«ماسیمیلیانو بون»، تحلیلگر سیاسی و کارشناس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، سه تغییر بنیادین پیش روی اروپا در چهار سال آینده را ترسیم کرده است.

 

تحلیلگران سیاسی و اقتصادی برای بیان این خبر ناخوشایند، با سرتیتر‌هایی در رسانه‌های بزرگ سیاسی و تجاری به صحنه آمده اند تا همه آنچه را باید درباره وحشتی که پایتخت‌های اروپایی و حامیان اتحاد غربی را فرا گرفته است، صحبت کنند و نسبت به روزگار سخت پیش رو برای روابط آمریکا و اتحادیه اروپا در دوران ترامپ هشدار دهند.

 

برداشت «فورچون» از بازگشت ترامپ این است: «از آنجایی که آلمان از بحرانی به بحران دیگر دچار می‌شود، تحلیلگران نگرانند ترامپ «مرد تعرفه‌ای» فاجعه سال ۲۰۲۵ باشد».

 

«نیویورک تایمز» پیش بینی کرد: «ترامپ همبستگی اروپا را در زمینه ناتو، اوکراین و تجارت آزمایش خواهد کرد».

 

«گاردین» با تاسف اعلام کرد: «چرا بازگشت دونالد ترامپ یک فاجعه برای اروپاست؟»

 

موضوع مشترک این تحلیل‌ها و دیگر تحلیل‌های آخرالزمانی درباره این موضوع به سیاست تجاری پیشنهادی ترامپ مربوط می‌شود، و رئیس‌جمهور منتخب آمریکا در جریان رقابت‌های انتخاباتی به صراحت اعلام کرد: تهدید‌های او مبنی بر اعمال تعرفه‌های ۱۰ تا ۲۰ درصدی بر واردات، موجب خلق فرصت ویژه برای اروپا نمی‌شود.

 

ترامپ در یک گردهمایی پیش از انتخابات هفته گذشته گفت: «من به شما می‌گویم، اتحادیه اروپا خیلی خوب و دوست داشتنی به نظر می‌رسد، درست است؟ همه کشور‌های کوچک اروپایی خوب که گرد هم آمده اند».

 

او افزود: «آن‌ها ماشین‌های ما را نمی‌خرند. آنها محصولات کشاورزی ما را استفاده نمی‌کنند. آنها میلیون‌ها و میلیون‌ها خودرو در آمریکا می‌فروشند».

 

او با تبلیغ رویکرد پیشنهادی تعرفه در برابر تعرفه که «قانون تجارت متقابل ترامپ» نامیده می‌شود، افزود: «نه، نه، نه، آنها باید هزینه زیادی بپردازند».

 

اقتصاد‌های اروپا که در حال حاضر از یک سری بحران‌های اقتصادی عمدتاً خودساخته که تا حد بسیاری به علت شوک‌های قیمت انرژی ناشی از یک تصمیم سیاسی کوته بینانه برای قطع روابط انرژی با روسیه به وجود آمده است، امروز نسبت به سال‌های ۲۰۱۷-۲۰۲۱، در وضعیت بدتری برای مقاومت در برابر ترامپ قرار دارند؛ به ویژه آلمان، رهبر بلوک اتحادیه اروپا، با بدترین رکود صنعتی‌زدایی در تاریخ این جمهوری فدرال رو به روست.  

 

ماسیمیلیانو بون، کارشناس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، درباره پیامد‌ها و چشم‌انداز بازگشت ترامپ به کاخ سفید در آینده نزدیک، گفت: «بازگشت «جنگ تعرفه‌ها» یکی از ستون‌های سیاست اقتصادی ترامپ است».

 

بون افزون بر به وجود آوردن رقابت شدید اقتصادی با چین، انتظار دارد رویکرد ترامپ در تجارت «پیامد‌های مستقیمی برای اروپا چه از نظر اقتصادی و چه از لحاظ راهبردی داشته باشد؛ به طوری که اصطکاک در «مثلث» تجاری آمریکا، اتحادیه اروپا و چین، اروپا را به سرعت بخشیدن به فرآیند‌های ادغام، به ویژه برای دفاع از خودمختاری آن سوق دهد.

