به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین ، داریوش قربانیان، عضو هیئت علمی مرکز جهادکشاورزی استان سمنان در گفتگوی با خبرنگار ما  جزئیات بیشتری درباره این پروژه و آینده آن ارائه داد.

اهمیت استفاده از اراضی شور در استان سمنان

در حال حاضر، اراضی شور و کم‌بازده در استان سمنان بخش قابل توجهی از اراضی مرتعی و زمین‌های کشاورزی را تشکیل می‌دهند. در شرایط کنونی، که منابع آب محدود و تغییرات اقلیمی به سمت کاهش بارندگی و افزایش دما، در حال افزایش است، بهره‌برداری از این اراضی با استفاده از گونه‌های مقاوم به تنش های شوری و خشکی می‌تواند یک راه‌حل مؤثر برای تأمین علوفه و کاهش فشار بر منابع آبی باشد. این گونه‌ها نه تنها مقاوم‌اند، بلکه در توسعه دامداری و کاهش وابستگی به علوفه وارداتی نیز تأثیرگذار خواهند بود.

انتخاب گونه‌ها برای این پروژه

در این پروژه، دو گونه اصلی Atriplex canescens و Atriplex verrocifera مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. این گونه‌ها به دلیل مقاومت بالای خود در برابر تنش شوری آب و خاک، خشکی و کم‌آبی، گزینه‌های مناسبی برای کشت در اراضی شور مرتعی و زمینهای کم بازده کشاورزی به شمار می‌آیند.

نتایج آزمایش‌ها

نتایج آزمایش‌ها نشان می‌دهد که هر دو گونه در اراضی با شوری تا 40 دسی‌زیمنس بر متر قادر به استقرار، رشد و تولید علوفه هستند. در شرایط با شوری بالاتر، گونه Atriplex verrocifera بهتر عمل می‌کند، البته گونه Atriplex canescens نیز در این شرایط قابل کاشت و استفاده است. همچنین نتایج بررسی ها نشان داد که سرعت و حجم رشد تاج پوشش Atriplex canescens بیشتر بوده در نتیجه میزان تولید علوفه آن نیز بیشتر است، در حالی که Atriplex verrocifera نسبت به افزایش شوری خاک مقاومت بیشتری از خود نشان داد اما نسبت به تنش خشکی تفاوتی با Atriplex canescens  نداشت. نکته دیگر اینکه خوشخوراکی Atriplex verrocifera بیشتر از Atriplex canescens بوده و دامهای کوچک مانند گوسفند و بز با رغبت بیشتری از آن تغذیه می کنند.

آینده این پروژه

با توجه به نتایج مثبت به دست آمده، پیشنهاد شد که این گونه‌ها در برنامه‌های احیاء مراتع و توسعه کشاورزی در اراضی شور و کم بازده استان سمنان گنجانده شوند. توسعه کشت و تولید علوفه در اراضی شور، نه تنها به کاهش فشار بر اراضی مرطوب و منابع آب کمک می‌کند، بلکه می‌تواند منبع درآمد جدیدی برای کشاورزان و دامداران فراهم آورد. همچنین، آموزش و ترویج کشت این گونه‌ها باید در اولویت قرار گیرد تا بهره‌برداری مؤثرتر صورت گیرد.