کاش بازی مبینا نعمت زاده در المپیک پاریس را بدون صدا تماشا می‌کردیم! به نظر می‌رسد یک نفر باید به گزارشگر تکواندو شبکه ورزش بگوید گاهی جای بیان جملات بی ربط، گزارش هم بدهد! مبینا نعمت زاده، دختر جوان ایرانی که با 19 سال سن کار بزرگی انجام داده و در رقابت‌های تکواندو به مرحله نیمه نهایی رسید، حسابی اهالی ورزش را خوشحال کرد ولی بخش تاریک ماجرا و مسابقه مبینا نعمت زاده به گزارشگر آماتور شبکه ورزش برمی‌گردد. رسول مهربانی که وظیفه گزارش مسابقات تکواندو المپیک را از طریق شبکه ورزش برعهده دارد، حسابی روی روان مخاطبان رفته و با بیان جملاتی که به مسابقه هیچ ربطی ندارند، فضا را به سمت دیگه ای می‌برد. مثلا در همین مسابقه آخر مبینا نعمت زاده مقابل حریف چینی، این گزارشگر مدام اعتقاد داشت مردم می‌توانند از خانه‌های خود با فرستادن انرژی روی نتیجه مسابقه تاثیر مستقیم بگذارند! یا مثلا او چندین بار در صحنه‌هایی که حریف چینی از مبینا نعمت زاده امتیاز می‌گرفت، به جای پرداختن به این صحنه‌ها، شروع به حماسه سرایی می‌کرد و سریع به برد مبینا نعمت زاده مقابل حریف اسپانیایی در دور قبلی می‌پرداخت. نکته منفی دیگر اینکه گزارشگر تکواندو در جریان مسابقه به جای توضیح و گزارش فن‌های رد و بدل شده بین دو نفر، فقط حماسه سرایی می کرد و می گفت مردم دعا کنید، شیر دختر ایران اینجاست! مشخص بود این گزارشگر احتمالا روی فن‌ها هم تسلط ندارد و احتمالا فقط به دلیل توانایی‌اش در حماسه سرایی به عنوان گزارشگر مسابقه انتخاب شده بود! نکته پایانی هم اینکه گزارشگر جوان در یک صحنه از کارگردان تلویزیونی فرانسه گلایه کرد و مدعی شد او روی اعصاب و روان ماست و نمی‌گذارد صحنه‌ها را درست ببینیم. به این گزارشگر جوان باید بگوییم این دقیقا همان حسی است که مردم از ابتدای المپیک نسبت به پخش تلویزیونی صدا و سیما و سانسورهای عجیب و غریب و اذیت کننده داشته اند!