روزنامه گاردین انگلیس، در یادداشتی وضعیت آمریکای دوران ترامپ را مورد نقد و تحلیل قرار داده است. این یادداشت که نام نویسنده را فاش نساخته، در نوع خود در یک رسانه ی انگلیسی حائز اهمیت است و نمونه ای از تغییر نگاهی است که در غرب نسبت به آمریکا در حال تحقق است.

 

شفقنا، متن کامل یادداشت را به شرح زیر در اختیار مخاطبان محترم قرار می دهد:

 

دونالد ترامپ و متحدان سیاسی او در واشنگتن اقداماتی گسترده و عمیق برای تضعیف بنیادهای دموکراسی آمریکا در پیش گرفته‌اند؛ همزمان با پیگیری سیاست‌هایی که هشت دهه اعتماد و همکاری با متحدان دموکراتیک آمریکا در اروپا، آمریکای شمالی و آسیا را مختل و تخریب می‌کند.

 

در حالی که رهبران این کشورها با واقعیتِ «آمریکای ترامپی» دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، اکنون با پرسشی تازه و حیاتی مواجه‌اند — پرسشی که در دوران مدرن هرگز طرح نشده بود:

 

«ما، کشورهایی که در جنگ جهانی دوم از کمک آمریکا بهره‌مند شدیم و امنیت‌مان را بر پایه این اتحاد بنا نهادیم، آیا امروز وظیفه‌ای نداریم که در پاسخ، به ده‌ها میلیون آمریکایی که آزادی‌شان در خطر است، کمک کنیم؟ آیا باید — و می‌توانیم — در لحظه بحران دموکراسی آمریکا، کاری برای مردم این کشور انجام دهیم؟»

 

پاسخ من روشن است: بله. من عمیقاً باور دارم که اتحادیه اروپا، بریتانیا، کانادا و ژاپن وظیفه‌ای تاریخی در قبال مردم آمریکا دارند تا در حد توان خود برای حفظ دموکراسی این کشور تلاش کنند. سقوط آمریکا به ورطه اقتدارگرایی، تهدیدی مستقیم برای دموکراسی در کشورهای آن‌ها نیز خواهد بود.

 

 

دو خاطره در ذهن من هست که به ما می‌گوید چگونه دموکراسی‌های دیگر باید به آنچه امروز در آمریکا می‌گذرد نگاه کنند.

 

اولی: پس از درگذشت مادرم، قوری سرامیکی کوچکی پیدا کردم که زیر آن نوشته بود: «برای انگلستان و دموکراسی. این قوری با ناوگان سلطنتی به آمریکا منتقل شده است.» مادرم این قوری را در آغاز جنگ جهانی دوم خریده بود تا سهم کوچکش را در حمایت از بریتانیا ایفا کند. این کاری بود که آمریکایی‌های عادی، در کنار دولت‌شان، برای دفاع از دموکراسی انجام می‌دادند.

 

دومین خاطره مربوط به جنگ سرد است. من شنیده‌ام که رؤسای جمهور آمریکا، پس از انتقاد از اتحاد جماهیر شوروی، مستقیماً خطاب به «مردم روسیه» می‌گفتند: «ما شما را قربانیان ظلم می‌دانیم. می‌دانیم که تحت حاکمیتی بی‌رحم زندگی می‌کنید و امیدواریم روزی آزاد شوید.» می‌دانم که این پیام‌ها، با وجود پارازیت و فیلترینگ رادیویی، به گوش بخش‌هایی از مردم روسیه می‌رسید و برایشان امیدبخش بود.

 

این دو خاطره به من می‌گویند که پیوندهایی فراملی و مبتنی بر ارزش‌های مشترک می‌توانند میان ملت‌ها شکل بگیرند. آزادی، دموکراسی و حاکمیت قانون، چنین ارزش‌هایی هستند. در جهان امروز، شهروندان یک کشور می‌توانند مستقیم و مؤثر از مردم و نهادهای کشوری دیگر حمایت کنند.

 

 

امروز، آمریکا برای بسیاری از مردمش سرزمینی مملو از ترس شده است. ترس از آنکه معیشت و آینده‌شان توسط رئیس‌جمهوری که دست به اقدامات انتقام‌جویانه و خلاف قانون اساسی می‌زند، نابود شود.

 

ترامپ دانشگاه‌ها، شرکت‌های حقوقی، ایالت‌ها، نهادهای دولتی و کارکنان فدرالی را که علناً مخالفت می‌کنند، هدف گرفته است. قوه قضاییه و رسانه‌ها نیز با حملات کلامی شدید از سوی ترامپ و متحدانش مواجه شده‌اند؛ حملاتی که مقدمه اقدامات سخت‌تر در آینده است.

