به گزارش رکنا، واژینیسموس به حالتی گفته میشود که در آن عضلات اطراف واژن به صورت غیرارادی منقبض شده و ورود هر جسمی به واژن را دشوار یا غیرممکن میکند. این انقباضات میتوانند در هنگام رابطه جنسی، استفاده از تامپون و حتی معاینات پزشکی رخ دهند و باعث درد شدید شوند.
درد شدید: شایعترین علامت واژینیسموس درد شدید در هنگام دخول است.
انقباض عضلانی: احساس انقباض غیرارادی عضلات واژن.
ترس از رابطه جنسی: ترس از درد و ناراحتی باعث میشود فرد از رابطه جنسی اجتناب کند.
مشکل در استفاده از تامپون: وارد کردن تامپون به واژن بسیار دردناک یا غیرممکن است.
مشکل در معاینات پزشکی: معاینات لگنی به دلیل انقباض عضلات واژن بسیار دردناک است.
علت دقیق واژینیسموس هنوز به طور کامل شناخته شده نیست، اما عوامل زیر میتوانند در ایجاد آن نقش داشته باشند:
ترس و اضطراب: ترس از درد، بارداری، بیماری یا قضاوت دیگران میتواند باعث ایجاد واژینیسموس شود.
تجربیات منفی جنسی: تجاوز جنسی، زایمان دردناک یا عفونتهای واژنی میتوانند باعث ایجاد ترس و اضطراب در مورد رابطه جنسی شوند.
مشکلات جسمی: برخی مشکلات جسمی مانند عفونتهای واژنی، خشکی واژن یا اختلالات هورمونی میتوانند باعث واژینیسموس شوند.
درمان واژینیسموس به علت اصلی آن بستگی دارد. اما معمولاً ترکیبی از روشهای زیر استفاده میشود:
آموزش و مشاوره: رواندرمانی و مشاوره جنسی میتواند به کاهش ترس و اضطراب و بهبود ارتباط بین زوجین کمک کند.
تمرینات کف لگن: تمرینات کگل و استفاده از دیلاتورهای واژنی میتوانند به تقویت عضلات کف لگن و کاهش انقباضات کمک کنند.
دارو درمانی: در برخی موارد، داروهای ضد اضطراب یا شلکننده عضلات ممکن است تجویز شود.
بیوفیدبک: این روش درمانی به فرد کمک میکند تا کنترل بیشتری بر عضلات کف لگن خود پیدا کند.
اگر شما در هنگام رابطه جنسی یا استفاده از تامپون دچار درد شدید و انقباض عضلانی میشوید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. پزشک میتواند علت دقیق مشکل شما را تشخیص داده و درمان مناسب را برای شما تجویز کند.
توجه: واژینیسموس یک مشکل قابل درمان است و با مراجعه به پزشک و انجام درمانهای مناسب، میتوان به زندگی جنسی سالم و رضایتبخش دست یافت.
واژینیسموس یک اختلال دردناک است که در آن عضلات واژن به طور غیرارادی منقبض میشوند و باعث درد و مشکل در رابطه جنسی، استفاده از تامپون و حتی معاینات پزشکی میشوند.
اگرچه واژینیسموس به خودی خود یک بیماری تهدیدکننده زندگی نیست، اما میتواند عوارض روانی و اجتماعی قابل توجهی داشته باشد. از جمله این عوارض میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
اختلالات روانی: اضطراب، افسردگی، کاهش اعتماد به نفس و مشکلات در روابط بین فردی
مشکلات زناشویی: سردمزاجی، کاهش میل جنسی و مشکلات در حفظ رابطه
انزوا: اجتناب از فعالیتهای اجتماعی به دلیل ترس از رابطه جنسی یا معاینات پزشکی
تضعیف کیفیت زندگی: درد مداوم و محدودیت در فعالیتهای جنسی میتواند به شدت بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد.
خوشبختانه، واژینیسموس قابل درمان است. درمان معمولاً ترکیبی از روشهای مختلف است و بسته به علت اصلی و شدت بیماری متفاوت است.
