شهرداری هدف از این مصوبه را «کاهش مصرف آب» اعلام کرده است؛ بررسی‌‌‌های گروه شبکه‌‌‌های اجتماعی روزنامه «دنیای‌‌‌اقتصاد» از عیار این بخشنامه نشان می‌‌‌دهد: اولا «صدور یک بخشنامه خارج از سامانه شفافیت شهرداری تهران» می‌‌‌تواند موجبات «انحراف از مسیر مدنظر شهرداری با یکسری امضاهای نامتعارف در زیرمجموعه‌‌‌های مناطق» را فراهم کند. این بخشنامه از دیشب در شبکه‌‌‌های اجتماعی دست به دست شد به جای آنکه «به شکل رسمی توسط شهرداری تهران منتشر شود.» دوما «اعمال محدودیت برای ساخت استخر» واقعا چه حجمی از مصرف آب در پایتخت را کاهش می‌‌‌دهد، وقتی در پارک‌‌‌های تهران، «آبیاری بی‌‌‌رویه» به شکل «رهاسازی شلنگ آب در چمن‌‌‌ها» جاری است؟ آیا مدیریت شهری اجازه مصرف بی‌‌‌رویه آب را دارد اما بقیه باید از مصرف منع شوند؟ سوما «محدودیت ساخت استخر» به معنای «ایست به ورزش، تندرستی و سلامت» شهروندان است که با اصل صورت مساله ناسازگار است.