به گزارش رکنا، دکتر برایس اپلبام، اپتومتریست برجسته، اعلام کرده است که بسیاری از کودکانی که به اشتباه با ADHD (اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی) تشخیص داده می‌شوند، ممکن است در حقیقت دچار مشکلات بینایی عملکردی باشند که معمولاً تشخیص داده نمی‌شوند. این مشکلات بینایی می‌توانند هماهنگی چشم‌ها و توانایی تمرکز کودک را مختل کنند و علائمی مشابه ADHD ایجاد کنند، مانند بی‌توجهی، بی‌قراری و رفتارهای تکانشی.

تشخیص اشتباه ADHD و مشکلات بینایی

به گزارش انتخاب به نقل از نیویورک پست، یکی از معضلات موجود، تشخیص اشتباه مشکلات بینایی به جای اختلال بیش‌فعالی است. به‌ویژه، نارسایی همگرایی یکی از شایع‌ترین مشکلات بینایی است که اغلب با ADHD اشتباه گرفته می‌شود. در این وضعیت، چشم‌های کودک قادر به تمرکز دقیق و همزمان روی اجسام نزدیک نیستند. دکتر اپلبام توضیح می‌دهد که اگر کودکی نتواند حرکات چشمانش را کنترل کند، طبیعتاً نمی‌تواند روی یک فعالیت ذهنی هم تمرکز کافی داشته باشد.

چرا معاینات چشمی پیشرفته ضروری است؟

معاینات چشم معمول که بیشتر بر روی سلامت چشم و میزان تیزبینی تمرکز دارند، قادر به شناسایی اختلالات عملکردی بینایی نیستند. به همین دلیل، دکتر اپلبام توصیه می‌کند که کودکان قبل از ورود به مهدکودک باید تحت یک معاینه جامع عملکردی بینایی قرار گیرند. چنین معایناتی می‌تواند نقش اساسی در پیشگیری از تشخیص نادرست ADHD ایفا کند.

رابطه بین اوتیسم و مسائل بینایی

علاوه بر این، دقت در شناخت علائم اوتیسم نیز اهمیت دارد. علائم معمول اوتیسم شامل دشواری در ارتباطات اجتماعی و تمرکز وسواسی روی برخی از روال‌ها یا موضوعات خاص است. این علائم گاهی در دوران کودکی تشخیص داده نمی‌شوند. تحقیقات نشان داده که تشخیص اوتیسم در افراد بالغ (۲۶ تا ۳۴ ساله) افزایش چشمگیری داشته است. به عنوان مثال، ناتاشا نلسون، یک کارآفرین ۳۵ ساله، پس از اینکه فرزندش به اوتیسم مبتلا تشخیص داده شد، خود نیز متوجه شد که اوتیسم دارد.

تمرینات تقویتی بینایی؛ جایگزینی برای دارو

دکتر اپلبام معتقد است که بسیاری از کودکان می‌توانند با استفاده از تمرینات تقویتی بینایی - مشابه فیزیوتراپی برای چشم‌ها - توانایی تمرکز خود را بدون نیاز به داروهای شیمیایی بازیابند. این روش درمانی می‌تواند جایگزین امن‌تر و کارآمدتری برای مصرف بی‌رویه داروهایی همچون آدرال و ریتالین باشد.

عوارض داروهای بیش‌فعالی

استفاده بی‌رویه از داروهای تحریک‌کننده مثل آدرال و ریتالین در افراد مبتلا به ADHD می‌تواند عوارض مهمی از جمله بی‌خوابی، اضطراب شدید و حتی مشکلات قلبی ایجاد کند. این نگرانی‌ها نشان می‌دهد که روش‌های جایگزین مثل معاینات دقیق چشمی و تمرینات مرتبط، می‌توانند تأثیر بسزایی در کنترل علائم این اختلال داشته باشند.