برترین ها: وقتی صحبت از برنامه ۳۶۰ عادل فردوسی‌پور به میان آمد، بسیاری از مردم انتظار داشتند که این برنامه نسخه‌ای قوی‌تر از برنامه ۹۰ باشد؛ برنامه‌ای که بتواند به عنوان یک رقیب جدی برای فوتبال برتر عمل کند. اما آنچه که در عمل رخ داد، نشان داد که موفقیت برنامه ۹۰ تنها به فردوسی‌پور وابسته نبود. برنامه ۳۶۰ به نوعی تبدیل شد به نسخه‌ای ضعیف از تاک‌شوهای اینترنتی، جایی که به جای تحلیل‌های عمیق و بررسی‌های جدی، گفتگوهایی سطحی و بی‌ربط به فوتبال در آن جریان داشت.
در این برنامه، به جای پرداختن به موضوعات مهم و چالش‌برانگیز فوتبال، شاهد حضور شخصیت‌های سینمایی مانند رعنا آزادی‌ور و مهدی پاکدل بودیم که ارتباط آنها با دنیای فوتبال چندان مشخص نبود. این در حالی است که انتظار می‌رفت برنامه‌ای در این سطح، به تحلیل و بررسی فسادهای موجود در فوتبال ایران بپردازد و به مخاطبان فکت‌ها و مستندات ارائه دهد.
در مقابل، برنامه فوتبال برتر به میزبانی میثاقی، تا حدودی توانسته است به این نیاز پاسخ دهد.
به هر حال، هرچقدر هم که درباره گذشته و صندلی‌های خالی برنامه ۹۰ صحبت کنیم، واقعیت این است که عادل فردوسی‌پور به تاک‌شو رفته و برنامه فوتبال برتر با رویکرد جدی‌تری به فساد فوتبال پرداخته است. این تغییرات نشان می‌دهد که در دنیای رسانه، مخاطبان به دنبال محتوای باکیفیت‌تر و تحلیلی‌تر هستند و باید دید که آیا برنامه ۳۶۰ می‌تواند به این انتظارات پاسخ دهد یا خیر.
