«الکساندر گراهام بل» مخترع تلفن، با این اختراع ارزشمند ارتباطات را به نحوی چشمگیر دچار تحول کرده است. علاقه بل به ارتباطات و انتقال صدا ریشه‌ای عمیق دارد زیرا همسر و مادرش ناشنوا بودند. هرچند در مورد اینکه بل مخترع حقیقی تلفن است، اختلاف نظرهایی وجود دارد، اما او حقوق انحصاری این فناوری را از آن خود کرد و شرکت تلفن «بل» را در سال ۱۸۷۷ میلادی (۱۲۵۵ شمسی) راه اندازی کرد. این دانشمند بااستعداد، با ثبت بیش از ۱۸ اختراع به نام خود در زمره برترین دانشمندان قرار گرفت. در این مقاله قصد داریم با زندگی الکساندر گراهام بل بیشتر آشنا شویم.
الکساندر گراهام بل در ۱۲ اسفند ۱۲۲۵ شمسی در ادینبورگ اسکاتلند به دنیا آمد. پدر بل استاد فن بیان در دانشگاه ادینبورگ بود و مادرش با وجود ناشنوا بودن، پیانیست ماهری بود. الکساندر از کودکی پیانو آموخت و از سنین پایین شروع به اختراع وسایل مختلف کرد. زمانی که بل در اوایل بیست سالگی بود، هر دو برادرش در اثر سل درگذشتند.
بل دوران آموزش خود را در خانه گذراند. او از نظر آکادمیک برتری نداشت، اما از همان کودکی ذهن خلاقی در جهت حل مشکلات داشت. الکساندر زمانی که تنها ۱۲ سال داشت، دستگاهی با پدال‌های چرخان و برس‌های میخی شکل اختراع کرد که می‌توانست به سرعت پوسته‌های دانه‌ی گندم را جدا کند تا فرآیند کشاورزی را بهبود ببخشد. او در دوران نوجوانی در کنار پدر به مطالعه دروس مرتبط با فن بیان می‌پرداخت.
پس از آموختن درون مدرسه، بل جوان به دبیرستان سلطنتی و سپس دانشگاه ادینبورگ رفت. در سال ۱۸۷۰ میلادی (۱۲۴۸ شمسی)، بل به همراه خانواده‌اش به دلایل نامشخص به کانادا مهاجرت کرد. یک سال بعد او به تنهایی به ایالات متحده سفر کرد تا زندگی جدید خود را آغاز کند.
او در ایالات متحده سیستمی با نام «گفتار مریٔی» که برای آموزش به کودکان ناشنوا بود را به کار گرفت. او این روش را از پدر خود آموخته بود. گفتار مریٔی مجموعه‌ای از نمادها است که صداهای گفتار را نشان می‌دهد.
در سال ۱۸۷۲ میلادی (۱۲۵۰ شمسی)، او دانشکده فیزیولوژی صوتی و مکانیک گفتار را در بوستون افتتاح کرد. ناشنوایان در این دانشکده یاد می‌گرفتند که چطور به کمک علایٔم مخصوص صحبت کنند. زمانی که بل ۲۶ ساله بود، با آنکه هنوز موفق به کسب مدرک دانشگاهی نشده بود، اما به علت فعالیت‌های ارزشمند خود توانست به سمت استادی در رشته فیزیولوژی آواز و سخنوری در دانشگاه بوستون دست یابد.
بل در این دوران با «میبل هوبارد» آشنا شد که یکی از دانش‌آموزان ناشنوای این دانشگاه بود. این زوج در ۱۱ ژوئیه ۱۸۷۷ میلادی (۲۰ تیر ۱۲۵۶ شمسی) با یکدیگر ازدواج کردند و در سال‌های آتی صاحب چهار فرزند شدند که دو پسر آن‌ها در نوزادی از دنیا رفتند.
