برترین‌ها: فصل جدید موسیقی در ایران با انتشار آثاری جدید از خواننده های پاپ شروع شده. در روزهای گذشته خواننده‌هایی چون سهراب پاکزاد و راغب کارهای جدیدشان را منتشر کردند. در این مطلب، مروری داریم به همه آثار جدید این روزهای اهالی پاپ. ویدئوی ترانه‌ها را هم رسانه بیلبورد منتشر کده. البته که سورپرایزی در کار نیست. افسوس و صدافسوس برای حال و روز این روزهای هنر در ایران. با ما همراه باشید.
سهراب پاکزاد با دختر ایرونی برگشته. یک کار ریتمیک که احتمالا در مراسم‌ها بیشتر شنیده خواهد شد. محتوای آنچنانی هم ندارد و موزیکش هم مشخصا فقیر است. صدای خواننده را هم به سختی می‌توان از لابه‌لای افکت‌های مختلف شنید. به هر حال بخواهیم یا نخواهیم پاکزاد در این آشفته‌بازار موسیقی مخاطب دارد.
راغب در واقع کپی تازه‌ای از ویدئوی "معین زد" را ارائه داده. البته برای دور ماندن از انتقادات و کنایه شنیدن‌ها و با توجه به در نظر گرفتن محدودیت‌ها به جای ایجاد فضایی مردانه از چند خانم در این ویدئو استفاده شده. راغب با "لاله‌زار" که ترانه‌ای ریتمیک است به مارکت برگشته و به نظر می‌رسد که خروجی جالبی هم درنیامده. او پیشتر سعی می‌کرد با صدایی نزدیک به صدای " نصرالله معین" آثارش را ارائه دهد و شاید همان تقلید مذبوحانه بهتر از خواندن "لاله‌زار" باشد.
گرشا رضایی تلاش کرده در موزیک‌ویدئوی کار جدیدش (جاده چالوس) حال و هوای این نقطه خاطره‌انگیز را بازسازی کند اما نه ویدئو موفق بوده و نه موزیک. گرشا رضایی به طور مشخص در سال‌های اخیر دچار افت شدیدی شده. حالا هم با جاده چالوس تلاش می‌کند تا مثلا ترانه‌ای ماندگار خلق کند اما خب کاش دیگر از این اقدامات بدیع انجام ندهد!
می‌رسیم به آرش و مسیح. "خاطره دارم ازت" حالا جدیدترین ترانه مشترک این دوست که بعید می‌دانیم تغییر خاصی در کارنامه هنری‌شان ایجاد کند. مطابق ترانه‌های پیشین این ترانه هم حرف خاصی برای گفتن ندارد. در واقع معضل اساسی این روزهای موسیقی پاپ ما این است که هیچ المانی به ماندگاری کار کمک نمی‌کند!
نفر بعد، آصف آریاست که در کار جدیدش از شب‌زنده‌داری هم صحبت می‌کند. جایی در ترانه‌اش می‌گوید " عشق تو می‌ارزه به دردسراش" ولی خب آقای آریا شاید صدای شما به اذیت کردن گوش کسی نیارزد. کاش شما هم مثل سهراب پاکزاد چندوقت استراحت کنید و با قدرت برگردید. این کارها به درد موسیقی ما نمی‌خورد.
زانکو شوخی تلخ روزگار ماست. حتی نوشتن درباره او هم می‌تواند انگیزه قلم زدن را از هر کسی بگیرد. هنوز تصاویر آن کنسرت تهران فراموش نشده و حالا با یک اثر ماقبلِ نقد، کارنامه مثلا هنری‌اش را به‌روز کرده. البته که همین ترانه هم از بلندگوی ماشین‌ها شنیده خواهد شد. وای به حال موسیقی ما!
مجید رضوی هم مثل زانکو از ابتذال محض پیروی کرده. کاش کارگردان این ویدئو توضیح بدهد که هدفش از خیره گذاشتن رضوی به افق چه بوده؟ در واقع با این ویدئو نه تنها ضعف‌های اثر پوشیده نشد بلکه یک خروجی کاملا مردود به مارکت حال حاضر ایران عرضه شده. آقای رضوی به قول خودتان در این ترانه، "هر چی می‌ریم جلوتر، بدسلیقه‌تر می‌شوید." حرف دیگری نداریم.
کاربلدترین آدم این لیست مهدی جهانی است. او در ترانه جدیدش با وجود افت نسبی به آثار گذشته باز هم ثابت می‌کند که موسیقی را دست‌کم بهتر از همکاران فعلی‌اش می‌شناسد. او حالا با "غیرمعمولی" بالاست. در اینجا باید گفت که اوضاع اسفناک پاپ فارسی در سال‌های اخیر حقیقتا کاری کرده که برای همکاری مهدی جهانی با علیشمس هم دلتنگ شویم! البته که ناامید نیستیم.
