علی ولی‌اللهی در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: پنجشنبه شب تکلیف آخرین عنوان باقیمانده لیگ هم مشخص می‌شود؛ از نیم سهمیه لیگ نخبگان آسیا حرف می‌زنیم که یا باید به سپاهان برسد یا پرسپولیس. دو تیم هم‌امتیازی که به دلیل نتایج بازی‌های رو در رو در رتبه‌های دوم و سوم قرار دارند. نکته جالب و دراماتیک ماجرا اینجاست که پرسپولیس با هوادار سقوط کرده بازی دارد و سپاهان باید به مصاف دشمن قسم خورده پرسپولیس برود.
از آنجایی که در جنگ سهمیه امروز سپاهان دشمن پرسپولیس است، استقلالی‌ها بر اساس اصطلاح دشمن دشمن من دوست من است، علاقه دارند از در دوستی با سپاهانی‌ها وارد شوند. به این معنا که دوست دارند استقلال مقابل سپاهان نتیجه نگیرد تا پرسپولیس به سهمیه آسیا نرسد.
اینکه هواداران استقلال دوست داشته باشند تیم محبوبشان در بازی مقابل سپاهان ببازد تا رقیب سنتی به موفقیت نرسد نه غیراخلاقی است، نه غیرمنطقی و نه غیرفوتبالی. در همه جای دنیا از این مناسبات بین تیم‌های رقیب و هوادارانشان وجود دارد. هوادار اینتر اگر بداند با برد تیمش فرصت قهرمانی یوونتوس فراهم می‌شود، آرزوی باخت خواهد کرد. هوادار بارسلونا اگر بداند کسب سه امتیاز توسط تیمش رئال را قهرمان می‌کند صد سال نمی‌خواهد تیمش ببرد. فضای هواداری فوتبال مشخص است یا خودت قهرمان شو یا جلوی موفقیت رقیب را بگیر!
آنچه غیرمنطقی و عجیب به نظر می‌رسد، فراتر رفتن این بحث‌ها از فضای هواداری است. اینکه درخواست هواداران از کف کانال‌ها و پیج‌های طرفداری برسد به دهان پیشکسوتان و رسانه‌های رسمی. متاسفانه در چند روز گذشته شاهد بودیم برخی پیشکسوتان باشگاه استقلال به مجتبی جباری، سرمربی استقلال توصیه‌هایی کردند در مورد لزوم توجه به جام حذفی عوض بازی با سپاهان یا بازی دادن به تیم امید در دیدار هفته پایانی!
این وضعیت در شرایطی است که نباید فراموش کنیم آنچه برای هواداران مجاز شمرده می‌شود برای بازیکن، مربی، پیشکسوت، مدیر، مسوول و رسانه غیرمجاز که حتی حرام است.
از آن بدتر این است که هواداران استقلال بخواهند درخواست و آرزویشان یعنی باخت مقابل سپاهان برای سوزاندن پرسپولیسی‌ها توسط باشگاه اجابت شود. یعنی واقعا توقع داشته باشند که مجتبی جباری و کادرفنی‌اش یا بازیکنان استقلال دست به اقدامی عملی بزنند تا مقابل سپاهان نتیجه نگیرند! هواداران استقلال باید بدانند این مصداق بارز تبانی یا مچ فیکسینگ است. یکی از نابخشودنی‌ترین گناهان در فوتبال که هم مایه بی‌آبرویی مربی و بازیکن می‌شود و هم می‌تواند برای باشگاه استقلال دردسرهای بزرگ بسازد.
البته که مطمئنا نه مجتبی جباری چنین روحیه‌ای دارد که بخواهد برای باخت تیمش را روانه زمین کند و نه بازیکنان استقلال حاضرند چنین کاری کنند، اما خوب است که هواداران حد و حدود فوتبال را بشناسند. اینکه آرزو دارند تیمشان ببازد یک بحث است و اینکه بخواهند تیم عمدا ببازد یک چیز دیگر.
البته اشتباه نشود! ما نمی‌گوییم استقلال باید برود و سپاهان را شکست دهد تا ثابت کند کم‌کاری نکرده. خیر! انتظار همه اهالی فوتبال این است که استقلال بازی عادی خودش را به نمایش بگذارد؛ نتیجه هر چه که شد، شد!
به خاطر جنجال‌های زیادی که در هفته اخیر پیرامون این بازی شکل گرفته و مخصوصا فضایی که پیشکسوتان و هواداران ساخته‌اند بدون شک بازی سپاهان و استقلال زیر ذره‌بین قرار می‌گیرد. این اتفاق خوبی برای مسابقه فوتبال در ایران نیست، اما همه باید حواسشان را جمع کنند تا مبادا در شرایط غیر قابل توضیح قرار بگیرند.
بهترین چیز این است که اجازه دهیم فوتبال مسیر خودش را طی کند. در حال حاضر قهرمان و تیم‌های سقوط‌کننده مشخص شده‌اند و مانده یک نیم سهمیه لیگ نخبگان آسیا. امیدواریم این نیم سهمیه هم از مسیر درست به تیمی برسد که در طول فصل لیاقت بیشتری از خودش نشان داده است. امیدواریم روز جمعه که به بازی‌های هفته آخر می‌پردازیم هیچ بحثی در مورد شائبه‌ها وجود نداشته باشد.
