به گزارش مشرق، این روزنامه نوشت که پهپادهای FPV (First Person View - پهپادهایی که به هدایتگر اجازه می‌دهند تا پرواز را از دیدگاه اول شخص ببیند) روسی با برد متوسط، مانند Molniya-۱ و معادل‌های فیبرنوری آنها، روسیه را در مسابقه پهپادها پیشتاز کرده‌اند.
روزنامه تایمز توضیح داد که در حالی که پهپادهای FPV استاندارد در برابر پارازیت سیستم‌های جنگ الکترونیکی آسیب‌پذیر هستند، پهپادهای FPV فیبرنوری که مستقیماً توسط یک فیبر نوری نازک به خلبان (هدایتگر) متصل می‌شوند، اینگونه نیستند.
این روزنامه نوشت که افزایش استفاده روسیه از پهپادهای FPV فیبرنوری «تأثیر مخربی» بر توانایی اوکراین در تأمین مجدد نیروهایش در سراسر جبهه داشته است، زیرا تانک‌ها و نفربرهای زرهی کی‌یف اکنون هر زمان که ظاهر شوند به راحتی نابود می‌شوند.
در همین حال، واشنگتن پست روز جمعه گزارش داد که روسیه ماه‌هاست استقرار پهپادهای فیبرنوری که برد آنها تا ۱۲ مایل است، را برای از بین بردن تجهیزات اوکراین و کنترل مسیرهای لجستیکی کلیدی افزایش داده است. پهپادهای روسی عمر باتری طولانی‌تر و هدف‌گیری دقیق‌تری دارند.
سربازان گفتند که پهپادهای فیبرنوری روسیه که عمر باتری طولانی‌تر و هدف‌گیری دقیق‌تری نسبت به مدل‌های بی‌سیم دارند، در میدان نبرد در کورسک از پهپادهای اوکراینی بسیار بیشتر بودند.
اندرو کوت، یک مقام ارشد سابق دفاعی ایالات متحده و رئیس فعلی ستاد Brinc Drones، یک شرکت آمریکایی که در اوکراین فعالیت داشته اما هنوز پهپادهای ساخته شده با فناوری فیبرنوری تولید نکرده است، گفت: «آنچه در اوکراین می‌بینیم، انقلابی در جنگ بدون سرنشین است.» وی افزود، پهپادهای فیبرنوری در روسیه و اوکراین اطلاعات را ایمن‌تر منتقل می‌کنند و می‌توانند اهداف را بهتر مشخص کنند، با وجود برخی محدودیت‌ها از جمله فاصله.
شرکت‌های دفاعی ایالات متحده در حال نظارت بر استفاده از پهپادهای مهار شده هستند، زیرا نوآوری‌های پهپادی دیگری در اوکراین دارند که به عنوان میدانی برای آزمایش آخرین پیشرفت‌ها در فناوری میدان نبرد عمل کرده است.
پهپادهای FPV با قیمت چند صد دلار و به اندازه‌ای کوچک که یک سرباز می‌تواند آن را در یک دست نگه دارد - اما به اندازه‌ای قدرتمند هستند که می‌توانند یک تانک را از کار بیندازند - به سرعت در نبردها، انقلابی ایجاد کرده‌اند و به عنوان سلاح خط مقدم انتخابی برای روسیه و اوکراین ظهور کرده‌اند. این FPVها که مجهز به یک دوربین کوچک و حامل مواد منفجره هستند، معمولاً توسط نیروهای مستقر در فاصله دور که از «هد ست» برای تماشای مسیر پرواز در زمان واقعی استفاده می‌کنند، هدایت می‌شوند. این دستگاه‌ها با برخورد مستقیم به هدف، که می‌تواند بیش از ۱۲ مایل از نقطه پرتاب فاصله داشته باشد، منفجر می‌شوند - و آنها را به جایگزینی مقرون به صرفه برای توپخانه گران‌قیمت برای حملات از فاصله نزدیک تبدیل می‌کنند.
FPVها در اوکراین چنان مرگبار و خطرناک بوده‌اند که استفاده از آنها به سایر میدان‌های نبرد، از جمله در غرب آفریقا و سوریه، گسترش یافته است. مقابله با این نوع جنگ، فناوری اخلال الکترونیکی بوده است که اکنون هر دو طرف وسایل نقلیه و مواضع خود را به آن مجهز کرده‌اند. با این حال، پهپادهای فیبرنوری سیگنال‌های خود را از کابلی که هنگام پرواز دستگاه از هم جدا می‌شود، دریافت می‌کنند و تنها راه متوقف کردن چنین پهپادی، شلیک به آن در آسمان است. این کابل کیفیت تصویر را به میزان قابل توجهی بهبود می‌بخشد و به خلبانان اجازه می‌دهد تا بدون از دست دادن اتصال، در مناظر پیچیده‌تر حرکت کنند. آنها همچنین می‌توانند به زمین نزدیک‌تر پرواز کنند و این امر، نزدیک شدن مخفیانه به نیروهای دشمن و انجام مانورهای پیچیده‌تر را آسان‌تر می‌کند، اگرچه برخی از چرخش‌های تند می‌تواند توسط کابل مختل شود. عمر باتری طولانی‌تر به این معنی است که آنها می‌توانند زمان بیشتری را در انتظار هدف بگذرانند. اما این مزایا هزینه‌ای نیز دارد: یک پهپاد می‌تواند بیش از دو برابر قیمت مدل قبلی خود کار کند.
