به گزارش اقتصادنیوز به نقل از اکوایران، تورم یکی از مهمترین متغیرهای اقتصادی است و افزایش این متغیر می‌تواند ثبات اقتصاد را به چالش بکشد. به طور کلی افزایش تورم می‌تواند از دو کانال «اقلام خوراکی» و «اقلام غیرخوراکی» رخ دهد. تورم در کالاهای خوراکی ناشی از افزایش قیمت کالاهای خوراکی، آشامیدنی و دخانیات است. به همین ترتیب، افزایش قیمت در کالاهای غیرخوراکی به تورم کالاها و خدمات غیرخوراکی و خدمات مثل مسکن و آموزش منجر می‌شود.

در اقتصادهایی که روند تورم در آن‌ها نوسان چندانی ندارد و نوسانات قیمتی با شدت زیادی رخ نمی‌دهد، معمولا بین تورم اقلام خوراکی و تورم اقلام غیرخوراکی توازن وجود دارد. به عبارت دیگر، در این اقتصادها فشار تورم از سوی اقلام خوراکی تفاوت چندانی با فشار تورم از سوی اقلام غیرخوراکی ندارد. بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد که در آبان ماه 1403، این توازن در اکثر استان‌های ایران برقرار بوده است. در مقابل، چند استان شرایط خاصی را تجربه کرده‌اند.

با استفاده از داده‌های مرکز آمار می‌توان استان‌های کشور را از نظر تورم سالانه کالاهای خوراکی و غیرخوراکی در 4 گروه دسته‌بندی کرد. نتیجه این دسته‌بندی نشانگر تجمع اکثریت استان‌ها در ضلع شمال شرقی نقشه تورم است. به بیان دقیق‌تر، از 31 استان کشور، 25 استان‌ از نظر تورم در نقطه‌ای قرار گرفته‌اند که در آن هم تورم سالانه خوراکی‌ها و هم تورم سالانه غیرخوراکی‌ها بالا است. برای مثال، تورم سالانه خوراکی‌ها و غیرخوراکی‌ها در استان ایلام به ترتیب 28.9 درصد و 42.3 درصد اعلام شده است. در تهران نیز این دو نرخ به ترتیب برابر با 27.7 درصد و 34 درصد است.

مشروح این گزارش را در اکوایران با عنوان «دوئل بر سر تعیین تورم در ایران» بخوانید.