لادن موسوی در سینما اعتماد نوشت: رابرت دنیرو امسال علاوه بر دریافت نخل طلای افتخاری به خاطر یک عمر فعالیت هنری، به دلیل دیگری نیز در کن حضور دارد.
او مستر کلاس یا آن طور که جشنواره کن جدیدا نام این کلاس ها را اعلام کرده، «ملاقاتی» را به مدت دو ساعت با خبرنگاران و سینماگران و دوستداران سینما برگزار می‌کند.
هر ساله جشنواره کن ملاقات هایی را با بزرگان و نامداران سینمای جهان ترتیب میدهد.
این جلسه را برای اولین بار «جی-آر» که یکی از بزرگ ترین آرتیست های فرانسوی است و ترکیبات و عکس های سیاه و سفید و غول پیکر هنریش در جهان زبانزد خاص و عامند برگزار می‌کند.
جی. آر و رابرت دنیرو چند سالی است که روی پروژه فیلم مستندی بر روی زندگی دنیرو با همدیگر همکاری می کنند. پروژه ای که هیچ کدام نمی دانند کی تمام می‌شود.
جی آر در ابتدای جلسه کمی درباره این فیلم حرف زد، سپس چند دقیقه از این فیلم را ، به مانند آنونسی برای حضار نشان داد که خبر از به وجود آمدن فیلمی شاخص و بی مانند درباره زندگی، پدر و مادر و خانواده و کارهای دنیرو میدهد.
صحنه ای از فیلم جی آر و دنیرو که در آن دنیرو را که بر روی عکس پدرش خوابیده می بینیم.
در این نشست دنیرو به شوخی گفت که جی آر به طور خستگی ناپذیری با او صحبت می کند و از او فیلم می‌گیرد ! او گفت مطمئن است که حتی پس از مرگش هم جی آر راحتش نمی گذارد و در تابوت هم که باشد با او صحبت کرده، از او سوال کرده و فیلم خواهد گرفت .
دنیرو گفت که بازیگر هایی مثل جیمز دین و لورانس الیویه و مارلون براندو، بازیگرانی بودند که او به عنوان مدل به آنها نگاه میکرده و می کند. او همچنین گفت که برای فرو رفتن در نقش هایش، به غریزه خود اقتدا می‌کند و بعد از خواندن سناریو به طور غریزی با نقش برخورد می کند.
رابرت دنیرو گفت که با پدرش زیاد به سینما میرفته چون در سینما پدرش نیازی به حرف زدن با او نداشته! او سپس اضافه کرد که او هم هر از چند گاهی این کار را با بچه هایش می کند.
او همچنین گفت که از مرگ نمی هراسد چون راهی برای فرار از دست مرگ ندارد. دنیرو سپس ادامه داد: وقتی چاره ای به جز رو به رویی با مرگ نداری مجبوری تا با آن کنار بیایی، زندگی کنی، جلو بروی و تمام تلاش خود را بکنی تا از زندگی لذت ببری! چون مرگ به هر حال چه خواهی و چه نخواهی به سراغت می آید و من می دانم که او هر روز به من نزدیک و نزدیک تر می‌شود.
