طب کار بخشی تخصصی از پزشکی است که به نظارت بر سلامتی کارکنان و تأمین محیط کاری ایمنتر اختصاص یافته است. این حوزه با بهرهگیری از معاینات دقیق و دورهای، تلاش میکند از بروز بیماریها یا مشکلات جسمی و روانی مرتبط با شغل پیشگیری کند و در عین حال سلامت نیروی انسانی را پایدار نگه دارد.
طب کار نه تنها برای حفظ سلامت فردی کارکنان، بلکه به عنوان ابزاری مهم در افزایش بهره وری و کاهش هزینههای مرتبط با نیروی کار مورد استفاده قرار میگیرد. حضور کارکنان سالم، به معنای کاهش غیبت، افزایش کارایی و رضایت شغلی در محیط کار است.
بهعنوان مثال، در مشاغلی که نیاز به تمرکز و دقت بالا دارند، مانند صنایع شیمیایی یا کارخانجات تولیدی، عملکرد کارکنان ارتباط مستقیمی با سلامت آنها دارد. اجرای چکاپهای دورهای، میتواند از بروز اتفاقات ناگوار جلوگیری کرده و خسارات مالی و انسانی را به حداقل برساند.
مطابق ماده ۹۲ قانون کار، افراد شاغل ملزم به معاینه و آزمایشات طب کار حداقل یکبار در سال هستند. یکی از مهمترین اقدامات در چارچوب طب کار، اجرای معاینات منظم برای پیشگیری است. این معاینات را میتوان به سه دسته اصلی تقسیمبندی کرد:
1. معاینات ورودی یا بدو استخدام
این معاینات، معیاری برای ارزیابی اولیه سلامت کارکنان و توانایی انجام کار محسوب میشود. برای مثال، در شغلهایی که نیاز به قدرت فیزیکی بالا دارند، مانند کار در معادن، بررسی وضعیت عضلانیاسکلتی افراد در زمان استخدام بسیار حیاتی است. علاوه بر آن، معایناتی نظیر آزمایش خون، نوار قلب و بررسی بینایی و شنوایی انجام میشود تا وضعیت کلی سلامت فرد مشخص گردد.
2. معاینات دورهای
این آزمایشها اغلب به صورت سالانه اجرا میشوند و هدف آن نظارت بر شرایط سلامت افراد و تشخیص زودهنگام بیماریهای شغلی است. بهعنوان نمونه، افرادی که در محیطهایی با احتمال بالای آلودگی شیمیایی کار میکنند، نیازمند بررسی مداوم عملکرد ریهها و سیستم عصبیشان هستند. این معاینات میتوانند به کاهش ریسک بیماریهای مرتبط با شغل و افزایش طول عمر کاری کارمندان کمک شایانی نمایند.
3. معاینات بازگشت به کار
اگر فردی به دلیل ابتلا به بیماری یا آسیبدیدگی، مدتی در محیط کار حاضر نبوده است، برای شروع دوباره نیاز به تأیید سلامت توسط پزشکان متخصص طب کار دارد. این بررسیها، شرایط جسمی و روانی فرد را مورد ارزیابی قرار داده و اطمینان حاصل میکنند که او میتواند بدون مشکلی به کار خود بازگردد.
در دنیای کاری، حوادث و بیماریها ممکن است توانایی افراد را برای ادامه فعالیت شغلی کاهش دهند یا به طور کلی از بین ببرند. بیمه از کار افتادگی ، یکی از سازوکارهای حمایتی قانون تأمین اجتماعی است که با وجود بیمه های کارفرمایی و بیمه اختیاری تامین اجتماعی در چنین شرایطی به کمک میآید. این بیمه، نقش مهمی در پشتیبانی از کارکنانی دارد که قدرت انجام کار خود را به دلیل سلامت از دست دادهاند.
