به گزارش “ورزش سه”، کاپیتان تیم ملی انگلیس، پس از قهرمانی با بایرن مونیخ در بوندس‌لیگا گفت: «افراد زیادی در طول حرفه‌ام، فقط در مورد این حرف می‌زدند که من هنوز جامی نبرده‌ام. ساکت کردن تعدادی از آنها خوب است.»
طعنه‌آمیز اما این که انتظار ۱۵ ساله کین می‌توانست در حالی تمام شود که او از روی سکوها شاهد بازی بایرن مقابل لایپزیگ بود؛ مسابقه‌ای که او به دلیل دریافت پنجمین کارت زرد این فصل نمی‌توانست در آن بازی کند.
این مهاجم ۳۱ ساله گفت: «این هم انگار بخشی از سرنوشت من بود که بازی لایپزیگ را از دست بدهم، ولی مشکلی نیست من بیشتر از هرکس دیگری جشن می‌گیرم.»
کین حتی کنار خط هم رفت تا به داخل زمین بدود و همراه با سایر بازیکنان شادی کند، اما گل تساوی‌بخش لایپزیگ در وقت‌های تلف شده، پیروزی آنها را به تعویق انداخت تا یک روز بعد که بایر لورکوزن، تیم دوم جدول، با فرایبورگ ۲-۲ مساوی کرد و قهرمانی بایرن قطعی شد.
به این ترتیب هم مردان وینسنت کمپانی قهرمان شدند و هم کین به کابوس نبردن جام پایان داد. این مهاجم همراه با اریک دایر، دیگر ملی‌پوش انگلیسی و سایر بازیکنان بایرن، بازی لورکوزن را دنبال می‌کرد و پس از قطعی شدن قهرمانی، ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد که آنها در حال خواندن آهنگ «ما قهرمانیم» دیده می‌شدند.
کین در ویدئویی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد، گفت: «عجب شبی و چه جشنی همراه با بازیکنان و افراد باشگاه. شک ندارم همه ما به نوعی از اول صبح حس خاصی داشتیم و برای همین دور هم جمع شدیم.»
یورگن کلینزمن، مهاجم سابق تاتنهام و بایرن مونیخ، نیز گفت: «خیلی برایش خوشحالم، چون واقعا حقش بود. او این را در ۱۰ سال اخیر ثابت کرده است. آمارش دیوانه‌کننده است و او می‌تواند در سال‌های آینده بازهم این کار را تکرار کند، برای این که فرم خوبی دارد، از نظر بدنی آماده است و تشنه موفقیت.»
مسیر حرفه‌ای کین آن‌طور که از آقای گل تیم ملی انگلیس انتظار می‌رود، پیش نرفته است. به گفته‌ی الکس اینگلتورپ، مربی سابق تیم‌های پایه تاتنهام، او در دوران بازی در تیم زیر ۱۴ سال باشگاه «حتی جزء سه بازیکن برتر» این رده سنی هم نبود.
او هنوز نوجوان بود که تاتنهام آخرین قهرمانی‌اش (جام اتحادیه ۲۰۰۸) را تجربه کرد. کین البته اولین قرارداد حرفه‌ایش با این باشگاه را ژوئیه ۲۰۱۰ امضا کرد. او البته دوران سختی را به عنوان بازیکن قرضی در لیتون اورینت در لیگ یک (دسته سوم فوتبال انگلیس)، ملیوال و لستر در چمپیونشیپ (دسته دوم انگلیس) و نوریچ در لیگ برتر گذراند.
هنگامی که کین خودش را در ورزشگاه وایت هارت لین تثبیت کرد، به عنوان بهترین بازیکن خانگی باشگاه شکوفا شد و با زدن ۲۸۰ گل در ۴۳۵ بازی بهترین گلزن تاریخ باشگاه شد. کین همچنین با ۲۱۳ گل پس از آلن شیرر (۲۶۰) رکورددار گل در لیگ برتر شد.
به رغم تمام این گل‌ها و سه بار بردن کفش طلای لیگ برتر، در طول یک دهه او فقط تا آستانه گرفتن جام پیش رفت: باخت مقابل لیورپول در فینال لیگ قهرمانان اروپا، دو بار نایب قهرمانی در جام اتحادیه با شکست مقابل لستر و چلسی.