 

دانشجویان خارجی، مقیمان دائم و مهاجران، با استفاده از روش‌هایی کاملاً مشکوک، بازداشت و اخراج می‌شوند.

 

رهبران اروپا، کانادا و ژاپن هنوز در حال سازگاری با این واقعیت تلخ هستند. حافظه عضلانیِ هشتاد سال همکاری نزدیک با آمریکا به این سادگی پاک نمی‌شود.

 

 

می‌دانم که این رهبران در خلوت خود می‌پرسند:

 

آیا ایالات متحده در حال تبدیل شدن به دشمن ما است؟

 

آیا در نبرد با اقتدارگرایان روسیه و چین تنها خواهیم ماند؟

 

آیا ترامپ و میلیاردرهایی چون ایلان ماسک، با قدرت مالی و سیاسی خود، تلاش می‌کنند تا دموکراسی‌های ما را نیز تضعیف کنند؟

 

چگونه از خود محافظت کنیم، وقتی قدرتمندترین کشور جهان از عدالت، علم، واقعیت اقتصادی و سلامت جهانی عقب‌نشینی کرده و به شتاب‌دهنده بحران اقلیمی تبدیل شده است؟

 

سکوت این رهبران در برابر بحران دموکراسی در آمریکا، هرچند قابل درک، اما عمیقاً ناامیدکننده و خطرناک است. این سکوت، خیانت به مردم آمریکا و به ارزش‌های دموکراتیکی است که خودشان همواره مدافع آن بوده‌اند.

 

 

اول: باید با مردم آمریکا، نه با دولت آن، همراه شوید و آنچه را در خلوت می‌گویید، علناً اعلام کنید. دموکراسی آمریکا در خطر است. اگر سقوط کند، دموکراسی همه جهان آسیب خواهد دید. برای نخستین بار، آمریکایی‌ها باید صدای حمایت از رهبران دموکراتیک خارجی را بشنوند. اگر به دموکراسی ایمان دارید، این کمترین کاری است که می‌توانید انجام دهید.

 

دوم: باید به‌صورت نمادین و دیپلماتیک، آمریکا را منزوی کنید. سفرهای رسمی به این کشور را متوقف کرده و روشن کنید که رئیس‌جمهور فعلی آمریکا در اروپا، کانادا و ژاپن خوش‌آمد نیست. اگر آمریکا بیشتر به سمت اقتدارگرایی پیش برود یا دموکراسی‌های دیگر را تضعیف کند، نشست‌های گروه ۷ را تعلیق کنید و نشان دهید که دیپلماسی عادی با حکومتی ضددموکراتیک ممکن نیست.

 

سوم: زمانی که ترامپ به دانشگاه‌ها، مراکز علمی، رسانه‌های عمومی، موزه‌ها، نهادهای بشردوستانه و تعهدات اقلیمی حمله می‌کند، شما باید وارد عمل شوید. از نهادهای آمریکایی دعوت کنید تا مستقیماً با نهادهای شما همکاری کنند. آنها بخشی از بافت دموکراتیک ما هستند — و به نفع کل جهان.

 

مردم و نهادهای دموکراتیک شما می‌توانند ابتکارات مشترک مردمی راه‌اندازی کنند که فراتر از دولت‌ها، مردم آمریکا را به شما متصل کند. این پیوندها، آن چیزی را زنده نگه می‌دارند که ترامپ و متحدانش در حال ویران‌کردن آن هستند.

 

 

می‌دانم این اقدامات آسان نخواهد بود. ترامپ با حملات کلامی و واکنش‌های تند و غیرعقلانی پاسخ خواهد داد. شما را به «دخالت در امور داخلی آمریکا» متهم خواهند کرد.

 

اما در مسیر حمایت از دموکراسی آمریکا، شما نیز با همان ترسی که جامعه ما را فرا گرفته، مواجه خواهید شد. با همان تلافی‌جویی‌هایی که هر روز بر سر نهادها و شهروندان آمریکایی می‌آید.

 

دفاع از منافع اقتصادی شما در برابر تعرفه‌ها یا اقدامات ترامپ در حوزه سیاست خارجی، اگرچه مهم است، اما جایگزین مسئولیت تاریخی‌تان در قبال مردم آمریکا نیست.

 

سکوت در برابر تضعیف دموکراسی در آمریکا، نه‌تنها جلوی آسیب را نمی‌گیرد، بلکه ترامپ را جسورتر و خطرناک‌تر خواهد کرد.