به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سيما، مرزه بومی نواحی مدیترانه است. نام علمی مرزه Satureia hortensisL. است که متعلق به تیره نعناعیان یا Labiataeمی‌باشد. گیاهی است یک‌ساله که برگ‌های آن دارای طعم بسیار قوی می‌باشد. در ایران آن را به صورت تازه به مصرف می‌رسانند و عده‌ای آن را به صورت سبزی خوردن استفاده می‌کنند. گاهی برگ‌های آن را خشک می‌کنند و همراه دیگر سبزی‌ها در تهیه غذا و یا به صورت چاشنی مصرف می‌نمایند. در خارج از ایران آن را خشک کرده، چون دارای اسانس بسیار قوی است. از آن استفاده گوناگونی می‌کنند. همچنین از آن برای معطر کردن چای و صابون استفاده به عمل می‌آید.

طول بوته به حدود ۴۰ سانتی‌متر می‌رسد. تکثیر آن به وسیله بذر می‌باشد که مستقیماً در محل اصلی به صورت خطی کاشته می‌شود. عمق کاشت حدود 6 تا 8 میلی‌متر و فاصله دو بوته آن 2 تا 5 سانتی‌متر می‌باشد. وقتی بوته به 15 سانتی‌متر رسید قابل برداشت می‌باشد، در این صورت بذردهی آن به تعویق می‌افتد. زمانی که بوته به گل نشست، تمام بوته را برداشت می‌کنند و آن را به صورت پودر به مصرف می‌رسانند.

نوع زمستانی مرزه به نام علمی Satureia Montana L. وجود دارد که یک گیاه چند ساله است. این گیاه به وسیله قلمه یا تقسیم بوته تکثیر می‌گردد. همانند مرزه تابستانه مصرف می‌شود. برگ و بذر مرزه خاصیت طبی دارد. مرزه ضد درد و بادشکن است و به عنوان برطرف‌کننده دردهای عضلانی و روماتیسم مصرف می‌شود.