به گزارش ورزش سه، آخرین گل تراکتور در رقابت‌های لیگ برتر، روز پنجشنبه توسط امیرحسین حسین‌زاده، ستاره این فصل فوتبال ایران و آقای گلی لیگ، به ثمر رسید؛ بازیکنی که تصور نمی‌کرد قرار است دوران جدیدی را در باشگاه جدیدش رقم بزند.
این یک گل خاص برای او در مسابقه‌ای بود که می‌توانست خیلی دلچسب‌تر و با حضور هزاران هوادار برگزار شود، اما حسین‌زاده که توپ را در پشت محوطه جریمه دریافت کرده بود، بی‌توجه به اتفاقات، گوشه دروازه استقلال خوزستان را نشانه رفت تا برادر دروازه‌بان دوم تیم که در تیم مقابل بازی می‌کرد، برای بار سوم تسلیم بشود. او دو دستش را بعد از گلزنی بالا برد تا نشان بدهد کار را آنطور که می‌خواسته تمام کرده است.
حسین‌زاده دو هفته پیش و در دیگر بازی پرگل تراکتور مقابل شمس آذر، زمانی که می‌خواست برای به ثمر رساندن گل چهارم پشت پنالتی بایستد، با امتناع ریکاردو آلوز، کاپیتان دوم و بازیکن با تجربه تراکتور، مواجه شد و این مسئله ناراحتی مهاجم سرخپوشان را به دنبال داشت؛ بازیکنی که می‌خواست در کورس آقای گلی باشد و آلوز این شانس را از او می‌گرفت، اما هیچکس در تراکتور شک نداشت که حسین‌زاده دوباره گل می‌زند و سه گل در دو بازی آینده برای بردن کفش طلایی امسال لیگ کافی بود.
تراکتور در آخرین مسابقه لیگ مثل اغلب بازی‌های این فصل، با مهارت برتری خود را حفظ کرد و وقتی داور سوت پایان را میزد آنها بیست و یکمین پیروزی خود را به دست آورده بودند؛ یک موفقیت بزرگ در کارنامه دراگان اسکوچیچ پس از چهارمین تجربه باشگاهی در لیگ برتر فوتبال ایران.
او که سال‌ها پیش، پس از هدایت النصر ناگهان سر از ایران و ملوان در آورد، از همان ابتدا و در شرایطی که با یک مشکل خانوادگی بزرگ دست و پنجه نرم می‌کرد، با یک شاهکار فنی ملوان را به رتبه پنجم لیگ رساند. دراگان بعد از شروع درخشان با ملوان، دو فصل نه چندان موفق را در فولاد پشت سر گذاشت و سپس با حضور عجیبش در تیم خونه به خونه و کسب نتایج نسبتا خوب در لیگ دسته اول، دوباره در نفت آبادان ظاهر شد تا اعتبار خدشه دار شده خود را بازیابی کند. او سپس هدایت تیم ملی ایران را بر عهده گرفت و بعد از صعود به جام جهانی، در تغییرات فدراسیون از سمت خود کنار گذاشته شد. او سپس با رد پیشنهاد محدد فولاد در ابتدای این فصل، به تراکتور آمد تا نقش حیاتی را در کسب اولین قهرمان لیگ در این باشگاه بازی کند.
این مربی اهل کرواسی در پیشرفت دادن و احیا کردن بازیکنانی مثل محمد نادری، مهدی هاشم نژاد و امیرحسین حسین‌زاده کار بزرگی انجام داد و البته ستارگانی مثل شجاع خلیل‌زاده، دانیال اسماعیلی فر، علیرضا بیرانوند، ترابی، ریکاردو آلوز، ایگور پوستونسکی، دوموگوی دروژدک و ... کمک شایانی در این قهرمانی به او کردند.
در این فصل رقابت تراکتور با رقبایی مثل پرسپولیس و سپاهان جذابیت خاص خودش را داشت، اما آنها با ۸ امتیاز اختلاف و با برتری مطلق لیگ به پایان رساندند، در حالی که در این فصل به جز پرسپولیس و نساجی، حداقل یک بار سایر تیم‌های دیگه برتر را شکست دادند.
