مهدی ملکی - یک پرسش ساده از فدراسیون فوتبال؛ کمیته و دپارتمان مسئولیت‌های اجتماعی یا مشاور فرهنگی دقیقاً چه کاری انجام می‌دهند که بی‌اخلاقی در فوتبال‌مان طی چند سال اخیر، به خصوص فصل جاری، اوج گرفته است.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، مدت‌هاست شاهد بلند شدن صدای اعتراض اهالی فوتبال هستیم، ماه‌ها و بلکه سال‌هاست بایدها و نبایدهای زیادی مطرح می‌شود، اما در عمل وضعیت به شکل دیگری پیش می‌رود. حالا کار به جایی رسیده که هیچ منطقه‌ای امن و ایمن از بداخلاقی‌ها نیست؛ روی سکوها، داخل زمین، لب خط، راهروهای ورزشگاه‌ها، اطراف رختکن، خلاصه که هیچ جایی نشانی از تلاش برای فرهنگ‌سازی و تلطیف فضا وجود ندارد، هیچ اثر ملموسی از تلاش فدراسیون و بخش‌های مربوطه رویت نمی‌شود و از همه اینها بدتر، انگار عزمی هم وجود ندارد.
عجیب است که تا دلتان بخواهد برای این موضوع نشانه و دلیل وجود دارد؛ از جمله اینکه درآمدزایی از رکن قضایی فوتبال جزو ردیف بودجه فدراسیون فوتبال است و برای آن عدد و رقم مشخصی تعریف و در نظر گرفته شده. در سال مالی گذشته رقم ۵۹ میلیارد تومان درآمد پیش‌بینی و محقق شد و برای سال مالی جاری که به روزهای پایانی فصل فوتبالی آن هم می‌رسیم، ۷۰ میلیارد تومان درآمد پیش‌بینی شده است.
صحبت از فوتبالی است که در آن، مالک باشگاهی، فدراسیون را تهدید به افشاگری می‌کند و مدیر همان تیم صراحتاً می‌گوید اگر من ۴۰ نفر را بیاورم مقابل فدراسیون که به رئیس فحش بدهند چه واکنشی خواهید داشت، هوادار تیمی پلاستیک محتوی ادرار را به سمت هواداران تیم حریف پرتاب می‌کند، در یک ورزشگاه ۹۰ دقیقه به چند بازیکن تیم رقیب فحاشی می‌شود. یک سرمربی در پایان بازی به همتای خود در تیم مقابل از لفظ رکیک و جنسی استفاده می‌کند، تصاویر متعدد و مختلفی از کتک خوردن داور در لیگ‌های سطح پایین‌تر و حتی رده‌هایی غیر از بزرگسالان در رسانه‌ها و فضای مجازی منتشر می‌شود، همه اینها و ده‌ها نمونه دیگر، خود گواه موفقیت روزافزون فدراسیون فوتبال و کمیته و دپارتمان فرهنگی آن در فوتبال این کشور است. آقایان کلاه‌تان را به اندازه یک سانتی‌متر هم که شده بالاتر بگذارید.
هر وقت اتفاقی در این زمینه می‌افتد تمام انتقادات و تحلیل‌ها به سمت باشگاه‌ها، لیدرها، کانون‌های هواداری و مسائلی از این دست می‌رود، هرچند همه اینها درست است و به هیچ‌عنوان نمی‌توان نقش آنها را در بهبود یا بدتر شدن اوضاع نادیده گرفت، اما پرسش بی‌پاسخی هم وجود دارد مبنی براینکه نقش فدراسیون فوتبال و ارکان مرتبط و دخیل در این پروسه چیست؟
در فدراسیون فوتبال کمیته‌ای با نام «کمیته مسئولیت‌های اجتماعی و بازی جوانمردانه» فعالیت می‌کند که ۶ عضو دارد و در توضیح آن نوشته شده: «این کمیته مسئولیت تهیه آیین‌نامه و دستورالعمل‌های مربوط به رعایت مسائل و شعائر فرهنگی و بازی جوانمردانه همچنین نظارت بر اجرای آن را برعهده دارد.» در ضمن دپارتمانی هم با همین عنوان مشغول به کار است که افراد دیگری هم در آنجا فعالیت می‌کنند.
در چنین شرایطی مهدی تاج صحبت‌های همیشگی و وعده‌های جذاب دو، سه سال اخیر خود را تکرار کرده است. رئیس فدراسیون فوتبال پیش از این بارها از الزاماتی چون بلیت الکترونیک برای نشستن هواداران روی صندلی مشخص و نصب دوربین‌های چهره‌زن صحبت کرده و همین چند روز پیش (۸ اردیبهشت) پس از جلسه با احمد دنیامالی وزیر ورزش و جوانان، تأکید کرد که روند فعلی برای دوره آتی لیگ برتر باید تغییر کند: «اگر فروش بلیت الکترونیکی اجرا نشود و هوادار روی صندلی مدنظر خود ننشیند یا دوربین چهره‌زن در ورزشگاه نباشد تا تخلف‌ها ثبت شود، شاید الزامی نباشد لیگ را اینگونه برگزار کنیم، باید این شرایط را اصلاح کنیم.»
آیا جز این است که تمام امور فرهنگی فدراسیون به چند مورد کلیشه‌ای همچون اعلام یک دقیقه سکوت قبل از بازی‌های یک هفته از مسابقات به دلیل فلان واقعه تلخ و متأثرکننده یا تدارک و تهیه چند بنر و پارچه‌نوشته برای مناسبت‌های خاص، محدود و خلاصه شده است. شگفت‌انگیز اینکه در یک مجموعه، کلی آدم با پیشوند دکتر و مهندس، دور هم جمع شده‌اند، اما گویا تمام هنرشان به ماست‌مالی کردن قضایا مربوط می‌شود. فدراسیونی که نشان داده مهارت خاصی در ندیدن و نشنیدن بخش عمده‌ای از این دردها دارد؛ آنهایی در این زمینه مدرک فوق‌دکترا دارند! گاهی مجموعه حرف‌ها، ادعاها و رفتارها به‌گونه‌ای است که تصور می‌شود در حال تماشای یک فیلم در ژانر «کمدی سیاه» هستیم و همگی دورهم جمع شده‌ایم و به دردهای فوتبال‌مان می‌خندیم.
