ورزش مدیا: بعد از کلی کش و قوس و در آخرین نفس‌های نقل‌وانتقالات، ناگهان با تصمیم فدراسیون فوتبال سقف کذایی بودجه افزایش پیدا کرد. به این ترتیب در فاصله تنها چند ساعت، باشگاهی مثل سپاهان قرارداد سه بازیکن گرانقیمتش را به ثبت رساند و برای آنها مجوز بازی گرفت. معنای آشکار چنین اتفاقی آن است که باز هم بر سر کسانی که قانون را رعایت کردند کلاه رفت و آنهایی عاقبت‌به‌خیر شدند که روی حسینقلی‌خانی بودن این فوتبال حساب باز کرده بودند!
بارها گفتیم و نوشتیم که قانون سقف قرارداد کاملا غیرحرفه‌ای است و علاوه بر ناکارآمدی، باعث رواج داد و ستد زیرمیزی، دروغگویی و مضحکه‌هایی از جنس قرارداد صدوشصت میلیونی و کمک هوادار متمول می‌شود. در حقیقت هر باشگاهی باید به اندازه درآمدی که در بازار آزاد کسب می‌کند، اجازه هزینه کردن داشته باشد. همین قاعده جهانی اگر در این مملکت درست اجرا شود، بعضی از این تیم‌ها یک‌دهم مخارج فعلی را هم نمی‌توانند انجام بدهند. با این حال وقتی قانون سقف را می‌گذارید، کاش لااقل آنقدر جنم و جربزه داشته باشید که بتوانید از آن نگهبانی کنید. امروز باشگاهی که همه تابستان را مراقب بوده که از سقف بالا نزند، به وضوح ضرر کرده و شاید در لیگ و آسیا تاوان پایبندی‌اش به مقررات را بدهد. ضرر بزرگتر اما، بی‌حرمت و حیثیت شدن روزافزون کلمه «قانون» است؛ این که به دیگران می‌فهمانید همیشه راه دررویی وجود خواهد داشت و لازم نیست محل سگ به مقررات بگذارند. یادش به خیر؛ پارسال عالیجناب تاج تضمین داده بود هر تیمی سقف را رعایت نکند، مسابقاتش سه بر صفر خواهد شد. راستی چند تا بازی سه- هیچ شد؟!
تابستان سه سال پیش در یکی از جانکاه‌ترین جدایی‌های تاریخ فوتبال، لیونل مسی از بارسلونا رفت. او در نشست خبری پایان کارش طوری می‌گریست که انگار طفلی را از دامان مادر کنده باشند. کوچ مسی از اسپانیا به ضرر کل لالیگا تمام شد، چرا که بسیاری از توجهات و اسپانسرها را از دست داد، اما بارسا به خاطر تراز نبودن دخل و خرجش نمی‌توانست لئو را نگه دارد و این قانون با همه تبعاتش اجرا شد، چون مقررات از همه چیز مهم‌تر است. به فرض محال اما، یکی مثل لئو در ایران هرگز نمی‌گریست، چون اینجا بهشت قانون‌شکنان است. فقط هم فوتبال نیست. همه عمر خون دل می‌خورند پرنده‌هایی که محصور در قفس قانون و اخلاقیات، به تماشای پرواز لاقیدهای بی‌اصول نشسته‌اند...
