به گزارش بهداشت نیوز، در این آزمایش، ترکیبات موجود در چربی روی پوست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و تغییرات ساختار شیمیایی آن در افراد مبتلا به پارکینسون شناسایی می‌شود. چربی پوست یکی از مایعات بیولوژیک بدن است که حاوی مقادیر زیادی مولکول‌های لیپیدی بوده و تاکنون کمتر به منظور تشخیص بیماری‌ها مورد توجه محققان قرار گرفته است.
پوست افراد مبتلا به پارکینسون در مقایسه با سایرین مقادیر بیشتری چربی تولید می‌کند. به همین علت محققان از یک گروه ۵۰۰ نفری از داوطلبان سالم و مبتلا به پارکینسون کمک گرفتند وبا تجزیه و تحلیل ساختار چربی پوست آن‌ها توانستند ۱۰ ترکیب مختلف را شناسایی کنند که در افراد مبتلا به پارکینسون بیشتر یا کمتر از افراد عادی وجود دارد. این تکنیک امکان شناسایی افراد مبتلا به پارکینسون را با دقت ۸۵ درصد فراهم می‌کند.
محققان امیدوارند با این روش غیر تهاجمی بیماری را در مراحل اولیه تشخیص دهند.
بیماری پارکینسون معمولا با لرزش غیرارادی یک دست آغاز می‌شود و به تدریج اکثر اندام‌ها را درگیر می‌کند. عدم تعادل، درد عصبی، بی‌اختیاری، اختلال خواب، تعریق بیش‌از حد، افسردگی و اضطراب از دیگر علائم این عارضه است.
علائم اولیه بیماری شامل لرزش بی‌اختیار در دست، انگشتان دست و چانه، ریز شدن دست‌خط، کاهش حس بویایی، اختلال خواب و بدخوابی، مشکل در حرکت و راه رفتن و کاهش تعادل، احساس سفتی و کاهش انعطاف‌پذیری پاها، یبوست، کاهش تن صدا، سرگیجه و غش کردن است. در مجموع می‌توان گفت این عارضه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است که منجر به آسیب به سلول‌های عصبی می‌شود. این افراد به مرور از شرکت در اجتماع و فعالیت‌های اجتماعی سر باز می‌زنند و دچار افسردگی می‌شوند.
بر اساس گزارش روزنامه ایندیپندنت، معمولا علائم پارکینسون از ۵۰ سالگی نمایان می‌شود. البته ممکن است از هر ۲۰ بیمار مبتلا، علائم در یک نفر قبل از ۴۰ سالگی بروز کند. بر اساس بنیاد پارکینسون، مردان ۱.۵ برابر بیشتر تحت تاثیر این بیماری قرار دارند.
منبع: ایرنا
