همشهری آنلاین – آرش نهاوندی: پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند تیک تاک و اینستاگرام برای بسیاری به منابع مهمی از اطلاعات از جمله در حوزه روانشناسی تبدیل شده‌اند. این پلتفرم‌ها مجموعه‌ای از محتوا، از نکات سلامت روان تا بینش‌های روانشناختی را با جستجوی سریع ارائه می‌دهند.
پس از مدتی، دیگر در این پلتفرم‌ها حتی نیازی به جستجو درباره اطلاعات روانشناسی ندارید، زیرا الگوریتم محتوا را برای شما به ارمغان می‌آورد. این سهولت دسترسی مانند یک شمشیر دو لبه، با مجموعه‌ای از جوانب مثبت و منفی همراه است. جنبه‌های مثبت و منفی مصرف اطلاعات روانشناسی در رسانه‌های اجتماعی را در این مطلب بررسی کرده‌ایم.
نکات مثبت
دسترسی: پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی دسترسی آسان به حجم وسیعی از اطلاعات را فراهم می‌کنند. هر کسی که گوشی هوشمند دارد می‌تواند در مورد سلامت روان و مفاهیم روانشناختی بدون نیاز به بیرون رفتن از خانه خود اطلاعات کسب کند.
آگاهی: این پلتفرم‌ها می‌توانند نقش مهمی در گسترش آگاهی در مورد مسائل مربوط به سلامت روان و ترویج گفتگوهای آزاد پیرامون موضوعات مرتبط با سلامت روان ایفا کنند.
ایجاد جامعه: رسانه‌های اجتماعی می‌توانند به افراد کمک کنند تا جوامعی از افراد با مسائل مشابه را پیدا کنند و حس تعلق و حمایت را ایجاد کنند.
انگیزه: اینکه دیگران تجربیات بهداشت روانی خود را در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند یا متخصصانی که نکات خودیاری را ارائه می‌دهند می‌تواند به عنوان انگیزه‌ای برای افراد در جهت کمک گرفتن یا کار روی بهبود وضعیت روانی خود عمل کند.
موارد منفی
اطلاعات نادرست: همه اطلاعات به اشتراک گذاشته شده در رسانه‌های اجتماعی دقیق یا قابل اعتماد نیستند. اطلاعات نادرست می‌تواند منجر به سوء تفاهم در مورد سلامت روان شود و به طور بالقوه می‌تواند مضر باشد.
ساده‌سازی بیش از حد: مفاهیم پیچیده روانشناختی را می‌توان بیش از حد ساده کرد تا در ویدیوها یا پست‌های کوتاه جا بیفتد و منجر به عدم عمق و درک شود.
عدم شخصی سازی: توصیه‌های کلی ارائه شده در رسانه‌های اجتماعی متناسب با نیازهای فردی نیست، که در مسائل سلامت روان بسیار مهم است.
محتوای محرک بالقوه: محتوای رسانه‌های اجتماعی گاهی اوقات می‌تواند برای افرادی که با مسائل مربوط به سلامت روان سروکار دارند تحریک‌کننده باشد و بیش از آنکه مفید باشد باعث آسیب می‌شود.
جایگزینی برای کمک‌های حرفه‌ای: این خطر وجود دارد که افراد رسانه‌های اجتماعی را جایگزین کمک روانشناختی حرفه‌ای کنند که می‌تواند برای سلامت روان آن‌ها مضر باشد.
در حالی که رسانه‌های اجتماعی می‌توانند به عنوان بستری برای آگاهی و حمایت عمل کنند، هرگز نباید جایگزین مراقبت‌های حرفه‌ای بهداشت روان شوند. تفاوت‌های ظریف و ماهیت فردی سلامت روان نیازمند یک رویکرد شخصی و حرفه‌ای است که رسانه‌های اجتماعی نمی‌توانند ارائه کنند.
بیشتر بخوانید:
