به گزارش خبرنگار مهر، شش روز پس از انفجار مهیب در بندر شهید رجایی بندرعباس، آتش‌نشانان از سراسر ایران همچنان برای مهار حریق تلاش می‌کنند.

در میان آنها، آقای «حسینی»، آتش‌نشان بازنشسته‌ای از ملارد، تنها یک روز پس از بازنشستگی، داوطلبانه به بندرعباس آمده تا به هم‌وطنانش کمک کند.

علی ستاری، خبرنگار مهر، حسینی را در میان دود و شعله‌های بندر پیدا کرد، تا با وی به گفتگو بنشیند.

حسینی، با چهره‌ای خسته اما مصمم، از انگیزه‌اش می‌گوید: وقتی خبر حادثه را شنیدم، نتوانستم آرام بمانم. روز یکشنبه حکم بازنشستگی‌ام صادر شد، اما وظیفه‌ام بود که بیایم و تجربه‌ام هرچند کوچک، شاید کمکی باشد.

او شب حادثه بلیط گرفت و تنها از ملارد راهی بندرعباس شد.

حسینی صحنه را این‌گونه توصیف می‌کند: همه‌چیز در آتش و دود بود. مردم عزادارند، اما همه دست به دست هم داده‌اند. کار تیمی و همدلی اینجا حرف اول را می‌زند.

عملیات اطفای حریق چالش‌های بسیاری داشته است، حسینی از سختی‌های کار می‌گوید: قیر و سیلندرهای اکسیژن کار را خطرناک کرده‌اند، قیر در حال جوش بود و با هر جداسازی، انفجارهای کوچک رخ می‌داد، اکنون نیز آتش پنهان است و با رسیدن اکسیژن دوباره شعله‌ور می‌شود.

گرمای طاقت‌فرسای بندرعباس نیز به مشکلات افزوده، اما حسینی و دیگر آتش نشانان غیور این مرز و بوم مصمم‌اند تا پایان کار بمانند.

حسینی با فروتنی ادامه می‌دهد: تا وقتی توان دارم، اینجا هستم. خدا به همه آتش‌نشان‌ها خیر بدهد که از جانشان مایه می‌گذارند.

این روایت، تنها یکی از داستان‌های فداکاری در بندرعباس است؛ جایی که همدلی و اراده، آتش را به زانو درآورده است.