طرفداری: زمانی که یاسین سلمانی با پیراهن پرسپولیس عکس یادگاری گرفت، خیلی‌ها او را یکی از خریدهای آینده‌نگرانه باشگاه می‌دانستند. هافبکی جوان، با سابقه کاپیتانی تیم ملی امید، که از سپاهان آمده بود تا در خط میانی پرسپولیس بدرخشد. اما حالا، با گذشت دو فصل، چیزی که از سلمانی دیده‌ایم بیشتر شبیه به یک نامِ فراموش‌شده در فهرست بازیکنان ذخیره است.
آمار حضور او در ورزشگاه آزادی به عنوان ورزشگاه خانگی پرسپولیس جایی که قرار بود محل درخشش یاسین سلمانی باشد، چیزی نیست جز یک شوخی تلخ. فصل گذشته، یاسین تنها ۲۱ دقیقه مقابل ذوب‌آهن، ۹ دقیقه مقابل گل‌گهر و ۳ دقیقه برابر النصر به میدان رفت. این فصل هم تنها ۱۷ دقیقه جلوی النصر و ۷ دقیقه مقابل تراکتور بازی کرده. یعنی طی دو فصل، مجموعاً فقط ۵۷ دقیقه بازی در ورزشگاه آزادی.
حالا این عدد را مقایسه کنید با سادیو مانه؛ یکی از مهم‌ترین ستارگان سال‌های اخیر فوتبال و بازیکن تیم النصر عربستان که اساساً در فوتبال ایران حضور ندارد! مانه در لیگ قهرمانان آسیا، فصل گذشته ۹۰ دقیقه مقابل پرسپولیس در آزادی بازی کرد. این فصل هم ۹۰ دقیقه مقابل استقلال (در مرحله گروهی) و ۸۳ دقیقه دیگر مقابل استقلال (در مرحله حذفی) در همین ورزشگاه به میدان رفت. جمعاً ۲۶۳ دقیقه بازی در آزادی؛ چهار و نیم برابر بیشتر از یاسین سلمانی!
البته در دفاع از یاسین سلمانی باید گفت که بخش قابل‌توجهی از فصل گذشته را به دلیل مصدومیت از دست داد و امسال هم چند بازی خانگی پرسپولیس به دلایل مختلف در ورزشگاه‌هایی غیر از آزادی برگزار شد. اما با این حال، وقتی یک بازیکن داخلی که قرار بوده آینده‌ساز تیم باشد، کمتر از یک ستاره خارجیِ گذری در ورزشگاه نمادین باشگاهش بازی می‌کند، نمی‌شود این ماجرا را فقط به بدشانسی نسبت داد.
اما واقعیت این است که یاسین سلمانی نه در پازل تاکتیکی خوان کارلوس گاریدو جای مشخصی پیدا کرد، نه توانست در دوره اسماعیل کارتال اعتماد کادرفنی پرسپولیس را جلب کند. او نه در قالب هافبک میانی، نه در نقش پلی‌میکر، و نه حتی به‌عنوان یک تعویضی مؤثر، جایگاه ثابتی در ترکیب پرسپولیس نداشته است.
حالا تنها چیزی که از یاسین سلمانی در ذهن هواداران پرسپولیس مانده، همان وعده‌های اول فصل و عکس‌های تبلیغاتی با پیراهن قرمز است؛ وعده‌هایی که فعلاً بیشتر شبیه خاطره‌اند تا واقعیت.
