در روز دوشنبه، پنجم اردیبهشت، ویدئویی از رضا رویگری که از آسایشگاه کهریزک خطاب به هواداران و علاقه‌مندان خود منتشر شد، توجه بسیاری را به خود جلب کرد.
او در این ویدئو اظهار داشت: «بعد از شصت سال کار، همسرم مرا به اینجا آورده است، در حالی‌که بدون تلفن و کارت بانکی اینجا مانده‌ام.» رویگری همچنین از مردم خواست تا به او کمک کنند. این صحبت‌ها واکنش چهره‌هایی همچون سیدعباس عظیمی، مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت و محمد خزاعی، رئیس سازمان سینمایی را به دنبال داشت. در ادامه، پرویز پرستویی نیز ویدئوی مذکور را در استوری اینستاگرامش منتشر کرده و خبر از تامین خانه‌ای همراه با پرستار برای رضا رویگری داد. گفته شد که این اقدام توسط پرویز پرستویی، علیرضا اصغری، شقایق فراهانی، علیرام نورایی و شهربانو منصوریان انجام شده است. همچنین، چهارشنبه هفتم اردیبهشت، علیرضا غروی اعلام کرد که یکی از مالکان بزرگ منطقه شمیران تهران، آپارتمانی 150 متری با امکانات کامل برای رضا رویگری آماده کرده، اما شرط این کار عدم حضور همسر او در این آپارتمان است.
تارا کریمی، همسر رضا رویگری، در پی واکنش‌های انجام شده طی گفت‌وگویی تلفنی اعلام کرد: «این قضاوت‌ها چیز تازه‌ای نیست، اما من به مردم حق می‌دهم که ناراحت باشند و نخواهند هنرمند مورد علاقه‌شان این وضعیت را تجربه کند. شاید از دید آن‌ها این شرایط نابسامان باشد، اما این تصمیم تیم پزشکی او بود. پیشنهاد داده شد که رضا رویگری در شرایطی نگهداری شود که تیمی از پزشکان و امکانات مناسب در کنار او باشند.»
او افزود: «آقای رویگری پنج سال است که درباره وضعیت زندگی‌اش صحبت کرده و از چالش‌های خود گفته است. من نیز امکان مالی برای تامین مکان خصوصی جهت مراقبت از ایشان نداشتم. از طرفی، در نوروز امسال و پیش از آن، به دلیل وضعیت جسمی او، مشکلات بسیاری پیش آمد و مجبور شدیم او را در بیمارستان مدرس بستری کنیم. پس از آن، بسترنشین شدن و عدم توان حرکتی باعث شد تا تصمیم به انتقال او به آسایشگاه بگیرم، چرا که دیگر نمی‌توانستم به تنهایی از او مراقبت کنم.»
کریمی همچنین گفت: «ویدئویی که منتشر شد واقعاً ظلم بود و جای تأسف دارد. من هشت سال از بهترین روزهای عمرم را صرف مراقبت از او کرده‌ام. در حالی که 32 یا 33 سال دارم، همانند مادر کنار او ایستادم و هر کاری که ممکن بود انجام دادم. اگر شما جای من بودید، چه می‌کردید؟ من شرایط مالی بردن او به مکان خصوصی را نداشتم و راهی که انتخاب کردم، به نظرم صحیح‌ترین مسیر بود. فداکاری من در این سال‌ها ثابت کرده است که به عشق و وظیفه‌ام پایبند بوده‌ام. در این مدت، هیچ کس حاضر نبود حتی یک روز کنار رضا باشد، اما من هشت سال در کنار او ایستادم و در لحظات سخت، تنها نبودم.»
او همچنین افزود: «متأسفانه حتی درخواست کمک‌هایی که از دیگران داشتم، پاسخی کافی دریافت نکرد. کمک‌های اندکی که شد، برای رفع هزینه‌های اساسی زندگی و اجاره خانه کافی نبود. در این شرایط، تصمیمی دیگر باید گرفته می‌شد.»
کریمی در پایان گفت: «مشکلی که در فرهنگ ما وجود دارد این است که تا زمانی که فرد به آخر خط نرسد، توجه جدی نمی‌کنیم. مدت پنج سال است که آقای رویگری درباره وضعیت زندگی‌اش صحبت کرده‌اند. امیدوارم کمک‌هایی که قول داده شده، تنها در حد حرف و بیانیه نباشد. رضا رویگری خودش گفته است که اگر وعده‌های داده‌شده در مورد تأمین خانه محقق می‌شد، امروز صاحب یک شهرک می‌بود!»