 

این ناظر افزود: «به ویژه، اتحادیه اروپا برای همسویی با سیاست‌های آمریکا، که می‌تواند خودمختاری راهبردی اروپا را محدود کند، از سوی واشنگتن با فشار روبه رو خواهد شد. در همین حال، چین اروپا را به‌عنوان یک شریک بالقوه بازتر از آمریکا خواهد دید و نفوذ اقتصادی و دیپلماتیک خود را در این قاره تقویت می‌کند».

 

بون با برجسته کردن «مرحله بحرانی صنعتی‌زدایی» که دو اقتصاد بزرگ اروپا یعنی آلمان و فرانسه آن را پیش رو دارند، بر این باور است که وضعیت در آلمان، از جمله بحران سیاسی پیش روی صدراعظم «شولتس»، آن را با کاهش تولید، بحران بخش خودرو (ستون اقتصاد ملی آلمان)، روبه رو می‌کند. کسری بودجه و بار فزاینده حمایت از اتحادیه بانکی و مالی اتحادیه اروپا می‌تواند رای دهندگان را ترغیب کند تا «دولت آینده را وادار کنند در خصوص نقش آلمان در اتحادیه اروپا بازنگری کنند».

 

این امر به انعطاف‌پذیری بیشتر در تنظیم سیاست‌های تجاری برای دفاع از صنعت محلی، از جمله بخش‌های کلیدی مانند تولید خودرو و ماشین‌آلات اجازه می‌دهد، و آلمان ممکن است سیاست روان‌تری را با چین در پیش بگیرد. بی ثباتی سیاسی فزاینده در آلمان ممکن است به طور چشمگیری آینده اتحادیه اروپا را تحت تاثیر قرار دهد و پیامد‌های بالقوه‌ای برای تعادل و انسجام پروژه اروپایی به وجود آورد».

 

بون افزود: در نهایت، «سیاست اقتصادی و صنعتی ترامپ، با تمرکز بر حمایت گرایی و کاهش رفاه، نه تنها برای آمریکا، بلکه برای کل نظام اقتصادی جهانی، در حال شکل گیری است».

 

در حالی که پیشنهاد‌های تجاری رئیس جمهور منتخب آمریکا «با هدف کاهش کسری تجاری آمریکا و تشویق دوباره، یعنی بازگشت تولید صنعتی به آمریکا» است، بون از صحت این رویکرد متقاعد نشده است و هشدار می‌دهد «چنین سیاست حمایتی می‌تواند تبدیل به بومرنگی برای اقتصاد آمریکا شود، زیرا «صنایع داخلی وابسته به زنجیره‌های تامین جهانی» با «خسارت‌های سنگین در نتیجه هزینه‌های تولید بالاتر» تهدید می‌شوند.

 

بون افزود: «از نظر ژئوپلیتیکی، اعمال دوباره تعرفه‌ها خطر تشدید تنش‌ها با چین را به همراه دارد و نه تنها بر تجارت، بلکه بر بخش‌های دیپلماتیک نیز تاثیر می‌گذارد. پکن می‌تواند با ایجاد تنوع بیشتر در شرکای اقتصادی خود و جستجوی همکاری بیشتر با اروپا پاسخ دهد. این «بسته شدن روابط» با آمریکا پس از آن چین را به تشدید روابط تجاری با اتحادیه اروپا سوق می‌دهد و کشور‌های اروپایی را وادار می‌کند در موقعیت خود در صفحه شطرنج جهانی بازنگری کنند».

 

بون در خاتمه گفت: «در پایان، در این شرایط، اروپا یک دوراهی را در پیش روی خود دارد: از یک سو، فشار آمریکا برای همسویی در جبهه تجاری و نظامی؛ از سوی دیگر، فرصتی برای تنوع بخشیدن به مشارکت‌های اقتصادی خود با نزدیک شدن به چین.

 

بنابراین، فشار حمایت‌گرایانه ترامپ ممکن است به تکامل اروپا به سمت یک نهاد سیاسی منسجم‌تر و خودمختارتر، به‌ویژه در حوزه نظامی سرعت ببخشد».