عصر ایران - بندر ولادیمیر، که زمانی یک پایگاه کوچک نیروی دریایی شوروی بود، در سال ۱۹۹۴ تعطیل و متروکه شد. در این مکان، کشتی های ساحلی و برخی شناورها تا اندازه ناوچه به حال خود رها شده و فرسوده شده اند.
این منطقه که در اواخر قرن نوزدهم یک شهر ماهیگیری و شکار نهنگ بود، در قرن بیستم به یک پایگاه نظامی تبدیل شد. بسیاری از ساکنان غیرنظامی در طول جنگ جهانی دوم از این منطقه تخلیه شدند. پس از سال ۱۹۴۵، بسیاری از آنها بازگشتند و در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، حضور نظامی در این منطقه افزایش یافت.
در ابتدا، حضور نظامی برای ساکنان محلی سودمند بود و منجر به بهبود حمل و نقل، تدارکات و ایجاد فرصت های شغلی شد. با این حال، در سال ۱۹۶۹، ساکنان محلی تبعید شدند و تنها پرسنل نظامی اجازه حضور در این منطقه را یافتند. با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، بیشتر حضور فعال نظامی تا سال ۱۹۹۴ از این منطقه خاتمه یافت.