ماجرا در تیم ملی انگلیس هم همان بود: دو بار نایب قهرمانی در دو دوره اخیر جام ملت‌های اروپا به رغم این که او در رقابت‌های پارسال آقای گل مشترک مسابقات شد و همچنین حذف در نیمه‌نهایی جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه توسط کرواسی به رغم این که کفش طلای آن تورنمنت را برد.
کلینزمن که تنها قهرمانی‌اش در لیگ را پس از ترک تاتنهام و رفتن به بایرن مونیخ در سال ۱۹۹۵ به‌دست آورد، می‌گوید: «همیشه می‌گفتم که اگر هری تاتنهام را ترک کند، شانس گرفتن جام‌های مختلف را خواهد داشت.»
ماه اوت ۲۰۲۳ که هری کین با ۱۰۰ میلوین یورو به بایرن پیوست به نظر می‌رسید که جام گرفتن کاملا در دسترسش قرار دارد؛ او به باشگاهی رفته بود که قهرمان ۱۱ دوره اخیر بوندس‌لیگا بود.
کین حتی در اولین بازی‌اش می‌توانست جام ببرد ولی در مسابقه‌ای که کاپیتان تیم ملی انگلیس از نیمکت به زمین آمد و حدود یک ساعت بازی کرد، بایرن مونیخ سوپر جام فوتبال آلمان را سه بر صفر در ورزشگاه آلیانس‌آره‌نا به لایپزیگ باخت.
او طلسم شده بود؟ وقتی بایرن مونیخ توسط تیم دسته سومی زاربوکن از جام حذفی آلمان کنار رفت، احتمالا بعضی‌ها به این سئوال جواب مثبت دادند.
لورکوزن مقتدرانه قهرمان لیگ آلمان شد و بایرن در رتبه سوم (بدترین رتبه آنها از سال ۲۰۱۱) قرار گرفت. تیم توماس توخل همچنین در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا به رئال مادرید (که بعدا قهرمان مسابقات شد) باخت و حذف شد.
توفیق خلیل، کارشناس یکی از شبکه‌های رادیویی آلمان، گفت: «مردم جوک‌های بدی راجع به او می‌گفتند. بایرن مونیخ ۱۱ بار پشت سرم هم قهرمان آلمان شده بود، بعد هری کین با بیش از ۱۰۰ میلیون یورو به تیم آمد و فصل بعد بایرن یک جام هم نبرد. برایش سخت بود. او به مونیخ آمد چون می‌دانست این باشگاهی است که می‌شد با آن جام برد، جایی که در صدر می‌ایستید. بعد او آمد و فصل بعد خیلی بد تمام شد.»
اهمیت سازگار شدن؛ «مردم دوستش دارند»
کین پس از تبدیل شدن به گران‌قیمت‌ترین خرید بوندس‌لیگا، هرگز تردیدی در تمایل به پیشرفت نشان نداد. او اخیراً درباره مطالعه بازی ستاره‌های فوتبال و داشتن انگیزه‌ای قوی برای این که همیشه یکی از بهترین‌های جهان باشد، صحبت کرده است.
کین از همان ابتدا باید با فشار ناشی از جانشینی رابرت لواندوفسکی کنار می‌آمد؛ مهاجمی که سال ۲۰۲۲ در حالی بایرن را ترک کرد که بعد از گرد مولر بهترین گلزن تاریخ باشگاه بود.
کلینزمن می‌گوید: «بایرن مونیخ سنتی قدیمی در مورد بازیکنان شماره ۹ دارد. آنها همیشه با نگاهی ویژه روبرو هستند. فقط قرار گرفتن در این پست برای خودش افتخاری است. این موضوعی بسیار خاص است. او می‌دانست که به دقت زیر نظر قرار می‌گیرد.»
هرچند که به گفته خلیل نه تنها در مونیخ که حتی هواداران تیم‌های رقیب هم حضور کین در آلمان را مزیتی به شمار می‌آوردند: «وقتی کاپیتان "سه شیر" (لقب تیم ملی انگلیس) در بوندس‌لیگا بازی می‌کند، وای، این فوق‌العاده است.»
