به گزارش "ورزش سه"، یک قانون نانوشته وجود دارد که می‌گوید بسیاری از تیم‌هایی که قهرمان لیگ قهرمانان می‌شوند، به دروازه‌بانی نیاز دارند که در لحظات حساس مراحل حذفی تعیین‌کننده باشد. نمونه بارز این موضوع، رئال مادرید در دو قهرمانی اخیرش است که با درخشش تیبو کورتوا، که به‌راحتی بهترین دروازه‌بان جهان لقب گرفت، به موفقیت رسید.
پاری‌سن‌ژرمن در سال ۲۰۲۵ نسخه‌ای مشابه است، زیرا جانلوییجی دوناروما، که ماه‌ها در پاریس زیر فشار انتقادات بود و تمدید قراردادش به دلیل عملکرد ضعیفش در اروپا متوقف شده بود، از مرحله یک‌هشتم نهایی به ستون اصلی تیم تبدیل شد و پاریس را به دومین فینال تاریخ خود در لیگ قهرمانان رساند.
دوناروما، که پیش‌تر در میلان بازی می‌کرد، تا این سال دروازه‌بانی پرنوسان بود. عملکرد او در لیگ قهرمانان انتقادات زیادی به دنبال داشت. اروپا برای جیجو کابوس بود؛ او نتوانست از ضربه‌ای که در سال ۲۰۲۲ در مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل رئال مادرید دریافت کرد، بهبود یابد. در آن بازی، اشتباه او تحت فشار کریم بنزما باعث بازگشت رئال مادرید شد. در سه فصل اخیر، عملکرد درخشان او در رقابت‌های داخلی، که بی‌نقص و غیرقابل‌انکار بود، در تضاد با نمایش‌های ضعیفش در لیگ قهرمانان قرار داشت؛ رقابتی که آینده او در پاریس را زیر سؤال برد.
پس از فاجعه در لندن مقابل آرسنال، تیمی که دوناروما در نهایت در برابر آن درخشید، زنگ خطر در پاریس در ماه اکتبر به صدا درآمد. لوئیس انریکه حتی او را در بازی مونیخ در ۲۶ نوامبر نیمکت‌نشین کرد، اما سافونوف، دروازه‌بان جایگزین، نیز انتظارات را برآورده نکرد. از زمان ورود انریکه به پاریس در ژوئیه ۲۰۲۳، شایعاتی درباره عدم اعتماد او به دوناروما، به‌ویژه به دلیل ضعف در بازی با پا، در فرانسه مطرح بود. این ضعف البته به‌طور قابل‌توجهی بهبود یافته است. جذب دروازه‌بان روس در تابستان با ۲۰ میلیون یورو، شایعات درباره آینده دوناروما را که پیش از سال ۲۰۲۵ در هاله‌ای از ابهام بود، تشدید کرد.
دوناروما اما توانسته به خوبی ریکاوری کند و به سطحی بازگردد که او را در زمان بازی برای ایتالیا و میلان به یکی از بهترین دروازه‌بانان جهان تبدیل کرده بود. در آنفیلد، وقتی پاری‌سن‌ژرمن در آستانه شکست بود، واکنش‌های او تیم لوئیس انریکه را زنده نگه داشت. در بیرمنگام، در حالی که تیم با نتیجه ۳-۲ عقب بود و بازیکنان در نیمه دوم ترسیده بودند، دوناروما با مهار یک موقعیت تک‌به‌تک از آسنسیو، از فاجعه‌ای برای فینالیست لیگ قهرمانان جلوگیری کرد. در دو بازی رفت و برگشت مقابل آرسنال، در لندن و پاریس، واکنش‌ها، دخالت‌ها و رهبری او کابوسی برای تیم آرتتا بود؛ به‌طوری که آرتتا او را «بهترین بازیکن این مرحله» نامید.
فرانسه چاره‌ای جز تسلیم شدن در برابر دوناروما نداشت؛ کسی که به دلیل عدم قاطعیت در لحظات حساس مدام مورد انتقاد قرار می‌گرفت. روزنامه لوپاریزین، که در این فصل به‌ویژه در ابتدا از او انتقاد کرده بود، بازی او مقابل آرسنال را با نمره ۹، نزدیک به کمال، ارزیابی کرد. این روزنامه نوشت: «دوناروما، وفادار به عملکردش در ۲۰۲۵ بازی در بالاترین سطح، یکی از قهرمانان این مرحله بود. او ابتدا با مهار شوت ناگهانی اودگارد در دقیقه ۴، پاریس را در بازی نگه داشت و سپس در دقیقه ۶۴ با واکنشی استثنایی، ضربه کات‌دار ساکا را دفع کرد.»
آمار نیز از دوناروما حمایت می‌کند؛ او بهترین دروازه‌بان لیگ قهرمانان از شروع مراحل حذفی بوده است. او با ۷۷ درصد نرخ مهار، کمترین گل خورده به ازای هر بازی (۰.۷۵)، دومین دروازه‌بان با کمترین گل مورد انتظار دریافتی (۱.۴۲ در مقابل ۱.۲۹ داوید رایا) و بیشترین جلوگیری از به ثمر رسیدن گل برای تیمش (۲.۸۹) است. این اعداد به‌وضوح نشان‌دهنده پیشرفت بدون بحث یکی از دروازه‌بانانی است که در این فصل خود را به بهترین شکل اثبات کرده و عملکردش یادآور بهترین نسخه کورتوا در سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۴ در تاریخ اخیر این رقابت‌هاست.