تراکتور در این فصل مملو از اشتیاق و کیفیتی تمام نشدنی در طول فصل بود. وقتی خبرنگاراان دیروز از اسکوچیچ درباره فراز و نشیب‌های این فصل پرسیدند، او تاکید کرد که تیمش هرگز آپ اند داون (up and down) نداشته و همواره در تمام فصل با کیفیتی یکسان پیش رفته است، اگرچه باخت‌های خانگی مقابل ذوب آهن و شمس آذر و گل‌گهر (جام حذفی) و شکست مقابل پرسپولیس (در ورزشگاه آزادی) کمی دراگان و تیمش را به چالش کشید اما در آن مسابقات هم تراکتور موقعیت‌های بسیاری روی دروازه حریفان ایجاد کرد تا دراگان نحوه بازی و تصمیماتش را زیر سوال نبرد و با همان روش تا لمس نوار خط پایان ادامه بدهد.
او در این فصل، بازی مقابل پرسپولیس در تهران را بدترین نمایش تیمش در لیگ می‌داند و می‌گوید این روزی بود که ذهن بازیکنان درگیر گذشته و ورزشگاهی بود که به آن تعلق خاطر داشتند و جو ایجاد شده توسط هواداران میزبان در آن مسابقه، تمرکز آنها را کاملاً به هم زده بود؛ البته این شکست باعث بیداری دوباره تیم ما و تغییراتی شد که مهمترین آنها اضافه شدن دوماگوی دروژدک به ترکیب شاگردان اسکوچیچ بود که او را از حیث میانگین، بدل به بهترین گلزن لیگ امسال کرد.
آنها در سایر مسابقات بر همه حریفان تسلط داشتند و با کسب این عنوان قهرمانی می‌توانند سرود قهرمانی بخوانند؛ درست در همان شبی که بارسلونا پس از پیروزی مقابل اسپانیول سرود معروف "آلیرون" را خواند، فریادی مقدس که فقط هوادارانی که لیگ را می‌برند، می‌توانند آن را فریاد بزنند. امتیازی که تراکتور برای اولین بار آن را به دست آورد...
در اولین‌ها همیشه شوق و سحری خاص نهفته است، اما در فوتبال خیلی زود روزهای جشن به پایان می‌رسند. وقتی رئال و آنچلوتی تاب شکست را ندارند، تراکتور و اسکوچیچ هم خیلی زود از میان دود و هیاهوی قهرمانی آماده فصل بعد خواهند شد. لیگی که دیگر در آن یک تیم عادی نیستند و قهرمانی خواهند بود که همه می‌خواهند به زیرش بکشند.
هر چه که سخت بود حالا دشوارتر. توی هر ورزشگاهی که دارند زیر لب می‌خوانند: بسم‌الله اگر حریف مایی!
چند نکته:
* تراکتور علاوه بر قهرمانی، عناوین دستکش طلایی (علیرضا بیرانوند، آقای گل (امیرحسین حسین‌زاده) و آقای پاس (مهدی ترابی) را به دست آورد.
* دراگان اسکوچیچ در طول این فصل اسکوادی ۱۳ نفره داشت. به جز یازده بازیکن اصلی، تومیسلاو اشترکالی و مهدی شیری بازیکنانی بودند که در اغلب بازی‌ها جای خود را با نفرات اصلی عوض می‌کردند؛ اشترکالی در نیم‌فصل اول بازیکن فیکس تراکتور بود و در نیم‌فصل دوم تبدیل به رزرو دروژدک و سایر حمله‌وران تراکتور شد.
* تراکتور اولین و آخرین بازی‌های فصل را با دو پیروزی خارج از خانه پشت سر گذاشت و حسین‌زاده در هر دو مسابقه (مقابل مس و استقلال خوزستان) موفق به گلزنی شد.
* مخارج تراکتور برای خرید بازیکن خارجی در این فصل در حدود یک میلیون دلار بود. سه بازیکن کروات و یک بازیکن پرتغالی (آلوز) نقشی بسزا در قهرمانی تراکتور داشتند.
* عارف آقاسی، مدافع وسط سرخپوشان، در تمام مسابقات این فصل تیمش حاضر بود تا امسال در جمع بازیکنان تیم قهرمان، صاحب رکوردی استثنایی بشود.
* تراکتور با اختلاف زیاد، پرتماشاچی‌ترین تیم این فصل از رقابت‌های لیگ برتر هم بود. آنها رکورد حضور در استادیوم را روز گذشته در جشن قهرمانی شکستند و احتمالا جمعیتی نزدیک به ۲۰۰ هزار نفر در استادیوم حضور داشتند.
