به گزارش الف، مسعود پزشکیان رییس جمهور که امروز برای مراسم آغاز سال تحصیلی به دانشگاه تهران رفته، در واکنش به سروصدای اعتراض آمیز برخی حاضران قبل از آغاز سخنرانی خود گفت: دانشجو که شلوغ نمیکند. بگذارید حرفم را بزنم.
او در واکنش به ادامه این تنشها گفت: جلسه را به هم نزنید. اگر میخواهید جلسه را به هم بزنید، ما برویم و شما حرف بزنید. شلوع نکنید.
در حالی که یکی از دانشجویان یکی از تشکلهای دانشجویی جلو آمده بود و تقاضای سخنارنی داشت، پزشکان پاز دانشجویان خواست تا یک نفر را به عنوان نماینده انتخاب کرده و روی سن بفرستند. این دانشجو نیز به بالای سن رفت تا قبل از سخنرانی پزشکیان اظهارات خود را بیان کند.
با آرامشدن فصا، رئیس جمهور سخنرانی خود را آغاز کرد.
وی گفت: با درود به روان پاک بنیانگذار انقلاب اسلامی به یاد شهیدانمان خدمت شما عزیزان اساتید محترم سلام عرض میکنم.
پزشکیان اظهار کرد: اگر امیدی به کشور داریم در کنار صنعتگران و تولید کنندگان به عنوان یک بال بزرگ، امید ما به دانشگاه و دانشگاهیان است.
او افزود: در پزشکی چارچوبهایی را یاد گرفتیم که بر اساس آن به پیش میرویم که خیلی هم به برخی پروتکلها توجهی ندارد. رسالت دانشگاه و دانشگاهی این است که کشور ما را در قله علم، توانایی، هنر و تکنولوژی قرار دهد.
رئیس جمهور با اشاره به دوران جوانی خود، بیان کرد: زمانی که جوان بودم، ذهن خود را معطوف آن کردم که در رشتهای تحصیل کرده و کسب مهارت کنم که نیاز و کمبود آن در کشور شدید است تا بتوانم مشکلات مردم را در آن حوزه حل کنم.
وی ادامه داد: ما باید مشکلات را در داخل کشور خود حل کنیم. بنده حتی برای تکمیل دورههای به خارج از کشور رفتم تا بتوانم آنچه که در کشورهای توسعه یافته اتفاق میافتد را بتوانیم به داخل ایران منتقل کنیم.
پزشکیان تاکید کرد: آنچه که ما هم اکنون به دنبال آن هستیم و از اساتید انتظار داریم حل گرهها و مشکلات جامعه است. کسی که ذهن خلاق داشته، توانمند است و انگیزه دارد و دلش میخواهد ایران و کشورش را به عزت برساند میتواند این کار را انجام دهد.
باید در منطقه اول شویم و این امر با شعار و دعوا نمیشود
رئیس قوه اجرایی کشور خاطرنشان کرد: باید به چشم اندازی که مقام معظم رهبری مطرح فرمودند دست یابیم. باید در منطقه اول شویم که این امر با شعار و دعوا نمیشود، با تلاش و کوشش میشود.
رئیس جمهور با اشاره به برخی سفرهای خارجی خود تصریح کرد: من به عنوان یک ایرانی وقتی در کشورهای خارج میبینم که ما اینگونه هستیم اما آنها [در شرایط بهتری قرار دارند]، برای من غیر قابل تحمل است که چرا ما اینجا هستیم و آنها [در وضعیت مناسبتری هستند.]