در سال ۱۸۷۱ میلادی (۱۲۴۹ شمسی)، بل شروع به کار بر روی «تلگراف هارمونیک» کرد. تلگراف هارمونیک دستگاهی بود که اجازه می‌داد چندین پیام به طور همزمان از طریق یک سیم منتقل شوند. بل در حین تلاش برای تکمیل این فناوری که توسط گروهی از سرمایه گذاران حمایت می‌شد، ذهنش مشغول یافتن راهی برای انتقال صدای انسان از طریق سیم شد.
تا سال ۱۸۷۵ میلادی (۱۲۵۳ شمسی)، بل با کمک شریک خود «توماس واتسون» یک گیرنده‌ی ساده ساخت که می‌توانست الکتریسیته را به صدا تبدیل کند. به صورت همزمان، دانشمندان دیگری از جمله «آنتونیو میوچی» و «الیشا گری» نیز بر روی فناوری مشابهی کار می‌کردند و بحث‌هایی در مورد اینکه چه کسی باید به عنوان مخترع تلفن شناخته شود وجود داشت. گفته می‌شود که بل توانست سریعتر از دیگران به اداره ثبت اختراعات برسد و اولین کسی باشد که حق اختراع را می‌گیرد.
در ۷ مارس ۱۸۷۶ میلادی (۱۷ اسفند ۱۲۵۴ شمسی)، بل حق ثبت اختراع تلفن خود را دریافت کرد. چند روز بعد، او اولین تماس تلفنی را با واتسون برقرار کرد و این جمله‌ی معروف را به او گفت: "آقای واتسون، بیا اینجا. من با تو کار دارم."
در سال ۱۸۷۷ میلادی (۱۲۵۵ شمسی)، شرکت تلفن بل که امروزه با نام «AT&T» شناخته می‌شود، تاسیس شد. در سال ۱۹۱۵ میلادی (۱۲۹۳ شمسی)، بل اولین تماس تلفنی با فاصله‌ی زیاد را از نیویورک تا سانفرانسیسکو با واتسون برقرار کرد.
همانطور که گفتیم، در زمان اختراع تلفن و ثبت این اختراع توسط بل، دانشمندان دیگری نیز به صورت همزمان روی این موضوع کار می‌کردند. همین امر سبب شد تا بل با دانشمندان دیگر درگیر یک نبرد قانونی شود که برای مدت حدودا ۲۰ سال طول کشید. آن‌ها ادعا داشتند نمونه‌های اولیه تلفن را پیش از ثبت اختراع بل ساخته‌اند. در سال ۱۸۸۷ میلادی (۱۲۶۵ شمسی)، دولت ایالات متحده اقدام به پس گرفتن حق اختراع صادر شده برای او کرد، اما پس از یک سری احکام، شرکت بل در تصمیم دادگاه عالی برنده شد. در حالی که شرکت بل با بیش از ۵۵۰ چالش در دادگاه مواجه بود، در پایان هیچ یک از این پرونده‌ها علیه این شرکت به موفقیت نرسید.
با کسب چنین موفقیتی، بل در سال ۱۹۲۱ میلادی (۱۲۹۹ شمسی) به عنوان رییس افتخاری در دومین کنگره بین‌المللی اصلاح نژادی دست یافت. با وجود این که بل از عقیم سازی دفاع نکرد، اما از تلاش در حوزه‌ی تولید مثل انسان‌ها که باعث از بین بردن بیماری‌ها و ناتوانی‌ها بشود، حمایت کرد. ارتباط او با جنبش اصلاح نژاد یک ارتباط عجیب است چون او فداکاری‌های دلسوزانه‌ای برای کمک به ناشنوایان کرد.
بعد از این‌ها بل بر روی اختراعات هوانوردی و هیدروفویل تمرکز کرد. او به توسعه‌ی ماشین‌های پرنده مانند بادبادک چهاروجهی و دارت نقره‌ای کمک کرد و سریع‌ترین هیدروفویل جهان را در آن زمان ساخت.
