برای برخی، آنها مانند برج‌هایی هستند که از ما دربرابر مرکز کهکشان راه شیری محافظت می‌کنند. «سه مرلون» که «سه قله لاواردو» نیز نامیده می‌شوند، امروزه باقی مانده‌اند زیرا از سنگ دولومیت متراکم ساخته شده‌اند که دربرابر فرسایش، بهتر از سنگ‌های نرم‌تر اطراف عمل می‌کنند.
سه قله لاواردو حدود 250 میلیون سال پیش شکل گرفتند و از نظر سنی با یکی از انقراض‌های بزرگ حیات روی زمین قابل مقایسه هستند. فرضیه اصلی درباره این انقراض بزرگ این است که سیارکی به وسعت حدود 10 کیلومتر، بزرگتر از کوه «اورست»، با زمین برخورد کرد.
قرن‌هاست که انسان‌ها به ستارگان کهکشان راه شیری و فراتر از آن خیره شده‌اند. این سه قله که در رشته‌کوه‌های دولومیت قرار دارند، همواره مکانی محبوب برای ستاره‌شناسان فعلی و باستانی ساخته‌اند.
