به گزراش همشهری آنلاین، به نقل از کیهان، نماینده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا در مذاکرات با ایران در پاسخ به این پرسش که آیا امکان دارد این مذاکرات با ایران در مراحل بعدی شامل موارد دیگری همچون بندهای حقوق بشری نیز شود، گفت: این امکان در مراحل بعدی مذاکرات، وقتی با ایرانی‌ها در موضوع هسته‌ای به جایی برسیم، وجود دارد. او همچنین گفت که در مراحل بعدی، ایالات متحده قصد دارد بر ایران برای توقف حمایت مالی و تسلیحاتی از گروه‌هایی مانند حماس، حزب‌الله و حوثی‌ها فشار وارد کند.
«استیو ویتکاف» نماینده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا و مذاکره‌کننده ارشد این کشور در مذاکرات با ایران در گفت‌وگوی تفصیلی با وبگاه محافظه‌کار آمریکایی «بریت‌بارت نیوز» اظهار داشت: ما موضع‌مان را اعلام کرده‌ایم. ایرانی‌ها نمی‌توانند بمب داشته باشند. آن‌ها نیز پاسخ داده‌اند که چنین چیزی نمی‌خواهند.
ویتکاف در ادامه گفت: پس ما، برای اهداف این بحث، حرف‌شان را باور می‌کنیم که واقعاً چنین احساسی دارند. اگر واقعاً چنین احساسی دارند، پس تأسیسات غنی‌سازی‌شان باید برچیده شود. آن‌ها نباید سانتریفیوژ داشته باشند. آن‌ها باید تمام سوختی را که در اختیار دارند رقیق‌سازی کنند و به مکانی دوردست بفرستند و اگر می‌خواهند یک برنامه غیرنظامی داشته باشند، باید به برنامه‌ای غیرنظامی تبدیل کنند.
وی افزود: در حال حاضر، آن‌ها یک رآکتور غیرنظامی در داخل ایران دارند به نام بوشهر. این تأسیسات هیچ قابلیت غنی‌سازی ندارد و اگر ما حرف‌شان را باور کنیم، چرا تمام تأسیسات دیگرشان مثل بوشهر نشود؟ بوشهر هیچ توانایی برای غنی‌سازی ندارد، هیچ توانایی برای داشتن سانتریفیوژ ندارد، آن‌ها فقط می‌توانند از این تأسیسات برای مقاصد غیرنظامی، تولید برق و امثال آن استفاده کنند، و اگر این همان چیزی است که آن‌ها انتخاب کرده‌اند، اگر به چنین برنامه‌ای اعتقاد دارند، باید اگر بخواهند آن را توسعه دهند.
نماینده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا در امورخاورمیانه اظهار داشت: یک برنامه غنی‌سازی دیگر هرگز نباید در ایران وجود داشته باشد. این خط قرمز ماست. هیچ غنی‌سازی‌ای نباید وجود داشته باشد. این یعنی برچیدن، یعنی بدون قابلیت تسلیحاتی، و یعنی اینکه نطنز، فردو و اصفهان که این‌ها سه تأسیسات غنی‌سازی‌شان هستند باید برچیده شوند.
ویتکاف در ادامه بدون اشاره به خروج بی‌کیفر آمریکا از برجام و عمل نکردن آمریکا به تعهدات خود در برجام عنوان داشت: ما معتقدیم که آن‌ها نباید غنی‌سازی داشته باشند، نباید سانتریفیوژ داشته باشند، نباید هیچ چیزی داشته باشند که به آن‌ها اجازه ساخت سلاح را بدهد. ما به تمام این موارد باور داریم. برجام دارای بندهای غروب (sunset provisions) بود... چنین چیزی هرگز در این توافق تکرار نخواهد شد. ویتکاف در ادامه با تکرار تهدیدات آمریکا بیان داشت: برای ایرانی‌ها غیرعاقلانه خواهد بود که رئیس‌جمهور ترامپ را بیازمایند، آن‌ها چاره‌ای ندارند جز اینکه شرایط ایالات متحده برای توافق خلع سلاح هسته‌ای را بپذیرند.
وی در ادامه افزود: آن‌ها برای اجرای یک برنامه غیرنظامی نیازی به توانایی غنی‌سازی ندارند.
ویتکاف همچنین گفت که ایالات متحده هیچ توافق بدی را نخواهد پذیرفت و اگر توافق به‌اندازه کافی قوی نباشد، آن را رها خواهد کرد.
