ترکیبِ هنرهای اصیل ایران و آذربایجان
هنر موسیقی ایران، همواره در تاریخ خود شاهد ظهور اساتید بزرگی بوده که نامشان برای قرن‌ها ماندگار است. در این میان، همکاری و تلفیق بین ساز کمانچه هابیل علی‌اف، استاد برجسته موسیقی آذربایجان، با صدای جاودانه استاد محمدرضا شجریان ، نمونه‌ای بی‌همتا از پیوند میان دو فرهنگ موسیقایی غنی ایران و آذربایجان به‌شمار می‌آید.هابیل علی‌اف؛ افسونگر کمانچه
هابیل علی‌اف، یکی از برجسته‌ترین نوازندگان کمانچه در تاریخ موسیقی آذربایجان بوده که با تسلط و مهارتی شگفت‌انگیز، این ساز کهن را به یکی از کلیدی‌ترین ابزارهای بیان عواطف در موسیقی آذری تبدیل کرده است. او با نواختن نوایی که گویی از دل طبیعت و احساسات انسان سرچشمه می‌گیرد، توانسته لطافت و اصالت موسیقی منطقه‌ای آذربایجان را به جهانیان معرفی کند. صدای ساز او، پرده‌هایی از عواطف عمیق و بی‌انتهای انسانی را به نمایش می‌گذارد.صدای استاد شجریان؛ طنین جاودان آواز فارسی
از سوی دیگر، هنرمندی چون محمدرضا شجریان، نماینده بی‌چون و چرای موسیقی سنتی ایران، خود به‌تنهایی گواهی بر شکوه و عظمت هنر ملی ما است. او با صدای بی‌مانندش و توانایی در پیاده‌سازی پیچیدگی‌های آوازی دستگاه‌های موسیقی ایرانی، روح و جان هر شنونده‌ای را جادو می‌کند. شجریان، نمادی از پیوند میان شعر و موسیقی، به ویژه در مضامین عارفانه و عاشقانه است که به خوبی عشق به طبیعت و انسان را در آوازهای خود منعکس می‌کند.یک ملاقات هنری به یاد ماندنی
تلفیق هنر کمانچه‌نوازی علی‌اف و صدای طلایی شجریان، نقطه‌ای اساسی در تاریخ موسیقی ایران و آذربایجان به شمار می‌آید. در این همکاری کم‌نظیر، شنونده هم‌زمان از سوز و گداز نوای کمانچه‌ای که گویی از قلب زمین برمی‌خیزد و از جادوی شعرها و آوازهای استاد شجریان، بهره‌مند می‌شود. این هم‌نشینی، نمادی از وحدت و نزدیکی دو فرهنگ موسیقایی بوده و گواهی بر همخوانی روح‌های هنرمندان دو دیار است.یک میراث برای نسل‌های آینده
