با وجود اینکه صندوقهای بازنشستگی یکی از مهمترین حامیان اجتماعی برای پایان عمر شغلی کارمندان هستند، اما مدیریت ضعیف، سیاستهای نادرست و بیتوجهی مسئولان، آنها را تبدیل به منبعی برای افزایش بحرانهای اقتصادی و معیشتی بازنشستگان کرده است.
«عبدالرضا جهانمردی»، مدرس سابق دانشگاه و فعال صنفی بازنشستگان دانشگاههای علوم پزشکی، در گفتوگویی تحلیلی، وضعیت موجود صندوق بازنشستگی کشوری را «بحرانزا» ارزیابی کرد و گفت: چند دهه قبل، صندوقهای بازنشستگی، نهادهایی سرپا، ثروتمند و قابل اطمینان بودند، اما امروزه به دلیل مدیریتهای ناصحیح، به زیرساختهایی ناکارآمد و متخلف تبدیل شدهاند.
جهانمردی ادامه داد: سیاستهای اقتصادی نادرست صندوق بازنشستگی کشوری، برنامهریزی ناکارآمد و عدم استفاده از ظرفیتهای داخلی، زخمهای عمیقی بر پیکر بازنشستگان وارد کرده است. یکی از برجستهترین موارد، عدم واریز وجه حاصل از فروش سهام شرکت آلومینیوم جنوب به صندوق کشوری بوده است.
طبق اظهارات «بیگدلی»، نماینده خدابنده در مجلس دوازدهم، قرار بود ۹ همت از محل فروش این سهام، برای پرداخت معوقات بازنشستگان، به ویژه ۱۵ درصد احکام ترمیمی ۲۰۰ هزار بازنشسته وزارت بهداشت اختصاص یابد. اما متاسفانه این وجوه هنوز به بازنشستگان پرداخت نشده است. سوال اینجاست: این پولها کجا رفت و چه کسانی از آن بهرهمند شدند؟
این فعال صنفی بازنشسته اشاره کرد که یکی از مشکلات جدی، عدم صدور احکام طبقهبندی ۲۸ سال خدمت بازنشستگان وزارت بهداشت است که با تاخیر چهارساله همراه بوده است. این تاخیر نه تنها حقوق مادی آنها را تحت تاثیر قرار داده، بلکه احساس بیعدالتی عمیقی را در میان بازنشستگان ایجاد کرده است.
او همچنین به عدم پرداخت معوقات یک گروه از بازنشستگان قبل از سال ۹۶ اشاره کرد و گفت: حق ایثارگری این افراد بیش از چهار سال است که در صف انتظار مانده است. این موضوع نشانهای از بیعدالتی و بیتفاوتی نسبت به زحمات کسانی است که سالها خدمت کردهاند.
جهانمردی درباره خدمات درمانی بازنشستگان گفت: انعقاد قرارداد بیمه تکمیلی با یک شرکت ناکارآمد که دارای بیش از ۲۲۰۰ شکایت از سوی بازنشستگان است، موجب افت سطح خدمات درمانی شده است. سقف پایین تعرفهها، فرانشیزهای سنگین و خدمات نامناسب، باعث شده تا ماده ۸۵ بیمه تکمیلی عملاً منسوخ شود. به این امر، تاخیر یکساله در پرداخت خسارات بیمهای در سال ۱۴۰۴ نیز اضافه شده است.
در زمینه حقوق بازنشستگان، جهانمردی گفت: عدم پرداخت معوقات ۸ ماهه مرحله اول همسانسازی سال ۱۴۰۳، مخالفت مدیریت صندوق با بازنگری در شیوهنامه محاسبه همسانسازی که موجب زیان یک تا دو میلیون تومانی برای بازنشستگان شده است، و همچنین افزایش فقط ۲۰ درصدی حقوق در حالی که تورم اقلام اساسی بالای ۱۰۰ درصد بوده، نشانههایی از اجحاف جدی در حق بازنشستگان است.
او در ادامه افزود: کارمندانی که زمان خدمت زندگی آنها راحت بود و جزو طبقه متوسط محسوب میشدند، اکنون پس از بازنشستگی در معرض فقر مطلق قرار گرفتهاند. این سقوط اجتماعی، نتیجه سیاستهای غلط دولت و صندوقهای بازنشستگی است که به تدریج طبقه متوسط کشور را نابود کردهاند.
جهانمردی درباره خدمات رفاهی بازنشستگان گفت: برنامهریزی ناکارآمد در این زمینه، موجب شده است بازنشستهها برای یک سفر زیارتی یا سیاحتی ماهها منتظر بمانند. این نوع سرویسدهی، حق بازنشستگان نیست و نشانهای از بیتوجی به زحمات آنان است.
در پایان، او با تاکید بر اینکه یک میلیون و ۶۰۰ هزار بازنشسته کشوری زیر خط فقر زندگی میکنند، گفت: مدیران صندوق، دولت و شخص رئیس جمهور باید پاسخگو باشند، اما متاسفانه هیچ پاسخی در کار نیست. بازنشستگان در اولویتهای مسئولان کشور قرار ندارند و به بوتهی فراموشی سپرده شدهاند.