وقتی از او پرسیده شد که آیا آمریکا حاضر نیست یک توافق بد را بپذیرد، ویتکاف گفت: دقیقاً همین‌طور است. ببینید، ما فکر نمی‌کردیم که مذاکرات هفته گذشته مثمرثمر باشند، چون نیاز داشتیم با آن‌ها به برخی تفاهمات برسیم، و امیدواریم که مذاکرات این یکشنبه ثمربخش باشند. امیدواریم که این به معنای ادامه مذاکرات باشد. اگر مذاکرات در روز یکشنبه ثمربخش نباشند، ادامه پیدا نخواهند کرد و ما مجبور خواهیم شد مسیر دیگری را در پیش بگیریم.
به گزارش بریت‌بارت، اگرچه مذاکرات در حال حاضر منحصراً بر مسائل هسته‌ای متمرکز است، اما ویتکاف در پاسخ به این پرسش که آیا امکان دارد این مذاکرات با ایران در مراحل بعدی شامل جنبه‌های دیگر نیز بشود (مشابه بندهای حقوق‌بشری موجود در توافق‌هایی با شوروی سابق در دهه ۱۹۷۰ مانند توافق هلسینکی) گفت که فکر می‌کند این امکان در مراحل بعدی مذاکرات، وقتی با ایرانی‌ها در موضوع هسته‌ای به جایی برسیم، وجود دارد.
ویتکاف همچنین گفت که در مراحل بعدی، ایالات متحده قصد دارد بر ایران برای توقف حمایت مالی و تسلیحاتی از گروه‌هایی مانند حماس، حزب‌الله و حوثی‌ها فشار وارد کند.
گفتنی است، به‌رغم ادعای رئیس‌جمهور آمریکا برای انتخاب دیپلماسی با ایران، دولت او در سایه گفت‌وگوهای غیرمستقیم خود با ایران، از هیچ تلاشی برای هجمه وارد کردن به ملت و دولت ایران دریغ نکرده است.
همچنین اقدامات دولت آمریکا علیه صنعت نفت و صادرات نفت ایران درحالی است که به اذعان رسانه خبری «بلومبرگ»، با وجود کارزار فشار حداکثری ترامپ، صادرات نفت ایران دچار رشد بی‌سابقه‌ای شده است.
اعترافات صریح ویتکاف سندی علیه خود آمریکاست
اظهارات تازه استیو ویتکاف، مذاکره‌کننده ارشد آمریکایی در پرونده ایران، آن‌قدر وقیحانه، صریح و عاری از ظاهرسازی‌های دیپلماتیک است که نه‌تنها پرده از نیات واقعی واشنگتن در مذاکرات اخیر برمی‌دارد، بلکه سندی دیگر است از دشمنی آشکار آمریکا با موجودیت مستقل و قدرتمند جمهوری اسلامی ایران.
ویتکاف که با رسانه افراطی بریت‌بارت گفت‌وگو می‌کرد، پرده از راهبردهای پنهان دستگاه سیاست خارجی آمریکا برداشته، درست همان چیزهایی را بر زبان رانده که سال‌هاست جمهوری اسلامی از آن هشدار داده و رسانه‌های غرب‌زده در داخل کشور تلاش کرده‌اند آن را «توهم توطئه» بنامند.
فرمان تسلیم زیر عنوان توافق
وقتی ویتکاف با صراحت می‌گوید؛ برچیدن یعنی نطنز، فردو و اصفهان باید برچیده شوند، یعنی اینکه آمریکایی‌ها نه به‌دنبال «تفاهم» یا «کنترل» یا حتی «تحدید» فعالیت‌های هسته‌ای ایران، بلکه در پی خلع سلاح کامل علمی، فناورانه و راهبردی کشور هستند. آنان آشکارا خواستار تخریب قلب توانمندی هسته‌ای ایران‌اند. این را دیگر نمی‌شود «برد-برد» نامید؛ این همان برد کامل دشمن و خلع کامل ایران است که آمریکا نام آن را «توافق خوب» گذاشته!
چهار دهه تجربه ملت ایران با آمریکایی‌ها، از عهدنامه الجزایر تا برجام، نشان داده که هیچ‌گاه «توافق خوب» از آمریکایی‌ها حاصل نمی‌شود، زیرا اساساً «خوب» را با «منفعت انحصاری خود» تعریف می‌کنند. ویتکاف صادقانه گفته است اگر توافق به‌اندازه کافی قوی نباشد، آن را رها خواهیم کرد. ترجمه ساده این جمله آن است که هرگاه منافع واشنگتن اقتضا کند، آنان هیچ تعهدی بر مسیر دیپلماسی و مذاکره ندارند و پیشنهاد آنان برای مذاکره دروغی بیش نبود.
