همشهری آنلاین- فاطمه عباسی: طبق دستورالعمل‌های تعیین شده توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا و تجزیه و تحلیل آخرین آمار، فقط ۴ درصد از دانش‌آموزان ایالات متحده در مناطقی زندگی می‌کنند که میزان انتقال ویروس کرونا به اندازه‌ای کم است که مدارس می‌توانند برای یادگیری تمام وقت و بدون محدودیت بازگشایی شوند.
به گزارش سی‌ان‌ان، در شروع پاندمی و تعطیلی مدارس دانش آموزان زیادی از این وضعیت خوشحال بودند اما اکنون که همه‌گیری بیش از یکسال به طول انجامیده موارد متعددی از بیماری‌ها روحی در کودکان گزارش شده است.
نیویورک تایمز در گزارشی نوشت: دولت بایدن بازگشایی مدارس را به عنوان یکی از محورهای اصلی در استراتژی ویروس کرونا قرار داده و بر اساس توصیه‌های C.D.C هر مدرسه ابتدایی به گونه‌ای امکان بازگشایی دارد.
حتی پس از کاهش شدید تعداد موارد ابتلا به ویروس کرونا نیز، با لحاظ تعداد موارد و نیز تعداد آزمایش‌های مثبت، بیشتر شهرها در دسته‌ای قرار دارند که توصیه به آموزش ترکیبی، حضوری و در خانه، شده اند و تعداد کمی دانش آموز در هر کلاس حاضر می‌شود.
در مورد مدارس راهنمایی و دبیرستان، بخش‌های وسیعی از کشور توصیه به آموزش از راه دور شده‌اند. هرچند برخی مدارس با کنترل‌های سختگیرانه و تست‌های منظم باز هستند و ملزم به تعطیلی نشده‌اند.
با این وجود، این رهنمودها بحث برانگیز بوده و برخی کارشناسان آنها را بیش از حد ضروری سختگیرانه می‌دانند و برخی از مناطق تصمیم به بازگشایی مدارس با دستورالعمل‌های عادی‌تری گرفتند.
در مناطقی که میزان ابتلا کمتر از ۵۰ مورد جدید در هر صدهزار نفر در هفته و تعداد آزمایش‌های مثبت هفت روزه کمتر از ۸ درصد گزارش شود یادگیری حضوری برقرار است و مدارس ملزم به رعایت اقدامات احتیاطی از جمله استفاده از ماسک، شستن دست، تمیز کردن وسایل و رعایت فاصله فیزیکی ۱.۸ متری هستند.
همچنین مدارس باید اطمینان حاصل کنند که دانش آموزان، معلمان و کارکنان در صورت بروز علائم مورد آزمایش و در صورت مثبت شدن در قرنطینه قرار گیرند.
یادگیری ترکیبی در جوامعی اجرا می‌شود که ۵۰ تا ۱۰۰ مورد هفتگی جدید به ازای هر صدهزار نفر داشته باشد و تعداد آزمایش‌های مثبت هفت روزه آنها ۸ تا ۱۰ درصد باشد. به این ترتیب برخی دانش آموزان در مدرسه و برخی دیگر که در خانه به صورت آنلاین آموزش می‌بینند. بعضی مدارس تنها به دانش آموزانی که به حضور نیاز زیادی دارند اجازه شرکت در مدرسه را می‌دهند.
یادگیری از راه دور تمام وقت نیز برای دانش آموزان مقاطع راهنمایی و دبیرستان در مناطقی که حداقل ۱۰۰ مورد جدید در هر صدهزار نفر یا میزان آزمایش‌های مثبت هفت روزه ۱۰ درصد یا بیشتر باشد توصیه شده است. در این شرایط مدارس ابتدایی نیز به صورت ترکیبی باز هستند.
این تصمیم با استناد به تحقیقاتی گرفته شده که حاکی از آن است که کودکان خردسال با احتمال کمتری ویروس کرونا را در مدارس گسترش می‌دهند.
حتی مدارس راهنمایی و دبیرستان نیز می‌توانند باز بمانند اگر «تمام استراتژی‌ها، از جمله ماسک و فاصله فیزیک»" را به طور دقیق اجرا کنند و در صورتی که «موارد کمی» از ابتلا در مدارس رویت شود می‌توانند با ارائه آزمایش هفتگی ویروس کرونا برای دانش آموزان و کارمندان به یادگیری ترکیبی روی آورند.
جاسمین رید سخنگوی مرکز کنترل بیماری، تأکید کرد که تصمیم گیری در مورد حالت یادگیری، بصورت حضوری، ترکیبی یا مجازی، در هر مقطع باید براساس ترکیبی از عوامل مورد اشاره انجام شود.
به گزارش ان‌بی‌سی نیوز، این طبقه‌بندی توسط اتحادیه ملی معلمان مورد ستایش قرار گرفته است؛ در ایالات متحده حدود ۱۳۵۰۰ منطقه آموزشی وجود دارد که نظارت بر آن بسیار دشوار است.اکنون بسیاری از مدارس تصمیم به بازگشایی در سطح محلی دارند.
با این حال برخی دانش‌آموزان که از کلاس‌های مجازی خسته شده‌اند با گزارش احساس تنبلی و استرس از ادامه پیدا کردن وضعیت آموزش از راه دور ابراز نارضایتی دارند. به نظر می‌رسد نوجوانان در آستانه برخورد با نقطه شکست هستند، چیزی که روانشناسان آن را «دیوار همه‌گیری» نامیده‌اند.
والدین و کودکان آنها هر دو در آستانه فراموش کردن زندگی قبل از کرونا هستند. اینکه اختلالی طبیعی جلوه کند بسیار آسیب‌زاست. مطالعه پژوهشکده‌ای در بوستون که روی ۱۶۰۰ دانش‌آموز و خانواده‌های آنها انجام شد نشان داد تغییر مداوم برای بچه‌ها غیرقابل تحمل است.
درک محدودیت‌های پیش آمده برای کودکان بسیار دشوار است؛ اکنون بیش از یکسال است که دانش‌آموزان از ارتباط حضوری و مستمر با همسالان و معلمان خود محرومند. اهمیت این موضوع تا آنجاست که برخی روانشناسان این تجربه را مشابه تجربه سوگواری دانسته‌اند.
والدین باید به خاطر داشته باشند که دانش‌آموزان کم سن وسال ساختار احساسی ساده‌ای دارند و نمی‌توانند بین تجربه‌های گوناگون احساسی خود تفکیک قائل شوند. دانش‌آموزان بزرگتر نیز دچار بی انگیزگی و بی‌علاقگی شده‌اند و به همین دلیل هر دو گروه نیاز به کمک‌هایی متناسب با سن خود دارند.
بر همین اساس ضروری است تا والدین با فرزندان خود صحبت کنند و به آنها اجازه بروز احساسات دهند. البته باید توجه داشته باشند که تنها صحبت از مثلا احساس نگرانی کافی نیست و باید از چرایی و چگونگی تجربه این احساس نیز صحبت کنند.
کلمن، روانشاسی از فلوریدا گفت ما در حالیکه احساسات فرزندانمان را فراموش می‌کنیم به آن لطمه می‌زنیم. کودکان بسیاری در این دوران از حضور در گروه همسالان و کسب تجربه زندگی اجتماعی محروم مانده‌اند و این بزرگسالان هستند که باید به آنها در سپری کردن این ایام کمک کنند.
