به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، روزنامه الاخبار نوشت اهالی رقه در گفتگو با این روزنامه اظهار داشته اند بیشترین خرابی و نابودی زیرساخت‌های شهرشان بر اثر بمباران هواپیما‌های ائتلاف بین المللی به رهبری آمریکا بوده است هرچند با وجود همه پیش بینی‌ها مبنی بر غیرقابل سکونت بودن این شهر تا سالیان دراز، همچنان برای آباد کردن آن می‌جنگند.
پایگاه اینترنتی روزنامه الاخبار چاپ لبنان در گزارشی به قلم ایهم مرعی آورده است: شهر رقه بهای گزافی از زمان شروع جنگ سوریه پرداخته و یکی از شهر‌هایی است که بیشترین ویرانی خانه‌ها و آوارگی ساکنان در آن مشاهده شده است تا جایی که بخش‌های گسترده‌ای از آن بر اثر حملات ائتلاف بین المللی به رهبری واشنگتن، به تل بزرگی از ویرانی تبدیل شده اند. در این میان، تلاش‌هایی داخلی برای بازگرداندن زندگی به قسمت‌هایی از شهر انجام می‌شود.
شهر رقه از جمله شهر‌های سوریه است که در سال‌های قبل از جنگ به سبب تلاش‌های مستمر دولت در آن زمان و به منظور افزایش سطح خدمات و به حرکت در آوردن چرخ اقتصاد و گردشگری، شاهد نهضت عمرانی چشمگیری بود. در روز‌هایی که ساکنان این شهر شاهد پیشرفت نهضت عمرانی شهرشان بودند، جنگ از راه رسید و رقه، این شهر آرام، به پایتخت «دولت خلافت» و خشن‌ترین تروریست‌های جهان تبدیل شد. به این ترتیب «مروارید فرات» که چند ماهی از دایره خشونت به دور بود، به نخستین مرکز استانی تبدیل شد که از سیطره دولت سوریه در مارس ۲۰۱۳ در آمد و بعد از آن، به عرصه درگیری بین گروه‌های مسلح مختلف تبدیل گردید. ارتش سوریه در آن زمان با این گروه‌ها وارد نبرد‌های سختی شد و یگان‌های نظامی در عملیات تیپ ۱۷ در دروازه شهر و فرودگاه نظامی الطبقه و لشکر ۹۳ در شهر عین عیسی برای حفظ کیان دولت سوریه، از خود استقامتی جانانه نشان دادند، اما افزایش حمایت‌های نظامی از مهاجمان، ارتش را به عقب نشینی واداشت.
ابومنصور از اهالی رقه که از شهر خود به الحسکه کوچ کرده است، شرایط این شهر را در ماه‌های نخست شروع جنگ شرح می‌دهد که در‌های آن در مسیر حوادث، به روی تحولی راهبردی گشوده شد. او در گفتگو با الاخبار گفت: در شهر اعتراضاتی دیده نمی‌شد و به پناهنگاه امنی برای بسیاری از کسانی تبدیل شد که از درگیری‌ها در استان‌های حلب، حماه، دیرالزور و سایر مناطق می‌گریختند.
ابومنصور اظهار داشت کسانی بودند که برای سقوط رقه پول زیادی صرف کردند تا مقدمه سرنگونی دولت سوریه شود. این امر از حوادثی آشکار شد که این شهر در طول دوره بعد شاهد آن بود. ابومنصور شبی را که شهر در چهارم مارس ۲۰۱۳ به دست نیرو‌های مسلح افتاد، اتفاقی غافلگیرکننده و وحشتناک برای اکثر ساکنان توصیف می‌کند و می‌گوید اهالی انتظار داشتند دولت در مدتی کوتاه به شهر بازگردد، اما تشدید مشکلات کشور باعث شد ساکنان این شهر بهای گزافی بپردازند و شهرشان به تلی از ویرانه تبدیل شود. بعد از سیطره گروه‌های مسلح بر رقه، این شهر شاهد سیر شتاب زده‌ای از حوادث بود و در عرض یک سال به پایتخت داعش و مرکز پیشرفته‌ای برای جذب تروریست‌های این سازمان از چهار گوشه جهان با سوء استفاده از مرز‌ها و تسهیلات گسترده ترکیه تبدیل شد. بعد از آن و در طول بیش از هزار روز، رقه به عرصه بمباران هر روزه و شدید ائتلاف بین المللی به رهبری واشنگتن تبدیل شد که باعث ویرانی ۹۰ درصدی شهر و کشته شدن هزاران شهروند در آن شد.
