به گزارش تابناک ورزشی، نایب قهرمانی جهان می‌تواند یک مقام فوق‌العاده تیمی برای هر رشته ورزشی ایران باشد، اما نه برای تیمی که چند سالی است قهرمان جهان شده و با کشتی‌گیران خوبی که می‌توانند در ۴ وزن به فینال جهانی راه پیدا کنند.
نه برای تیمی که در رشته فرنگی – که اصالت و ریشه‌اش از ایران نیست و در دهه‌های گذشته هم حرفی برای گفتن در میان بزرگان نداشته- قهرمان جهان می‌شود و آزادش که ریشه در این خاک دارد، به مقام نایب‌قهرمانی رضایت می‌دهد. نه برای تیمی که تعداد زیادی از مهره‌هایش، مدعی رده سنی بالاتر هم هستند، مثل میلاد والی‌زاده و ابراهیم خواری که سال گذشته ملی‌پوش بزرگسالان در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ بلگراد و بازی‌های آسیایی هانگژو شدند و امیررضا معصومی که دو سال است در رقابت تنگاتنگ با امیرحسین زارع پیش می‌رود.
این تیم شب گذشته در پونته‌ودرای اسپانیا بعد از آمریکایی که فقط یک طلا گرفت، مقام نایب قهرمانی را از آن خود کرد، مثل تیم ملی نوجوانان که چندی قبل باوجودی که سال گذشته قهرمان جهان شده بود، اما امسال نتوانست این عنوان را تکرار کند، در حالیکه سرمربی‌اش چند روز پیش از اعزام، از سمت خود برکنار شده بود و بدون سرمربی به مسابقات جهانی رفت.
دو تیم آزاد نوجوانان و جوانان فرنگی ایران با هدایت محسن سوریان و حمید باوفا قهرمان جهان شدند و عنوان قهرمانی سال گذشته خود را تکرار کردند اما همین تیم‌ها در رشته آزاد، هر دو نایب‌قهرمان جهان شدند و نتوانستند عنوان پارسال خود را تکرار کنند، هر دو نیز با تبصره!
نوجوانان بدون سرمربی و با اختلافاتی که نزدیک به مسابقه، به اوج خود رسید و جوانان هم با سرمربی‌ای که در پی استعفای پژمان درستکار و جایگزینی محسن کاوه با او در سال المپیک، سرمربی تیم ملی جوانان شد و با حفظ سمت، مدیرفنی تیم‌های پایه نیز بود، اما رابطه خوبی با سرمربی تیم نوجوانانش نداشت؛ این موضوع از آخرین مصاحبه بهنام احسانپور که در آن دلایل رفتن از اردو و در پی آن برکناری‌اش را عنوان کرده بود، مشخص شد.
نکته قابل ذکر و مهم در خصوص تیم ملی آزاد جوانان، درگیری ذهنی آقای سرمربی با مسئله لیگ و جذب کشتی‌گیر بود. باتوجه به اینکه فدراسیون کشتی منعی برای حضور سرمربیان رده‌های پایه در لیگ ندارد، غلامرضا محمدی به عنوان سرمربی تیم تازه وارد سایپا انتخاب شد.
خبرها از لیگ و اردوها، حکایت از این داشت که سرمربی تیم ملی جوانان در زمان برگزاری اردوهای آماده‌سازی تیمش، مشغول مذاکره با کشتی‌گیران مد نظرش در اردوی خود و رده سنی بالاتر (بزرگسالان) است.
شاکله اصلی تیم او را هم همین جوانان تشکیل می‌دهند. این بار به نظر می‌رسد باتوجه به اینکه رقابت‌های جهانی جوانان به بعد از بازی‌های المپیک موکول شد با برنامه دور رفت لیگ آزاد هم تداخل ایجاد کرد، حتی شنیده شد که محمدی که در هفته اول تیمش باید به مصاف ستارگان ساری می‌رفت، تیمش را در اردوی تیم ملی تمرین می‌دهد!
به هرشکل درگیری با لیگ و بحث یارگیری و تأمین منافع اسپانسر، با موضوع مسابقات جهانی و آماده‌سازی تیم ملی همخوانی ندارد و تمرکز آقای سرمربی را هدف گرفته بود.
البته که منکر ضعف چند ساله کشتی ایران در سبک وزن، مشکلات عمده فنی در مصاف با حریفان سرعتی مثل ژاپنی‌ها، ایراد بزرگ ندانستن دفاع بارانداز و... نمی‌شویم، غیرمنطقی هم نقد نمی‌کنیم و قرار نیست به هر مسابقه‌ای که می‌رویم حتماً قهرمان شویم، اما درگیری سرمربی تیم ملی جوانان که همزمان سِمت مدیریت تیم‌های پایه را هم برعهده داشت و هر دو تیم نوجوانان و جوانان آزاد، با مسائلی که ذکر کردیم، قهرمانی سال گذشته‌شان به نایب قهرمانی منتهی شد، مؤید این نکته است که باید مسابقات جهانی و تکرار موفقیت قبلی در اولویت کار باشد، نه یارگیری و موضوعات مرتبط به لیگ.