با این حال هنوز هم این بچه شرق لندن، خودخواهی یک فوق ستاره را ندارد. او بسیار حرفه‌ای است و رهبر تیم به شمار می‌رود؛ بازیکنی که الگوی بسیاری از هم‌تیمی‌های جوانش است و کسی که همواره با احترام رفتار می‌کند: چه در تمرینات و چه در انجام وظایف رسانه‌ای و همکاری با شرکای تجاری که مستلزم حضور در یک باشگاه بزرگ اروپایی مانند بایرن است. خلیل می‌گوید: «او رفتاری سلطنتی دارد. وقتی وارد ورزشگاه می‌شود با همه خوش و بش می‌کند و بسیار صمیمی است. اگر یک وقت نخواهد در "میکسدزون" (محلی که بازیکنان بعد از بازی با خبرنگاران صحبت می‌کنند)، مودبانه عذرخواهی می‌کند. این در حالی است که خیلی از بازیکنان هدفون به گوش دارند، یا با موبایل حرف می‌زنند و سعی می‌کنند در چشم خبرنگاران نگاه نکنند. معمولا می‌ایستد و همیشه آماده حرف زدن است. او بدون شک یکی از رهبران باشگاه است. کین نوعی جذابیت خاص جیمز باندی دارد؛ مهاجمی با مجوز گلزنی.»
کین کاملاً خود را با زندگی در مونیخ تطبیق داده است، فرهنگ را پذیرفته است، در اکتبرفست شرکت می‌کند، به کانون‌های هواداری سر می‌زند و کلاس‌های زبان آلمانی می‌رود. او البته قبلا به شوخی گفته بود که احتمالاً فرزندانش زودتر از او این زبان را یاد می‌گیرند.
کلینزمن می‌گوید: «کار فوق‌العاده‌ای که انجام داده این است که به این آسانی با فرهنگ باواریا سازگار شده است. او بخشی از سبک و زندگی در این شهر شده و خانواده‌اش هم خیلی خوب خودشان را با شیوه زندگی آنجا تطبیق داده‌اند. مونیخ شهری بین‌المللی است و مشکل چندانی در راه نیست، اما به هر حال شما باید به کشوری غریبه بروید و ضمن این که بالاترین سطح تلاش و عملکرد حرفه‌ای را دارید، باید مطمئن شوید که خانواده‌تان راحت هستند و اوقات خوشی را می‌گذرانند.»
کین بسیار محبوب است. او خیلی زود با توماس مولر، با سابقه‌ترین بازیکن بایرن که آخرین فصل حضورش، دوست شد. کین همچنین در کنار سایرین با کنراد لایمر، هافبک و مهاجم تیم ملی آلمان، گلف بازی می‌کند.
طبیعتا او رفیق صمیمی اریک دایر، هم‌تیمی سابقش در تاتنهام، است که او هم از بازیکنان محبوب تیم به شمار می‌رود. هر دوی این ملی‌پوشان انگلیسی از عوامل مهم روحیه تیمی خوب بایرن هستند.
کلینزمن گفت: «مردم عاشقش هستند. او خودش است، مردی متواضع و واقع‌گرا. هری روی اولیتش که گلزنی است، متمرکز شده است.»
کسی به اندازه کین سزاوار قهرمانی نیست
پس از شش باخت در فینال (سه تا با تاتنهام، دو تا با تیم ملی انگلیس و یکی با بایرن)، سرانجام پشتکار این گلزن فروتن اما بی‌رحم نتیجه داد.
نخستین قهرمانی کین، سی و چهارمین قهرمانی بایرن مونیخ در لیگ آلمان محسوب می‌شود، اما تردیدی نیست که او اهمیت بسیار زیادی برای تیم وینسنت کمپانی دارد.
بازیکن سابق منچستر سیتی و کاپیتان سال‌های گذشته تیم ملی بلژیک گفت: «وقتی بازیکنی درجه یک داری که مثل یک جوان برای تیم می‌دود و می‌جنگد، قطعا کمک بزرگی است. من جلوی او هم بازی کرده‌ام و هری با گذشت زمان بهتر هم شده است.»
