به گزارش رکنا، در میان دود و شعله، زیر رگبار انفجارهای پیاپی، جایی که دیگر چیزی جز صدای فروریختن و سوختن به گوش نمی‌رسید، آتش‌نشانان بندرعباس ایستادند؛ نه برای نجات جان خود، بلکه برای حفظ جان دیگران. انفجار مهیب در بندر شهید رجایی یکی از سخت‌ترین و سنگین‌ترین مأموریت‌هایی بود که آتش‌نشانان این شهر تجربه کردند؛ مأموریتی که تا لحظه آخر با جانشان بازی کردند.
مشکلات در این عملیات بزرگ، تنها به شعله‌ها محدود نمی‌شد. کمبود تجهیزات تخصصی، نبود برخی اقلام ایمنی خاص برای مقابله با حریق‌های شیمیایی و تاخیر در پشتیبانی لجستیکی، بخشی از دغدغه‌هایی است که نیروهای عملیاتی به زبان آوردند. «ما تمام تلاش‌مون رو کردیم، اما لحظاتی بود که با خودمون گفتیم کاش اون ابزار خاص رو داشتیم تا بشه چند نفر رو سریع‌تر نجات بدیم.»
این حادثه بار دیگر زنگ خطر را برای توجه بیشتر به وضعیت نیروهای آتش‌نشانی در شهرهای بزرگ بندری مانند بندرعباس به صدا درآورد. شهری با این سطح از ترافیک کالایی، مواد خطرناک و تأسیسات صنعتی نیاز به تجهیزات مدرن‌تر، نیروی انسانی بیشتر و حمایت‌های قانونی شفاف‌تری دارد.
آنچه از دل این حادثه باقی مانده، نه فقط شعله‌هایی که خاموش شد، بلکه فریادی است از اعماق قلب مردانی که سوختند تا دیگران نسوزند؛ و شاید این بار لازم باشد پیش از حادثه بعدی، صدای این فریادها شنیده شود.
