دیروز « ژان- نوئل بارو » وزیر امور خارجه فرانسه در شورای امنیت سازمان ملل متحد گفت: «‌اگر مذاکرات برای رسیدن به توافق درباره برنامه هسته‌ای ایران به نتیجه نرسد و منافع امنیتی کشورهای اروپایی تامین نشود، فرانسه این اختیار را دارد که مکانیسم بازگشت سریع تحریم‌ها (Snapback) که در اکتبر منقضی می‌شود را در شورای امنیت فعال کند و بدون هیچ تردیدی تحریم‌ها را علیه ایران مجددا اعمال خواهد کرد»!

 

تهدید اروپا به استفاده از مکانیسم بازگشت سریع تحریم‌ها -Snapback- یک تهدید تو خالی است چرا که برجام بعد از خروج آمریکا از اعتبار افتاده است و دیگر وجود خارجی ندارد تا استفاده از مکانیسم ماشه که یکی از مواد آن است، قابلیت اجرا داشته باشد.

 

برجام یک توافق جمعی است که در یکسوی آن جمهوری اسلامی ایران و در سوی دیگر ۶ کشور موسوم به ۱+۵ قرار دارند. توضیح آن که‌، در دو سوی این توافقنامه، دو واحد قرار گرفته‌اند، یکی از این دو واحد، ایران و مجموعه ۶ کشور۱+۵، واحد دیگر این توافق است. توجه کنید؛ تعبیر «‌all together‌» که در برجام آمده است نیز به مفهوم و معنای «‌همه با هم‌» است. بنابراین از آنجا که با خروج آمریکا از برجام، دیگر همه اعضاء حضور ندارند، برجام اعتبار حقوقی خود را از دست داده و دیگر وجود خارجی ندارد. زیرا مجموعه اعضای برجام باید باشند تا برجام از حیات قانونی برخوردار باشد. 

 

به بیان دیگر توافقنامه برجام میان ایران و تک‌تک ۱+۵ منعقد نشده است که با خروج یک عضو، همچنان معتبر باشد، بلکه۶کشور موسوم به (۱+۵‌)، باتفاق یکدیگر و در مجموع یک عضو (واحد) دیگر توافق هستند و اکنون با خروج آمریکا از برجام، واحد مقابل نقض شده و برجام از اعتبار قانونی افتاده است.

 

اکنون از برادران عزیز و محترم تیم مذاکره‌کننده کشورمان که قرار است با تروئیکای اروپایی نیز مذاکره کنند و بعضاً در اظهارات خود به احتمال استفاده حریف از مکانیسم ماشه(snapback) نیز اشاره‌ای داشته‌اند، می‌پرسیم که اولاً؛ مگر برجامی وجود دارد که مکانیسم ماشه آن قابل اجرا باشد؟! ثانیاً و با عرض پوزش مگر نمی‌دانید که اروپا از خود اختیاری ندارد و بار دیگر، برای فریب ما، در نقش «پلیس بد»! ظاهر شده است؟!