاره کرد و مدعی شد: یکی از قهرمانان شاخص اتومبیلرانی ایران که بارها صاحب عناوین قهرمانی شده، بدون حضور در دور تعیین خط در این مسابقه حاضر شد و برخورد ماشین او با ماشین راننده حادثه‌ساز باعث شد که خودرو به سمت چپ منحرف شود و به گاردریل برخورد کند.
وی در توضیح ادعای خود گفت: همیشه و بر اساس قانون‌بین‌المللی باید دور تعیین خط برگزار شود تا نحوه قرار گرفتن ماشین‌ها در خط استارت روز مسابقه مشخص شود. دور تعیین خط بر اساس "قانون ۱۰۷"(تنها نفراتی در مسابقات اصلی شرکت داده خواهند شد که در دور تعیین خط بتوانند زمانی زیر ۱۰۷ درصد نفر اول دور تعیین خط را کسب کنند) است و اگر کسی خارج از این تایم باشد نمی‌تواند در مسابقه شرکت کند. هر خودرویی که زمان کم‌تری را ثبت کند در خط استارت جلوتر قرار می‌گیرد. برای این مسابقه نیز روز قبل از آن دور تعیین خط انجام شد اما یک راننده شاخص همچون سال‌های اخیر در این دور تعیین خط حضور نداشت. طبق قوانین بین‌المللی رایج در اتومبیلرانی او نباید در مسابقه شرکت می‌کرد اما شرکت کرد و به عنوان خودروی آخر در خط استارت قرار گرفت. او طبق عادت و با توجه به تبحری که دارد با وجودی که انتهای ماشین‌های دیگر قرار می‌گیرد از همان شروع مسابقه با سرعت زیاد از سایرین جلو می‌زند و معمولا قهرمان می‌شود.
راننده‌هایی که در انتهای خط قرار می‌گیرند معمولا کم‌تجربه‌تر هستند
او ادامه داد: این در حالی است که قاعدتا راننده‌هایی که بر اساس تایم‌گیری در انتهای خط استارت مسابقه قرار می‌گیرند معمولا کم‌تجربه‌تر از نفرات جلویی هستند. اگر در فیلم منتشر شده هم ببینید زمانی که این راننده شاخص در همان ابتدا سعی می‌کند از سایرین جلو بزند به خودروی بغلی خود برخورد می‌کند و باعث انحراف به چپ او و برخورد به گاردریل می‌شود. البته من به هیچ وجه دنبال مقصر نیستم و مراجع ذی‌صلاح باید در این‌باره نظر بدهند. از سویی دیگر افرادی که در فدراسیون سمت دارند به هیچ عنوان حق حضور در مسابقات را ندارند و از این منظر نیز تیم داوری و مسئولان برگزاری باید در این باره توضیح بدهند.
وی در ادامه مدعی شد: طبق قوانین بین‌المللی رایج در اتومبیلرانی، تیم داوری تخلف کرد که اجازه داد آن راننده بدون حضور در دور تعیین خط در مسابقه شرکت کند. حرف من این است چرا کمیته داوران و ناظر مسابقه اجازه داده یک نفر با وجود حضور نداشتن در دور تعیین خط در مسابقه شرکت کند؟ راننده‌های مطرح دنیا هم در دور تعیین خط شرکت می‌کنند و اگر این کار را انجام ندهند نمی‌توانند در مسابقه شرکت کنند. این موضوع باید بررسی شود. در این چند سال این موضوع به اتفاقی وحشتناک تبدیل شده است. تا حالا یک راننده حرفه‌ای در خیابان لایی کشیده است؟ یک قهرمان باید خیلی مراقب باشد چرا که الگوی دیگران است.
زارع هم‌چنین مدعی شد که بر اساس نتایج دور تعیین خط اعلام شده، راننده حادثه‌ساز حد نصاب حضور در مسابقه اصلی را کسب نکرده بود و قانون ۱۰۷ درصد رعایت نشده بود.
مسیر پیست آزادی اشتباه است و استاندارد نیست
زارع در ادامه با بیان این که اساسا مسیر پیست آزادی اشتباه است و از استاندارد برخوردار نیست، گفت: ما به روسای قبلی فدراسیون نامه زدیم و گفتیم مسیر مسابقه اشتباه است و سبک پیست آزادی انگلیسی است و باید برعکس شود اما هیچ جوابی به ما داده نشد. یکی از دلایل این اتفاقات این است که فاصله خط استارت با خط U زیاد است. در ۹۵ درصد پیست‌های دنیا پیچ اول راست است اما پیچ اول آزادی به سمت چپ است و این اصلا استاندارد نیست و باعث اتفاقات زیادی شده است.
دستور تعطیلی پیست‌ها اقدام خوبی بود
این کارشناس گفت: طول پیست آزادی ۱.۴ کیلومتر است. تشک‌های ضربه‌گیر باید حداقل در نقاط خطرناک مثل خط استارت نصب می‌شد که هزینه زیادی هم نداشت اما در این سال‌ها انجام نشده است. دستور تعطیلی پیست‌ها اقدام خوبی بود و امیدوارم برای ایمنی این پیست‌ها اقدام جدی شود. خطرناک‌تر از ۵۰ متر خط استارت آزادی، جزیره‌های مابین مسیر و انتهای ۴۰۰ متر است که خودروها نهایت سرعت را دارند. امیدوارم دیگر شاهد این اتفاقات تلخ نباشیم. من خصومت شخصی با هیچ کس ندارم و باید مشخص شود هر کسی تخلف کرده طبق قانون پاسخگو باشد.
به گزارش ایسنا، طبق قوانین بین‌المللی اتومبیلرانی، تمامی رانندگان برای حضور در مسابقه باید در دور تعیین خط هم شرکت کنند تا جایگاه‌شان برای شروع مسابقه اصلی مشخص شود اما گفته می‌شود آیین‌نامه‌ای در فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی ایران وجود دارد که برخی قهرمانان واجد شرایط می‌توانند بدون شرکت در دور تعیین خط در مسابقه اصلی شرکت کنند و به عنوان نفر آخر مسابقه را آغاز کنند.
