به گزارش خبرنگار مهر، تیم فوتبال استقلال تهران در هفته بیست و هشتم لیگ برتر موفق شد با ارائه نمایشی زیبا و تماشاگرپسند، آلومینیوم را در خانه و با نتیجه ۵ بر یک شکست دهد تا آبیها پس از مدتها به یک پیروزی پر گل دست یابند. استقلال همواره با خط حملهای قدرتمند شناخته میشد؛ تیمی که در بسیاری از بازیها توانایی گلزنی بالا و شکست سنگین حریفان را داشت. اما مرور آمارها نشان میدهد که استقلال مدتهاست طراوت هجومی گذشته را از دست داده و روزهایی که این تیم با تعداد گلهای بالا جشن پیروزی میگرفت، به خاطرهای دور برای هواداران تبدیل شده بود.
آخرین باری که استقلال موفق شد در یک مسابقه رسمی بیش از دو گل به ثمر برساند، به ۲۲۸ روز پیش بازمیگردد؛ جایی که آبیپوشان در مرحله پلیآف لیگ قهرمانان آسیا، با نمایشی مقتدرانه موفق شدند تیم الغرافه قطر را با نتیجه ۳ بر صفر شکست دهند. آن دیدار، بارقهای از امید را در دل هواداران روشن کرد تا شاید تیمشان بتواند فصل را با اقتدار هجومی بیشتری ادامه دهد. اما این امید دیری نپایید.
برای یافتن آخرین باری که استقلال بیش از سه گل در یک دیدار به ثمر رساند، باید به ۵۰۰ روز پیش و رقابتهای لیگ برتر بازگشت؛ جایی که استقلالیها با نتیجه ۴ بر صفر نساجی مازندران را در هم کوبیدند. نمایشی تهاجمی که هواداران را به بازگشت روزهای پرگل امیدوار کرد، اما چنین بردهایی در ادامه، دیگر تکرار نشد.
اوج قدرت تهاجمی استقلال در سالهای اخیر، به ۷۱۵ روز پیش بازمیگردد؛ دیداری خاطرهانگیز مقابل تراکتور که با نتیجه ۷ بر یک به سود استقلال خاتمه یافت. آن دیدار نهتنها از لحاظ نتیجه، بلکه از نظر نوع بازی، دوندگی بازیکنان و هماهنگی خط حمله، یکی از بهترین نمایشهای این تیم در دهه اخیر بود. با این حال، آن روز رؤیایی اکنون بیش از دو سال از ما فاصله گرفته است.
این آمارها، نشانگر نوعی افت محسوس در خط هجومی استقلال است؛ تیمی که در فصول گذشته مهاجمان سرشناسی چون شیخ دیاباته، مهدی قایدی، سجاد شهباززاده و محمد محبی را در اختیار داشت، اما در فصل جاری و حتی پیش از آن، نتوانسته در زمینه خلق موقعیت و گلزنی، به سطحی مطلوب برسد.
دلایل این افت میتواند متنوع باشد؛ از تغییرات مکرر در کادرفنی و ناهماهنگی تاکتیکی گرفته تا افت کیفیت بازیکنان در فاز تهاجمی و حتی مشکلات روحی و روانی ناشی از فشارهای بیرونی. در هر حال، استقلالِ امروز بیش از هر چیز، به یک شوک تهاجمی نیاز دارد تا دوباره به تیمی تبدیل شود که رقبا از گلباران شدن توسط آن ترس دارند.