به گزارش خبرورزشی، دقیقه ۸۰ بازی ایران و ازبکستان، تیم ملی ما ۱۰ نفره است و ازبک‌ها در صدر این گروه برای پیروزی، یک ورزشگاه پر از تماشاگر را به عنوان حامی دارند. اما از روند مسابقه کاملاً مشخص است که این بازی بدون گل تمام خواهد شد!
یک مساوی بدون گل دیگر، دومین صفر- صفر در ورزشگاه ملی تاشکند که اولی را افشین قطبی در شهریور ۱۳۸۸ در یک بازی دوستانه رقم زد، سومین تقابل تاریخ دو کشور!
این سومین مساوی متوالی دو کشور هم بود! دو همگروه در دور قبلی مقدماتی جام جهانی -که حالا مدعیان اصلی برای صعود از دور نهایی همین مسابقات هستند- بازی رفت دور قبل در ۳۰ آبان سال قبل را ۲-۲ مساوی کردند و بازی برگشت در تهران هم ۲۲ خرداد امسال بدون گل تمام شد.
این دومین مساوی بدون گل دو کشور در دومین بازی متوالی هم بود! آخرین تقابل آنها قبل از این مسابقه –در همین خرداد- بدون گل مساوی شد و البته که دومین تساوی ازبکستان و ایران در ورزشگاه ملی تاشکند هم بود، بازی قبلی همانی بود که ۲-۲ تمام شد...
و حالا نگاه کنید به اتفاقات مربوط به صحنه پنالتی، مثل روز روشن بود که کمک داور ویدیویی این صحنه را برمی‌گرداند. اتفاقی که افتاد و داور استرالیایی صحنه های مشکوک تر روی دروازه ما را قبلا پنالتی نگرفته بود! نتیجه این بازی در آسمان‌ها و از قبل از انجام، مساوی نوشته شده بود!
این درست که قضا و قدر و اتفاقات می‌توانند در نتیجه یک مسابقه تاثیر بگذارند اما نه زمانی که اراده هر دو تیم مربیان و بازیکنان چیز دیگری باشد! از دقیقه ۳۰ مسابقه هر دو تیم در زمین خود به حفظ توپ می‌پرداختند و کاملا مشخص بود که منتظر سوت پایان داور و تقسیم امتیازات نشسته‌اند!
فرقی نمی‌کرد ایران ۹ نفره می‌شد یا پنالتی هم اعلام، این بازی باید مساوی تمام می‌شد ولا غیر!
