۱. آیا شهرداری به همه وظایف و مسئولیت‌های مهم خود به قدر کافی پرداخته و رضایت خاطر شهروندان را فراهم کرده که حالا نوبت به یگان حفاظت از بانوان رسیده است؟ مثلا در امر توسعه حمل و نقل عمومی، ساماندهی ساخت‌وسازها، حفاظت از محیط زیست و کمک به رفع آلودگی هوا و ... به حد مطلوب عمل کرده است؟
۲. فرق یگان حفاظت بانوان با آن حجاب‌بانان که تا اصرار می‌کنند نیرو‌های خودجوش و مردمی هستند؛ دقیقا چیست؟ آیا با تشکیل این یگان صرفا به عملکرد آن گروه به اصطلاح خودجوش رسمیت داده می‌شود یا اینکه آنها یگان مورد بحث وظایفی غیر از زیر ذره‌بین گذاشتن حجاب زنان دارد؟
۳. حالا که اجرای قانون عفاف و حجاب با پادرمیانی شورای امنیت ملی و آن جلسه‌ای که برخی سیاسیون مثل شکوری راد، می‌گویند پزشکیان با رهبری داشته است؛ به تعویق افتاده. چه نیازی است که به اقدامات اینچنینی آب به آسیاب تندرو‌ها ریخته شده و در جامعه حساسیت ایجاد شود؟ شهرداری تهران عواقب و تبعات حضور و فعالیت‌های این یگان را به درستی ارزیابی کرده است و از اینکه موجب افزایش حواشی در زمینه برخورد با حجاب نمی‌شود، اطمینان دارد؟
۴. دولت پزشکیان در ماه‌های گذشته به سختی و با تلاش بسیار به وعده کاهش فشار‌ها و سخت‌گیری‌ها درباره حجاب پایبند مانده است. حال آنکه تشکیل یگان ویژه زنان در شهرداری و برخورد‌هایی که با مردم خواهند کرد دقیقا عکس رویکرد دولت است و به نارضایتی‌ها دامن خواهد زد. آقای زاکانی و همکارانش در شهرداری عمدا خلاف مسیر ایجاد وفاق که شعار دولت است، حرکت می‌کنند یا از سر ناآگاهی؟
۵. بدیهی است که با شروع فعالیت این یگان شاهد افزایش درگیری میان مردم و ماموران این یگان که همان حجاب‌بانان ترفیع گرفته هستند، خواهیم بود. این یعنی ویدیو‌هایی مشابه ویدیو‌های درگیری ماموران گشت ارشاد با مردم دوباره منتشر خواهد شد. به مخالفان خارج نشین و رسانه‌هایشان خوراک داده می‌شود و حساست در سطح جامعه افزایش می‌یابد. در این بین هیچ بعید نیست که اتفاقات تلخی مثل آنچه برای مهسا امینی رخ داد نیز تکرار شود. مسئولان محترم در شهرداری و سایر دستگاه‌ها و نهاد آمادگی تکرار آن تجربیات تلخ را دارند؟
