به گزارش فوتبال 360، در فوتبال پسا مدرن این روز‌ها معمولا افتخارات بازیکنان بزرگ را با عملکرد و کارنامه آن‌ها در لیگ قهرمانان اروپا می‌سنجند و اگر بازیکنی قهرمانی در این جام نداشته باشد، برچسب ناموفق و ناکام به دوران حرفه‌ای او می‌چسبانند اما در دهه‌های گذشته فوتبال تعدادی از نام‌دارترین ستاره‌های اروپا حتی نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان را هم تجربه نکرده‌اند.
یکی از بزرگترین گلزنان تاریخ. در حالی که این مهاجم آرژانتینی مرتباً مدافعان کلاسیک سری آ را له می‌کرد، فرصت چندانی برای حضور در بزرگترین صحنه اروپا به دست نیاورد و بخش عمده‌ای از آن به خاطر گذراندن سال‌های اوج خودش در فیورنتینا بود.
باتیستوتا به طرز خاطره‌انگیزی در بازی‌های لیگ قهرمانان اروپا مقابل تیم‌هایی مانند آرسنال، بارسلونا و منچستر یونایتد، خط حمله ویولا را رهبری می‌کرد اما هرگز نتوانست از قالب پیچیده گروهی مسابقات که در اوایل قرن بیستم رواج داشت، فراتر برود. داستان مشابهی در دوران حضور او در رم نیز وجود داشت؛ وقتی او با رئال مادرید و لیورپول روبه‌رو شد.
در سال‌های پایانی دوران حرفه‌ای‌اش در فصل 2003-2002 جایگزین هرنان کرسپو در اینتر نام گرفت اما وقتی نراتزوری در آن سال به جمع 4 تیم نهایی لیگ قهرمانان اروپا راه یافت، عضوی از تیم حاضر در این تورنمنت نام نداشت.
چرخش بی‌رحمانه سرنوشت، کاوانی را از رسیدن به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان محروم کرد؛ وقتی پاری‌سن‌ژرمن برای اولین بار در دوران مدیریت قطری در فصل 2020-2019 به نیمه‌نهایی رسید.
او در مرحله گروهی به طور متناوب و در پیروزی برگشت مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل بورسیا دورتموند در مسیر رسیدن به فینال، 90 دقیقه کامل بازی کرد اما در پیروزی‌های حذفی مقابل آتالانتا و لایپزیش و همچنین شکست مقابل بایرن مونیخ در لیسبون از ترکیب تیم خارج ماند. در آن فصل به دلیل شیوع کووید - 19 مراحل حذفی با شرایط خاصی برگزار شد و ستاره اروگوئه‌ای برای بودن در نیمه‌نهایی و فینال نیازمند قرارداد جدیدی بود.
رم در طول ۲۴ سال حضور افسانه‌ای توتی، تیمی در حد مراحل پایانی لیگ قهرمانان اروپا به نظر نمی‌رسید. این قهرمان جام جهانی در دوران حضورش در جالوروسی بین لیگ قهرمانان اروپا و جام یوفا/ لیگ اروپا در نوسان بود. فقط تا مرحله یک چهارم نهایی پیش رفت و منچستریونایتد در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸، رم را حذف کرد.
حذف بارسلونا توسط رم در مسیر رسیدن به نیمه نهایی در فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۸،در اولین فصل بدون حضور توتی، قطعاً برای گلادیاتور رومی‌ها تلخ و شیرین بوده. اگر توتی پیشنهادات فلورنتینو پرس را قبول می‌کرد قطعا الان در این لیست حضور نداشت اما او تصمیم گرفت تبدیل به نماد شهرش شود.
بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۱، ویرا برای میلان، آرسنال، یوونتوس، اینتر و منچسترسیتیِ بازی کرد اما هرگز به جمع 4تیم نهایی لیگ قهرمانان اروپا راه نیافت. توپچی‌های آرسن ونگر در اولین فصل بدون ویرا به فینال اروپا رسیدند.
اینترِ ژوزه مورینیو در فصل 2009-2010 سه‌گانه را برد اما ویرا در ژانویه همان فصل پس از اینکه نتوانست به اندازه کافی بازی کند از تیم رفت.
شیرر نه تنها هرگز به نیمه‌نهایی نرسید، بلکه به عنوان بهترین گلزن تاریخ لیگ برتر حتی یک بار هم در یک بازی حذفی لیگ قهرمانان اروپا بازی نکرد. شیرر هرگز این فرصت را نداشت چون برای بلکبرن روورز و نیوکاسل یونایتد بازی می‌کرد و این تیم‌ها در سطح مراحلی حذفی لیگ قهرمانان نبودند.
شیرر رکورد قابل احترامی با 7 گل و 4 پاس گل در مجموع تنها ۱۶ بازی در لیگ قهرمانان اروپا دارد که همه آن‌ها در مرحله گروهی در فصل‌های 1996-1995 و 2003-2002 بودند. مصدومیت زانو او را در هر 6 بازی لیگ قهرمانان اروپا تحت هدایت کنی دالگلیش از میادین دور نگه داشت.
