به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان ، بعد از رضا نوازش که تا همین دو ماه پیش سرباز هنگ مرزی شهرستان پاوه کرمانشاه بود و با جمع کردن حقوق سربازی‌اش یک زندانی را آزاد کرد، این بار نوبت یک نوجوان ۱۳ ساله همدانی به نام احسان مرادی بود که با الگو گرفتن از او، یک زندانی مالی را با پرداخت پول‌های توجیبی‌اش آزاد کند و به آغوش خانواده‌اش برگرداند. احسان در کلاس ششم درس می‌خواند و در گفتگو با ما از تصمیمش برای آزاد کردن زندانی گفت.
بشیتربخوانید
ایده آزاد کردن زندانی از کجا به ذهنت رسید؟
۱۵ اسفند بود که برنامه‌ای را از تلویزیون دیدم. در این برنامه سربازی آمده بود که می‌گفت با حقوق سربازی یک زندانی را آزاد کرده است. با دیدن این برنامه، تصمیم گرفتم با پولی‌که جمع کرده‌ام، یک زندانی آزاد کنم.
پولی که جمع کرده بودی، برای چند ماه بود؟
هشت یا ۹ ماه
با پول‌های توجیبی‌ات می‌توانستی لباس مورد علاقه‌ات یا خوراکی بخری.
پدرم این‌ها را برایم می‌خرد، آزادکردن زندانی مهم‌تر بود.
تصمیمت را با خانواده‌ات هم در میان‌گذاشتی؟
بله، اول به مادرم گفتم که خیلی خوشحال شد و بعد هم به پدرم گفتم که او هم گفت کار خوبی است.
با پدرت که صحبت‌کردم، می‌گفت خیلی اصرار داشتی قبل از سال جدید یک زندانی آزاد کنی. علت اصرارت چه بود؟
خیلی دوست داشتم او زودتر نزد خانواده‌اش برگردد و عید را با آن‌ها جشن بگیرد.
پدرت انگار تو را هم غافلگیر کرد؟
بله. ۱۷ اسفند با هم بیرون رفتیم، اما نمی‌دانستم به کجا می‌رویم، تا اینکه دیدم روبه‌روی در ستاد دیه همدان هستیم. وارد ستاد شدیم، اما کارت پولم را نیاورده بودم و پدرم با کارت خودش پرداخت‌کرد. وقتی هم به خانه آمدیم، کارت بانکی‌ام را به پدرم دادم.
رئیس ستاد دیه همدان بعد از اینکه متوجه تصمیم تو شد، چه گفت؟
خیلی خوشحال شد و به من یک کتاب صحیفه سجادیه و یک دفترچه مشق هدیه داد.
باز هم تصمیم داری زندانی آزاد کنی؟
اگر بتوانم دوباره پول جمع کنم، همین کار را انجام می‌دهم.
آزادی زندانی ۴۰ ساله
این اولین باری نیست که ستاد دیه استان همدان شاهد رفتار‌های خودجوش قشر‌های مختلف جامعه برای آزاد کردن زندانی است.
یدا... روحانی‌منش، مدیرعامل ستاد دیه استان همدان در گفتگو با جام‌جم درخصوص تصمیم این نوجوان برای آزاد کردن زندانی گفت: «صبح ۱۷ اسفندماه بود که نوجوانی همراه با پدرش به ستاد آمد و گفت که می‌خواهد با پول‌هایی که جمع کرده، یک زندانی آزاد کند. ما هم یک فرد نیازمند و معقول را معرفی کردیم. این زندانی ۴۰ ساله، برای راه‌اندازی کسب وکاری، ۱۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان قرض کرده بود، اما نتوانسته بود بدهی خود را در زمان مقرر پرداخت کند و برای همین زندانی شده بود. یک ماه از زندانی شدن او گذشته بود که آن نوجوان همراه با پدرش مراجعه کردند. حرکتی که این نوجوان انجام داد، بسیار قابل ستایش است.
اگر او حتی یک ریال هم به ستاد پرداخت می‌کرد، از نظر ما به اندازه یک میلیون تومان ارزش داشت. خوشبختانه این زندانی هم آزاد شد و به آغوش خانواده‌اش برگشت.»
وی ادامه داد: «البته این اولین باری نیست که با چنین حرکت‌هایی از سوی مردم مواجه می‌شویم. به طور مثال خانواده‌ای همراه با فرزند پنج، شش ساله‌شان به ستاد آمدند. فرزندشان قلکش و خانم هم دو النگوی طلای خود را اهدا کرد. مرد خانواده نیز ۱۰، ۱۵ میلیون تومان وام گرفته بود که با آن توانست دو، سه نفر را آزاد کند.
شاید جالب باشد بدانید که اکنون افرادی هستند که چند سال متوالی است هر روز صبح مبالغی در حد دو، پنج و ۱۰ هزار تومان به حساب ستاد دیه واریز می‌کنند که با دیدن پیامک‌های واریز بسیار خوشحال می‌شوم. شاید رقمش زیاد و چشمگیر نباشد، اما از نگاه ما بسیار ارزشمند است. یا فرد دیگری هم بود که با کمک ستاد دیه از زندان آزاد شده بود.
او با اینکه خودش هم به کمک نیاز دارد، اما هر سال یک قلک می‌گیرد و سرسال، هرآنچه که جمع‌آوری کرده است را در اختیار ستاد قرار می‌دهد. اینگونه حرکت‌ها، هرچند ناچیز، بسیار با ارزش است و تمام مردم، حتی تهیدست‌ترین افراد هم می‌توانند در این کار خیر شرکت کنند.»
منبع: روزنامه جام جم
انتهای پیام/