ابوعبدالله که فقط چند ماه شهر را ترک کرد و با سیطره نیرو‌های قسد در اواخر سال ۲۰۱۷ بر شهر، به آن بازگشت، معتقد است بزرگ‌ترین ویرانی در شهر، طی دو ماه آخر حمله ائتلاف آمریکا به آن رخ داد. او برای الاخبار روایت می‌کند که شاهد بمباران همه زیرساخت‌ها به شکل سازمان یافته بود به شکلی که همه زیرساخت‌ها نابود شدند و اکثر ساختمان‌های مسکونی آسیب دیدند. او می‌گوید چندین تن بمب و موشک در مدتی کوتاه بر سر رقه ریخته شد که آن را به شهری ویرانه شبیه عکس‌هایی که از هیروشیمای ژاپن می‌بینیم، تبدیل کرد.
او که از اهالی محله الرمیله است، می‌گوید حدود یک چهارم ساکنان شهر که قبل از جنگ در آن می‌زیستند، به آن بازگشتند به این امید که ائتلاف بین المللی به اهالی خسارت دهد و به آن‌ها برای بازسازی شهرشان کمک کند، اما این اتفاق هرگز نیفتاد. ابوعبدالله تاکید می‌کند ائتلاف در حق رقه و ساکنانش جنایت‌های جنگی مرتکب شد و آن را به صورت ویرانه‌ای رها کرد. با آن که بسیاری از روزنامه نگاران خارجی که در دوره حمله ائتلاف به رقه از این شهر دیدن کردند، تخمین می‌زدند که رقه تا سال‌های دراز مناسب زندگی کردن نخواهد بود، اهالی شهر همچنان همه این پیش بینی‌ها را به چالش می‌کشند و برای بازسازی خانه هایشان می‌کوشند به این امید که از خاطرات سیاهی که شهرشان در طول سال‌های گذشته پشت سر نهاده است، عبور کنند. رقه در سال گذشته شاهد بازگشت تعداد چشمگیری از ساکنانش بود که خانه هایشان را بازسازی کردند و بخشی از فعالیت اقتصادی و تجاری و زراعی در آن احیا شد.
ام ابراهیم واقعیت کنونی رقه را با توجه به گرانی‌های موجود در شهر دشوار توصیف، اما تاکید می‌کند که اشتیاق اهالی برای زندگی، خیلی از آن‌ها را به بازسازی خانه‌های تخریب شده خود بدون کمک هیچ کس دیگری سوق داده است. وی افزود: برخی سازمان‌های بین المللی و داخلی با برداشتن ویرانه ها، باز کردن راه‌ها و پاکسازی اجساد از میان خرابه ها، ساکنان را به بازگشت به شهر تشویق کردند. ام ابراهیم برای الاخبار روایت کرد که یک هفته کامل بعد از بازگشت به شهرش، نتوانست بخوابد، چون در اتاقی در منزل خود می‌خوابید که هرچند از ویرانی در امان مانده بود، اما از هر سو بوی خون به مشام می‌رسید. ام ابراهیم سخنان خود را این طور به پایان می‌برد که: نمی‌خواستیم رقه این همه درد و مصیبت ببیند، اما این تقدیر بود». او اظهار امیدواری کرد جنگ تمام شود و رقه دوباره به زندگی آرام خود بر کرانه‌های رود فرات و به دور از هرگونه درگیری سیاسی و نظامی بازگردد. ام ابراهیم همچنین درباره اخباری که درباره توافق قریب الوقوع بین قسد و دولت سوریه منتشر می‌شود اظهار خوشبینی کرد.