اعتراف دیرهنگام به اهداف چندمرحله‌ای آمریکا
ویتکاف البته در بخشی از اظهاراتش، بی‌اختیار زبان به اعتراف تاریخی دیگری گشوده است؛ او گفته: «در مراحل بعدی، آمریکا درباره مسائل دیگر (همچون حقوق بشر و...) و همچنین بحث حمایت ایران از حزب‌الله، حماس و انصارالله هم وارد خواهد شد.» این یعنی آمریکا اصلاً به دنبال یک توافق صرفاً هسته‌ای نیست؛ هدف، یک سناریوی گام‌به‌گام برای وادار کردن ایران به انصراف از همه مؤلفه‌های قدرت است: از فناوری هسته‌ای، تا عمق راهبردی منطقه‌ای، تا حتی نظام سیاسی و هویت انقلابی!
از نگاه کاخ سفید، ایران باید به «بازیگر بی‌خطر و بی‌قدرت» تبدیل شود؛ نه نطنز و فردو باید بماند، نه حزب‌الله باید زنده بماند، نه حمایت از فلسطین و یمن و نه حتی آرمان عدالت‌خواهی جهانی.
چنین صراحتی در سخنان ویتکاف، برای هر عقل سیاسی منصفی یک هشدار آشکار است؛ آمریکا اگرچه فعلاً با نام «مذاکره» وارد میدان شده، اما آنچه می‌خواهد، تسلیم کامل جمهوری اسلامی ایران است؛ نه توقف غنی‌سازی، بلکه انهدام اراده استقلال ملی که یکی از اساسی‌ترین شعارهای انقلاب اسلامی بود.
توافق بدون بند غروب؟ یا «مراقبت ابدی» بر ایران؟
ویتکاف با آب‌وتاب می‌گوید: «توافق جدید بند غروب نخواهد داشت.» این دقیقاً یعنی اینکه آمریکا به‌دنبال یک توافق ابدی است که در آن ایران برای همیشه در محدودیت در زنجیره فناوری هسته‌ای قرار داشته باشد و تحت نظارت و کنترل و بازجویی هسته‌ای بماند.
چرا باید یک کشور مستقل که عضو NPT است و ده‌ها بار از سوی آژانس تأیید شده، تحت توافقی قرار گیرد که بند غروب ندارد اما رژیم اسرائیل با صدها کلاهک هسته‌ای، حتی یک گزارش هم به آژانس نمی‌دهد؟ این یعنی پذیرش چیزی بدتر از کاپیتولاسیون در لباس مدرن دیپلماسی.
نکته خطرناک دیگر، تلاش آمریکا برای مذاکره بر سر حمایت ایران از گروه‌های مقاومت در منطقه است. ویتکاف با جسارت تمام گفته: «در مراحل بعدی، آمریکا بر ایران برای توقف حمایت از حماس، حزب‌الله و حوثی‌ها فشار خواهد آورد.» این یعنی حذف کامل محور مقاومت، یعنی قطع شریان‌های منطقه‌ای ایران، یعنی بازگرداندن کشور به دورانی که امنیتش عاریتی و تنها به دکترین «پلیس و ژاندارم خلیج‌فارس» گره خورده بود.
این همان کابوس غرب است که طی سال‌های اخیر محقق نشد: شکست پروژه‌های داعش، آمریکا، اسرائیل و... همه با حضور فعال و هوشمندانه جمهوری اسلامی در میدان رقم خورد. حالا ویتکاف می‌خواهد با «توافق» همان کاری را بکند که با جنگ، تحریم، ترور دانشمندان و خرابکاری نکردند!
از مذاکرات فریبکارانه تا مقاومت مقتدرانه
اظهارات ویتکاف باید بیدارباشی باشد برای آن‌دسته از خوش‌بینان داخلی که هنوز گمان می‌کنند می‌شود با آمریکا به نقطه‌ای از «اعتماد متقابل» رسید. طرف آمریکایی صراحت دارد، هدف دارد و برنامه چندمرحله‌ای دارد: خلع سلاح علمی و فناورانه، محاصره سیاسی، انزوای منطقه‌ای، فروپاشی اقتصادی و در نهایت فروپاشی از درون.
در برابر چنین راهبردی، ساده‌اندیشی است اگر باز هم لبخند دیپلماتیک دشمن را با «علامت حسن نیت» اشتباه بگیریم. تنها راه، حفظ خطوط قرمز، تکیه بر قدرت درون‌زا، تقویت محور مقاومت و عبور عزتمندانه از این گردنه است.
مذاکره با گرگ، آن هم وقتی دندان‌هایش را نشان داده، به معنای پذیرش دریدن است.