بیمه ازکارافتادگی تأمین اجتماعی، به سه دسته اصلی تقسیم میشود:
بیماریهای داخلی اعصاب: پارکینسون، آلزایمر، فلج، تشنج، تومور نخاع
جراحی اعصاب: دیسک کمر، تنگی نخاع، شکستگی ستون فقرات
قلبی و عروقی: سکته قلبی، تعویض دریچه قلب، آریتمی شدید
چشم: کاهش بینایی شدید، تخلیه چشم، گلوکوم
روانپزشکی: اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، PTSD
آنکولوژی (سرطان): متاستاز، لوسمی، CML
نکته: فقط رأی کمیسیون پزشکی مرجع قانونی تأیید از کار افتادگی است.
روند دریافت مستمری بیمه ازکارافتادگی، با ارزیابی اولیه توسط پزشک معالج آغاز شده و سپس پرونده به کمیسیونهای پزشکی تأمین اجتماعی ارجاع داده میشود. این کمیسیونها هستند که با بررسی مدارک پزشکی و انجام معاینات تکمیلی، درصد ازکارافتادگی را تعیین میکنند.
طب کار و بیمه از کار افتادگی تأمین اجتماعی به طور مستقیم با هم مرتبط هستند. بسیاری از افرادی که در محیطهای کاری با خطرات جسمی و روانی مواجه هستند، میتوانند از حمایتهای بیمهای در صورت وقوع از کار افتادگی بهرهمند شوند. به عبارت دیگر، شناسایی و پیشگیری از مشکلات سلامت در محیطهای کاری از طریق طب کار میتواند از بروز ناتوانیهای شغلی و در نتیجه نیاز به بیمه از کار افتادگی جلوگیری کند.
در بسیاری از موارد، افرادی که تحت معاینات طب کار قرار میگیرند، ممکن است در معرض خطرات خاص شغلی قرار داشته باشند. بهعنوان مثال، کارگران معدن، کارگران ساختمانی، و افرادی که در محیطهای آلوده به مواد شیمیایی فعالیت میکنند، بیشتر در معرض بیماریهای مزمن و ناتوانیهای جسمی هستند. این افراد میتوانند در صورت بروز مشکلات سلامت ناشی از شغل خود، از بیمه از کار افتادگی بهرهمند شوند.
یکی از مراحل مهم در فرآیند تعیین از کار افتادگی، بررسی وضعیت سلامت فرد توسط کمیسیونهای پزشکی است. این کمیسیونها، که در قانون تأمین اجتماعی پیشبینی شدهاند، مسئول تعیین درصد از کار افتادگی و تصمیمگیری در مورد پرداخت مستمری از کار افتادگی به بیمهشدگان هستند.
کمیسیون بدوی پزشکی اولین مرجع برای بررسی وضعیت از کار افتادگی فرد است. اگر فرد با نظر کمیسیون بدوی مخالف باشد، میتواند اعتراض خود را به کمیسیون تجدیدنظر پزشکی ارائه دهد. در این مرحله، پرونده فرد مجدداً بررسی میشود و در صورت لزوم، رأی جدیدی صادر خواهد شد.
همانطور که طب کار به شناسایی و پیشگیری از بیماریهای شغلی میپردازد، بیمه از کار افتادگی نیز در جهت حمایت از کارکنانی که به هر دلیل قادر به انجام کار خود نیستند، عمل میکند. این دو سیستم با هم به ایجاد محیطی سالمتر برای کارگران و کارکنان کمک میکنند.
جمعبندی
طب کار و بیمه ازکارافتادگی تأمین اجتماعی، دو رکن مهم برای حفاظت از سلامت و رضایت کارکنان هستند که تأثیرات مستقیمی بر بهرهوری و کاهش هزینههای سازمانی دارند. معاینات طب کار، با شناسایی زودهنگام مشکلات جسمی و روانی کارکنان، از بسیاری از بحرانها جلوگیری میکند و در عین حال بیمه ازکارافتادگی، پشتیبان مالی افراد آسیبدیده است.