هری کین با ۲۴ گل بهترین گلزن این فصل بوندس‌لیگاست که در کلیه رقابت‌های ۳۶ گل زده که شامل ۱۱ گل در رقابت‌های این فصل لیگ قهرمانان نیز می‌شود. لیگ قهرمانان مسابقاتی است که بایرن آرزو داشت به فینال آن که امسال در ورزشگاه خانگی‌اش برگزار می‌شود، برسد. ولی کین یک موقعیت مسلم را دیدار رفت یک‌چهارم نهایی جلوی اینتر میلان از دست داد و به رغم گلزنی او در بازی برگشت، بایرن حذف شد.
خلیل در پاسخ به منتقدانی که معتقدند کین نمی‌تواند در «بازی‌های بزرگ» گل بزند، می‌گوید: «آخر کار با او حرف زدیم و گفت: "بله همه حق دارند که انتظار داشتند من آن گل را بزنم، اما نتوانستم و این سرنوشت بود." بعد از لحظات سختی که در بازی پیش می‌آید، هری موقع عبور از میکسدزون می‌ایستد، حرف می‌زند و شرایط را می‌پذیرد.»
بایرن همچنین توسط لورکوزن از جام حذفی فوتبال آلمان حذف شد، ولی در بوندس‌لیگا به جز لغزشی کوتاه در ماه مارس که در خانه به تیم ضعیف بوخوم باخت، عملکردی مقتدر و باثبات داشته است.
عملکرد کین در فصل قهرمانی بایرن هم مانند نمایشش در نخستین فصل حضورش در باشگاه بود: هنگامی که با ۳۶ گل درخشید؛ فقط لواندوفسکی و گرد مولر توانسته‌اند برای بایرن در یک فصل بوندس‌لیگا بیشتر از این گل بزنند.
کین در آوریل رکورد رسیدن به ۶۰ گل در کمترین بازی ممکن را شکست. او این کار را در ۶۰ مسابقه انجام داد که ۵ بازی کمتر از ارلینگ هالند، رکورددار قبلی، بود. او همچنین ۱۵ پاس گل داشت تا به رکورد تاثیرگذاری مستقیم روی هر گل طی ۷۲ دقیقه برسد.
اولی هوینس، رئیس افتخاری بایرن مونیخ، گفت: «او کار می‌کند، می‌جنگد و تعدادی باورنکردنی گل زده است. کسی به اندازه کین سزاوار قهرمانی نیست.»
قدم بعدی برای هری کین
خلیل معتقد است که کین در آینده نزدیک جام‌های بیشتری می‌برد و بایرن هم به زودی روی قهرمانی در جام جهانی باشگاه‌ها که تابستان آینده در آمریکا برگزار می‌شود، تمرکز خواهد کرد: «از همان وقتی که بایرن از لیگ قهرمانان حذف شد، آنها شروع به صحبت در مورد جام جهانی باشگاه‌ها کردند. این یک جام بزرگ دیگر است. یک جام بین‌المللی که پول زیادی هم نصیب باشگاه می‌کند.»
این موضوع می‌تواند روی آینده کین و همچنین توانایی بایرن برای جذب فلوریان ویرتز، ستاره جوان لورکوزن، تاثیر عمده‌ای داشته باشد. در حالی که قرارداد کین تا سال ۲۰۲۷ اعتبار دارد، خلیل گفت: «همه می‌خواهند او بماند. حالا سوال اینجاست که آیا فلوریان ویرتز در کنار جمال موسیالا (دو نفر از بهترین جوانان حال حاضر فوتبال آلمان) بازی می‌کند یا آنها با یک مهاجم هدف در مرکز زمین هماهنگ خواهند شد؟ و این که بایرن فصل آینده چقدر می‌خواهد برای هری کین هزینه کند؟ از نظر من این احمقانه است. مطمئنم که فصل آینده در بوندس‌لیگا بازی می‌کند. آنها باید راه دیگری برای بودجه فلوریان ویرتز پیدا کنند. من که فکر می‌کنم ما دست‌کم یک فصل دیگر هری کین را می‌بینیم.»
منبع: بی بی سی
