روزنامه اعتماد: متاسفانه در هفته ماقبل پایانی بازیهای لیگ برتر و در حاشیه دیدار تیمهای خیبر خرمآباد و پرسپولیس در لرستان، شاهد صحنههایی بودیم که به شدت ناگوار بود. رفتارهایی که زیبنده فوتبال پاک و فرهنگ غنی این منطقه نبود. پیش از به صدا درآمدن سوت داور و در طول نود دقیقه بازی، عدهای قلیل برخلاف هواداران فرهنگمدار حاضر در استادیوم، با رفتارهای زشت و زننده خود، فضای ورزشگاه را مسموم کرده و به جای تشویق تیم خود، به تخریب و توهین پرداختند. اوج این زشتیها، فحاشیهای رکیک و بیشرمانه به خانواده بازیکنان تیم مهمان، بهخصوص علی علیپور بود که فارغ از هر نتیجهای، به هیچ وجه قابل توجیه نیست و قلب هر شنوندهای را به درد میآورد.
ماجرا از بازی رفت این دو تیم شروع شد؛ وقتی علی علیپور، مهاجم پرسپولیس پس از باز کردن دروازه خیبر به سمت هواداران تیم مهمان «هیس» نشان داد همان زمان قابل پیشبینی بود که این خوشحالی غیرحرفهای مهاجم سرخپوشان تهرانی بیجواب نمیماند و در بازی برگشت تلافی خواهد شد. برای همین هم آقای گل فعلی لیگ از خرمآبادیها عذرخواهی کرد. با این حال، ماجرا برای بعضی هواداران و به خصوص لیدرهای خیبری تمام نشده بود! پرسپولیسیها از روز چهارشنبه که پایشان به شهر خرمآباد باز شد با تعدادی از لیدرها و تماشاگران مقابل محل اسکان خود مواجه شدند که با ایجاد سر و صداهای زیاد تلاش میکردند مانع از استراحت کردن اعضای این تیم شوند. سر و صداها به قدری زیاد بود که دو تن از مسوولان اجرایی باشگاه پرسپولیس از ماموران حراست و پلیس درخواست کردند تا افراد را متفرق کنند.
پرسپولیسیها از همان ابتدای شروع بازی، زیر رگبار فحاشی تعداد زیادی از تماشاگران حاضر در ورزشگاه قرار گرفتند. نکته عجیبتر اینکه یکی، دو لیدر با بلندگو علیه بازیکنان به خصوص علی علیپور فحاشی ناموسی میکردند و از بقیه تماشاگران میخواستند تا آن کلمات رکیک را تکرار کنند. علیپور که از فحاشیها بهتزده شده بود خیلی تلاش کرد تا واکنشی نشان ندهد تا مبادا جو از آن هم بدتر نشود که اتفاقا توانست خودش را تا پایان بازی کنترل کند اما فشارهای بیرونی ادامهدار بود و حتی با به صدا درآمدن سوت پایان بازی جو بدتر هم شد!
بساط این رفتارهای خارج از عرف و نامعقول در استادیومهای کشور تا چه زمانی ادامه پیدا میکند؟ سوال مهمتر اینکه فدراسیون که مدیرانش تا حد زیادی مستاصل ماندهاند و گاهی با تصمیمگیریها دوگانه روی اعصاب هواداران تیمها هستند تا چه حد در این بلبشوهای تمامنشدنی نقش دارند؟