گروهی از محققان در چندین دانشگاه مختلف در حال کار بر روی نوعی «انسولین هوشمند» هستند که به ادعای آنها قادر است به‌طور آنی به تغییرات قند خون واکنش نشان دهد. این انسولین جدید که به عنوان یک «پاسخ‌دهنده به گلوکز» (GRI) شناخته می‌شود، ممکن است به عنوان درمانی برای دیابت نوع ۱ مورد استفاده قرار گیرد.
این انسولین جدید تنها زمانی فعال می‌شود که مقدار مشخصی قند در خون وجود داشته باشد تا از هایپرگلیسمی یا Hyperglycaemia (گلوکز خون بالا) جلوگیری کند. هنگامی که قند خون به زیر یک نقطه خاص کاهش می‌یابد، دوباره غیر‌فعال می‌شود تا بیمار دچار هیپوگلیسمی یا Hypoglycaemia (گلوکز خون پایین) نشود. کارشناسان معتقدند در آینده بیماران ممکن است فقط یک بار در هفته به تزریق این انسولین نیاز داشته باشند.
داروهای انسولین معمولی وقتی وارد بدن می‌شوند، سطح قند خون را تثبیت می‌کنند اما وقتی کار خود را انجام دادند، دیگر نمی‌توانند نوسانات سطح قند خون را کنترل کنند؛ به همین دلیل بیماران اغلب در طول روز به چندین تزریق انسولین نیاز خواهند داشت.
«تیم هیس» (Tim Heise)، نایب‌رئیس هیئت‌علمی مؤسسه «Type ۱ Diabetes Grand Challenge»، انسولین جدید GRI را «جام مقدس انسولین» نامیده است. دانشمندانی که مشغول توسعه انسولین‌های هوشمند جدید هستند، تاکنون میلیون‌ها پوند از این مؤسسه کمک مالی دریافت کرده‌اند. سازمان دیابت انگلستان، JDRF و بنیاد استیو مورگان نیز از این پروژه‌ها حمایت کرده‌اند.
تاکنون تقریباً ۳ میلیون پوند (۳.۸ میلیون دلار) به ۶ پروژه تحقیقاتی که درحال‌توسعه انسولین‌های هوشمند مختلف هستند، اعطا شده است. این محققان در دانشگاه استنفورد آمریکا، دانشگاه مانش استرالیا و دانشگاه ججیانگ چین هستند. هدف این پروژه‌ها تسریع توسعه و راه‌اندازی آزمایشات در اسرع وقت است.
در یکی از این پروژه‌ها محققان روی پروتئینی کار می‌کنند که باعث می‌شود انسولین با هورمون دیگری به نام گلوکاگون (Glucagon) ترکیب شود. این هورمون می‌تواند کبد را تحریک کند تا گلوکز بیشتری حین هیپوگلیسمی آزاد کند.
هیچ‌یک از محققان تاکنون پژوهش‌هایشان را منتشر نکرده‌اند و هنوز جزئیات پیشرفت تحقیقات آنها مشخص نیست.
در ایران چندین برند انسولین برای کنترل دیابت وجود دارد. این برندها ممکن است شامل انواع مختلفی از آنالوگ‌های انسولین و فرمولاسیون انسولین انسانی باشند. چند نمونه از مارک‌های انسولین موجود در ایران عبارت‌اند از:
چند روش برای مصرف انسولین وجود دارد و هر روش تکنیک خاص خود را دارد. پزشک به شما کمک می‌کند تا بهترین گزینه را انتخاب کنید. روش‌های اصلی برای مصرف انسولین عبارت‌اند از:
انواع قلم انسولین به دو دسته اصلی یکبار مصرف و قابل استفاده مجدد تقسیم می‌شوند. تفاوت انواع انسولین قلمی در قابلیت استفاده آنها است. قلم‌های یکبار مصرف از قبل با انسولین پر شده و پس از خالی شدن کارتریج انسولین یا استفاده از قلم به مدت ۲۸ یا ۳۲ روز (بسته به نوع انسولین) دور انداخته می‌شوند.
در مقابل، قلم‌های قابل استفاده مجدد با کارتریج‌های انسولین کار می‌کنند که می‌توان آنها را درون قلم قرار داد و پس از استفاده از انسولین دور انداخت و قلم را برای کارتریج بعدی آماده کرد. هر قلم فقط با انواع خاصی از انسولین کار می‌کند، بنابراین هنگام خرید قلم‌ها این را در نظر داشته باشید.
پمپ انسولین یک کامپیوتر کوچک است که روی بدن خود قرار می‌دهید. این وسیله یک ظرف پر از انسولین و یک شلنگ با سوزن در انتهای آن دارد که آن را وارد بدن خود می‌کنید. می‌توانید از رایانه بخواهید تا جریان کم و ثابتی از انسولین بدنتان را در طول روز به شما نشان دهد یا پس از خوردن غذا یک انسولین بولوس برای کنترل قند خونتان ارائه کند.
بعد از آشنایی با انواع انسولین تزریقی و قلمی باید بدانید که محل ورود انسولین، بهتر است کجای بدن باشد. هنگامی که انسولین را به شکم خود تزریق می‌کنید، انسولین را به طور یکنواخت جذب خواهید کرد.
بهترین مکان‌های دیگر برای تزریق، بازوها، ران‌ها و باسن شما هستند. بهتر است عادت کنید که انسولین را در همان ناحیه عمومی بدن خود تزریق کنید اما محل دقیق تزریق را تغییر دهید. برخی از پزشکان توصیه می کنند در صورت استفاده از پمپ انسولین، محل‌های تزریق را حداقل به اندازه عرض یک انگشت یا کمی بیشتر از یکدیگر فاصله دهید.
این کار به کاهش جای زخم زیر پوست کمک می‌کند. اگر توده‌های سفت در محل تزریق خود ایجاد کنید، ممکن است جای زخم ایجاد شود و نیاز به استفاده از محل تزریق دیگری داشته باشید.