بل علاوه بر تلفن، در طول زندگی حرفه‌ای خود روی صدها پروژه کار کرد و در زمینه‌های مختلف حق اختراع دریافت کرد. برخی دیگر از اختراعات برجسته‌ی او عبارتند از:
در سال ۱۸۸۰ میلادی (۱۲۶۸ شمسی)، بل جایزه‌ی «ولتا فرانسه» را دریافت کرد و با پول آن، یک مرکز تخصصی اکتشافات علمی به نام «ولتا» در واشنگتن دی‌سی کشف کرد.
بل تکنیک‌های متعددی را برای کمک به آموزش گفتار به ناشنوایان ابداع کرد و حتی با نویسنده و فعال مشهور، «هلن کلر» کار کرد. او همچنین به راه اندازی مجله «Science» کمک کرد و از سال ۱۸۹۶ تا ۱۹۰۴ میلادی(۱۲۷۴ تا ۱۲۸۲ شمسی) به عنوان رئیس انجمن «نشنال جئوگرافیک» خدمت کرد.
بل در ۲ آگوست ۱۹۲۲ میلادی (۱۰ مرداد ۱۳۰۱) در سن ۷۵ سالگی در «نوا اسکوشیا» کانادا درگذشت. علت مرگ وی عوارض دیابت است. او در زمان مرگ دو دختر داشت. در مراسم خاکسپاری بل، تمام تلفن‌های آمریکای شمالی برای ادای احترام به این مخترع خاموش شد.
امروزه از این دانشمند معروف به خاطر فعالیت‌های نوآورانه‌اش در زمینه فناوری صدا و بهبود آموزش ناشنوایان یاد می‌شود. شناخته شده ترین اختراع او، تلفن، برای همیشه راه ارتباط انسان‌ها با یکدیگر را تغییر داد.
در حالی که بل معمولاً به خاطر چیزهایی که اختراع کرده شناخته می‌شود، او همچنین به خاطر گفته‌ها و نوشته‌هایش نیز به یاد آورده می‌شود. برخی از نقل قول‌های معروف منسوب به بل عبارتند از:
الکساندر گراهام بل در سال ۱۲۲۵ شمسی در ادینبورگ اسکاتلند بدنیا آمد. پدر او استاد دانشگاه در رشته فن بیان و مادرش یک خانم خانه‌دار بود. هرچند مادر او ناشنوا بود، اما به خوبی پیانو می‌نواخت. جالب است بدانید همسر بل نیز ناشنوا بود. بل از کودکی ذهن خلاقی داشت و در تلاش بود تا با اختراعات مختلف، زندگی را برای بشر آسوده کند. او در جوانی به همراه خانواده به کانادا مهاجرت کرد. سپس برای رسیدن به آرزوهایش، به تنهایی به آمریکا رفت. بل در سال ۱۸۷۶ موفق به اختراع تلفن شد. هرچند که بسیاری عقیده دارند بل مخترع حقیقی تلفن نیست، زیرا در آن سال‌ها دانشمندان دیگری نیز بر روی اختراع تلفن کار می‌کردند، اما بل موفق شد این اختراع را به نام خود ثبت کند. او اختراعات ارزشمند دیگری نیز دارد که در میان آن‌ها می‌توان به فوتوفون و گرافیفون اشاره کرد. بل سرانجام در ۷۵ سالگی در اثر عوارض بیماری دیابت از دنیا رفت.
گرچه از الکساندر گراهام بل به عنوان مخترع تلفن یاد می شود، اما او دستگاه های دیگری را نیز اختراع کرد. بل چندین فناوری صوتی، از جمله فوتوفون (۱۸۸۰ میلادی) و گرافیفون (۱۸۸۶ میلادی) را توسعه داد.
در ۱۰ مارس ۱۸۷۶ میلادی، الکساندر گراهام بل اولین تلفن را با موفقیت آزمایش کرد. آزمایش اولیه تصادفی بود. این اتفاق زمانی افتاد که بل مقداری اسید روی پایش ریخت و از واتسون خواست که بیاید و به او کمک کند. واتسون درخواست بل را از طریق ابزار تلفنی که روی آن کار می کردند شنید.