روش درمانی | توضیحات |
---|---|
روان درمانی |
شناخت درمانی رفتاری (CBT): به فرد کمک میکند تا افکار و باورهای منفی در مورد رابطه جنسی را تغییر دهد. درمان هیپنوتراپی: برای کاهش اضطراب و تلقین آرامش استفاده میشود. درمان زوج درمانی: برای بهبود ارتباط و رفع مشکلات زناشویی |
تمرینات کف لگن | تمرینات کگل: برای تقویت عضلات کف لگن و افزایش کنترل بر انقباضات |
استفاده از دیلاتور | استفاده از ابزارهای مخصوص برای آرامی کشش واژن و کاهش حساسیت |
دارودرمانی | داروهای ضد اضطراب و شلکننده عضلات ممکن است در برخی موارد تجویز شود. |
بیوفیدبک | با استفاده از دستگاههای خاص، فرد یاد میگیرد که انقباضات عضلات کف لگن را کنترل کند. |
روش درمانی | مزایا | معایب |
---|---|---|
روان درمانی | موثر در درمان ریشههای روانی، بهبود روابط | زمانبر، نیاز به همکاری بیمار |
تمرینات کف لگن | افزایش کنترل بر عضلات، ارزان | نیاز به تمرین مداوم |
استفاده از دیلاتور | موثر در کاهش حساسیت، قابل انجام در خانه | ممکن است دردناک باشد، نیاز به آموزش صحیح |
دارودرمانی | سریع اثر، کاهش اضطراب | عوارض جانبی ممکن است داشته باشد |
بیوفیدبک | موثر در کنترل عضلات، نتایج طولانی مدت | نیاز به تجهیزات خاص، هزینه بالا |
مهم است بدانید که:
هر فردی به درمان متفاوتی نیاز دارد.
درمان باید توسط یک پزشک متخصص زنان و زایمان یا روانشناس باتجربه انجام شود.
صبر و پشتکار در درمان بسیار مهم است.
واژینیسموس یک اختلال پیچیده است و عوامل مختلفی میتوانند در ایجاد آن نقش داشته باشند. هرچند که نمیتوان با قطعیت گفت چه کسانی بیشتر در معرض این مشکل هستند، اما برخی عوامل خطر شناخته شدهاند.
تجربیات منفی جنسی: تجربیات دردناک یا ناخوشایند در گذشته، مانند تجاوز جنسی، زایمان دردناک یا عفونتهای واژنی، میتواند باعث ایجاد ترس و اضطراب در مورد رابطه جنسی شود و به واژینیسموس منجر شود.
ترس و اضطراب: ترس از درد، بارداری، بیماری یا قضاوت دیگران میتواند باعث ایجاد واژینیسموس شود.
مشکلات روانی: اختلالات اضطرابی، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) میتوانند خطر ابتلا به واژینیسموس را افزایش دهند.
مشکلات جسمی: برخی مشکلات جسمی مانند عفونتهای واژنی، خشکی واژن یا اختلالات هورمونی میتوانند باعث واژینیسموس شوند.
عوامل فرهنگی و اجتماعی: باورهای فرهنگی و اجتماعی منفی در مورد رابطه جنسی و بدن زن میتواند باعث ایجاد اضطراب و ترس شود و به واژینیسموس منجر شود.
گروههایی که ممکن است بیشتر در معرض خطر باشند:
زنان با سابقه سوء استفاده جنسی: این زنان به دلیل تجربیات دردناک گذشته، ممکن است ترس و اضطراب بیشتری نسبت به رابطه جنسی داشته باشند.
زنان مبتلا به اختلالات اضطرابی یا افسردگی: این اختلالات میتوانند بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارند و خطر ابتلا به واژینیسموس را افزایش دهند.
زنان با مشکلات رابطه: مشکلات ارتباطی با همسر یا شریک جنسی میتواند باعث ایجاد تنش و اضطراب در رابطه جنسی شود.
زنان با بدننگری منفی: داشتن تصویر منفی از بدن میتواند باعث کاهش اعتماد به نفس و لذت جنسی شود.
توجه: این عوامل تنها برخی از عوامل خطر شناخته شده هستند و لزوماً به معنای ابتلا به واژینیسموس نیستند. هر فردی با علائم واژینیسموس باید به پزشک مراجعه کند تا علت اصلی مشکل تشخیص داده شود و درمان مناسب آغاز شود.