پارلمان اسپانیا و انگلیس اخیرا در اقدامی نمایشی و تحت تاثیر تشکیلات تروریستی منافقین، قطعنامه‌ای تحت عنوان «دفاع از آزادی زنان ایران» را منتشر کردند که توسط باند رجوی در فضای مجازی برجسته سازی شده است.
البته این بار اول نیست که اروپایی‌ها با دلایل واهی به ویژه بهره‌برداری از شرایط منطقه دست به اقدامات ضدایرانی می‌زنند، نمونه آن گیس بریدن برخی سران این اتحادیه در اغتشاشات سال ۱۴۰۱ است.
البته علاوه بر منافع سیاسی انتشار این قطعنامه به روشنی غیرحرفه‌ای بودن و عدم شناخت اجتماعی برخی اعضای پارلمان این کشورها را اثبات می‌کند، چرا که به راحتی می‌توانستند با یک جستجوی ساده متوجه شوند خود تشکیلات تروریستی منافقین حداقل در چند دهه گذشته، یکی از سیاه‌ترین پرونده‌ها در نقض سیستماتیک حقوق زنان را داشته است.
اعضای پارلمان این کشورها اگر شناخت سلیمی داشتند می‌توانستند از عناصر منافقین سوال کنند، تشکیلات تروریستی رجوی که زنان عضو خود را در کمپ‌های بسته و تحت کنترل شدید نگه می‌دارد، چگونه می‌تواند حقوق زنان ایران سخن بگوید؟
واقعیت‌های تلخ درون تشکیلات آنها گواهی می‌دهد که این فرقه تروریستی اعضای زن را مجبور به قطع رابطه با فرزندان و همسران خود کرده‌اند، زنان در این تشکیلات از آزادی سفر، تماس با خانواده، تحصیل و حتی انتخاب سرنوشت خود محرومند.
گزارش‌های متعددی از عقیم‌سازی اجباری، شست‌وشوی مغزی و حذف فیزیکی ناراضیان وجود دارد،زنان عضو، حتی امکان خروج از تشکیلات را ندارند، زیرا مدارک شناسایی‌شان مصادره شده است.
این فشار به زنان در تشکیلات تروریستی در حال اعمال می‌شود که مریم قجر سرکرده این گروهک د در هتل‌های لوکس پاریس به استراحت و آب‌درمانی مشغول است و زنان تحت فرمانش در شرایطی شبیه به بردگی مدرن به سر می‌برند.
متأسفانه برخی نهادهای اروپایی، بدون بررسی سوابق سیاه تشکیلات منافقین، به ابزار تبلیغاتی آنها تبدیل شده‌اند، این در حالی است که حتی سازمان‌های حقوق بشری مستقل بارها به جنایت‌های این فرقه علیه اعضای خود اشاره کرده‌اند.
